Рудник за боксит на островот Ренел

Од Википедија — слободната енциклопедија

Рудник за боксит на островот Ренел

Локација

Локација Островот Ренел

Земја Соломонови Острови

Производство

Производи боксит

Историја

Отворен околу 2011 година

Затворено 2020 година

Сопственик

Компанија Бинтанг Делапан Груп (меѓу другите)

Рударството на боксит на островот Ренел започнал на западната страна на островот околу 2011 година. Островот Ренел е дел од Соломонските Острови во Тихиот Океан.[1] Групацијата Бинтанг Делапан е еден од главните оператори на рудникот, поддоговорен од Asia Pacific Investment Development.[2]

Рудникот имал повеќекратно излевање, предизвикувајќи еколошка штета, а локалните жители велат дека немаат корист од рудникот сразмерно на штетата што ја предизвикал. Владата признала дека рудникот е слабо регулиран. Закупот за рударство бил откажан во октомври 2020 година, иако рударската компанија го оспорила ова откажување на суд.[2]

Позадина[уреди | уреди извор]

Бокситот е една од главните состојки што се користеле за производство на алуминиум .[1]

Локација[уреди | уреди извор]

Островот Ренел, светско наследство на УНЕСКО, и соседниот остров Белона имале комбинирано население од околу 3.000 луѓе.[3]

Зголемување на ископувањето на боксит во областа од 2011 до 2021 година се случило во исто време со активностите за сеча.[1]

Историја[уреди | уреди извор]

Рударската компанија и платила на владата на Соломонските Острови 17,8 милиони американски долари во 2020 година и 16,4 милиони американски долари во 2019 година.

Властите проценувале дека околу 50% од наоѓалиштето на боксит бил извезен помеѓу 2014 и 2021 година [1] Во 2021 година, владата на Соломонските Острови објавил дека Бинтанг Делапан не платил даноци и авторски права за една третина од пратките на боксит што ги извезувале од 2015 година, оставајќи ја компанијата должна околу 16 милиони австралиски сојузни држави неплатени даноци.[2]

Влијание[уреди | уреди извор]

Иако локалната економија процвета за време на врвот на рударскиот бум, владата признава дека закупот на рударството бил слабо регулиран, а Соломонските Острови немаат корист од рударската активност. Жителите велат дека ткивото на нивната заедница е оштетено од приливот на странски работници и дека нивната вода и почва се загадени.[1]

Во февруари 2019 година, за време на циклонот Ома, носач на рефус беше приземјен на гребенот Конгобаиниу и истури 300 тони нафта во заливот. Локалните жители не можеле да ловат риба, добитокот им умрел, а децата страдале од инфекции на кожата и очите.[1] Загубите беа проценети на 50 милиони долари.[4] Проценките сугерираат дека над 10.000 квадратни метри гребен и над 4.000 квадратни метри живеалиште во лагуната биле уништени и би можеле да бидат потребни 130 години за да се опорави.[2]

5.000 тони боксит беа истурени во заливот во јули 2019 година [1] До 2021 година, повеќе од половина од погодените области не беа санирани.[2]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 'They failed us': how mining and logging devastated a Pacific island in a decade“. The Guardian (англиски). 2021-05-30. ISSN 0261-3077. Посетено на 2023-03-03.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Piringi, Charley (2021-11-10). „Mining operation allegedly owes millions in taxes and royalties in Solomon Islands“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 2023-03-03.
  3. https://devpolicy.org/wp-content/uploads/wp-post-to-pdf-enhanced-cache/1/rennell-island-two-halves-20170725.pdf
  4. „Economic losses from Solomon Islands' oil spill disaster near World Heritage site could reach $50m“. ABC News (англиски). 2020-11-26. Посетено на 2023-03-03.

Понатамошно читање[уреди | уреди извор]