Руско-јапонска војна

Руско-јапонска војна
Датум 8 февруари 1904 – 5 септември 1905 Место Манџурија, Жолто Море Исход Јапонска победа; Договор од Портсмут
Завојувани страни
Руска Империја Кнежевство Црна Гора	Јапонска империја
Команданти и водачи
Николај II Алексеј Куропаткин Степан Максров †	Муцухито Ојама Ивао Ноги Марсуки Того Хеихатиро
Сила
500,000	300,000
Жртви и загуби
25,331 убиени 6,127 повредени 11,170 починати од болест	47,152 убиени 11,424 повредени 21,802 починати од болест

Руско-јапонската војна (1904-1905) бил судир меѓу Русија и Јапонија заради територијално ширење во Источна Азија.

Тек на војната

Откако Русија го зела под закуп стратегискиот Порт Артур (денешен Лишун, Кина) и се проширила во Манџурија, се соочила со силата на Јапонија во пораст. Кога Русија се откажала од нејзиниот договор со Јапонија да ги повлече нејзините трупи од Манџурија, јапонската флота ја нападнала руската ескадра во Порт Артур и почнала да го опседнува градот во февруари 1904 година. Јапонските копнени сили ја отсекле руската армија од помошта од Порт Артур и ја потиснала назад кон Мукден (денешен Шенјанг). Засилената руска армија презела офанзива во октомври, но слабото воено раководење го отапило нејзиниот успех. По долгата јапонска опсада на Порт Артур во јануари 1905 година корумпираниот руски командант го предал гарнизонот без да се консултира со неговите офицери, и покрај доволните резерви и муниција за неговата продолжена одбрана. Тешките борби околу Мукден завршиле во март 1905 година со повлекувањето на руските трупи под команда на Алексеј Куропаткин. Одлучната поморска Битка кај Цушима им ја дала на Јапонците улогата на диктирање на условите, а Русите ги довеле на мировната маса.

Последици

Со потпишувањето на Договорот од Портсмут, Русија ја напуштила нејзината експанзионистичка политика во Источна Азија, а Јапонија се стекнала со делотворна контрола над Кореја и поголем дел од Манџурија. Војната во Русија ја поттикнала Руската револуција од 1905 година.

Надворешни врски

• Статија за Руско-јапонскиот мировен договор во весникот „Вардар“ на К. П. Мисирков, септември 1905