Ракета

Од Википедија — слободната енциклопедија
Еднонаменска ракета носач Протон, на пат кон Меѓународната вселенска станица со модулот Звезда

Ракетата е, според најширока дефиниција, секое возило, проектил или авион што се движи како резултат на реакција на исфрлање на брз гас од ракетен мотор.

Историјата[уреди | уреди извор]

Рана кинеска ракета

Делови[уреди | уреди извор]

Ракетата се состои од следниве делови како минимум: ракетен мотор, мешавина на гориво, каросерија и уред за стабилизација и водење на ракетата. Ракетите со ракетни мотори на течно гориво сè уште имаат потреба од минимални резервоари за гориво и оксиданс (наместо мешавина од гориво).

Користење[уреди | уреди извор]

Ракетите се користат во воени и мировни цели.

За воени цели, ракетите се нарекуваат многу проектили со ракетен мотор и бојни глави, со различна големина и опсег, за напади на копнени, морски и воздушни цели. Тие исто така се користат за сигнализација, евакуација на екипажот на авиони, скратување на полетувањето на авионите и друго.

За мировни цели, ракетите се користат за лансирање вештачки сателити, вселенско истражување, анти-град одбрана, сигнализација и други цели.

Работа[уреди | уреди извор]

Ракетата со себе носи кислород или друг оксиданс со врзан кислород во посебен резервоар (ако користи ракетен мотор на течно гориво), затоа што кислородот е неопходен за согорување, а не е во просторот. Ракетата со мотор со цврсто гориво обично има оксиданс веќе измешан со горивото во една маса (наједноставната мешавина е црн барут), така што не треба посебен резервоар со оксиданс.

Согорување на горивото во присуство на оксиданси во комората за согорување, гасовите за согорување излегуваат преку специјално профилиран дел од млазницата (стеснет грло). Откако ќе поминете низ стеснетото грло на млазницата, каде се зголемува притисокот на гасот, се забележува ненадејно проширување на млазницата во форма на „ѕвонче" . Притисокот паѓа нагло, но се зголемува брзината на гасовите, што излегуваат создавајќи корисен потисок.

Ракетните мотори за вселенски мисии мора да бидат доволно моќни за да ја надминат силата на гравитација, а ракетата мора да биде повеќестепена за да ја достигне првата космичка брзина.

Ракетна равенка на Цилковски[уреди | уреди извор]

е најголемата теоретска промена во брзината на ракетата без влијание на гравитација или отпорност на воздухот. Оваа промена во брзината може да се пресмета од ракетата равенка на Цилковски:

каде:

е вкупната почетна маса, вклучително и горивото во
е вкупната последна маса, во
е брзината на исфрлање на гасови од моторот во, каде
е промена во брзината во

Ракетни центри и агенции[уреди | уреди извор]

Најголемите ракетни центри се наоѓаат во САД, Казахстан и Русија. Најпознатите вселенски агенции во светот се: ESA (англиски: European Space Agency), НАСА (англиски: National Aeronautics and Space Administration) и Роскосмос, (руски: Федеральное космическое агентство России)

Ракетата како мотив во популарната култура[уреди | уреди извор]

  • „Ракета кон Русија“ (англиски: Rocket to Russia) — албум на американската панк-рок група Рамоунс (Ramones) од 1977 година.[1]
  • „Сребрена ракета“ (англиски: Silver Rocket) — песна на американската рок-група Соник Јут (Sonic Youth) од 1988 година.[2]

Наводи[уреди | уреди извор]