Пастув
Пастув[1][2], ждребец[3][4], ајгар[5][6], нерез[7][8] или акалец[9][10] — нескопен (некастриран) коњ што се чува за расплод. Пастувите ја следат конформацијата и фенотипот на нивниот сој, но во рамките на тој стандард, присуството на хормони како што е тестостеронот може да им даде на пастувите подебел, „набиен“ врат, како и нешто помускулеста фигура во споредба со кобилите и скопените мажјаци.
Наравот се менува во голема мера врз основа на генетиката и обуката, но поради нивните нагони како стадо животни, тие можат да бидат склони кон агресивно однесување, особено кон другите пастуви и затоа бараат внимателно управување од страна на упатени ракувачи. Со соодветна обука и управување, пастувите се ефективни коњски атлети на највисоки рамништа во многу дисциплини, вклучувајќи трки со коњи, коњски изложби и меѓународни олимписки натпревари.
Однесување во ергеле[уреди | уреди извор]
Спротивно на популарниот мит, мнозинството пастуви не живеат со харем кобили. Исто така, во дивината, тие не се борат меѓу себе до смрт за кобилите. Како социјални животни, пастувите кои не можат да најдат или освојат харем, се групираат во „ергелиња на ергени“, групи кои се составени од пастуви од сите возрасти. Дури и со харем, пастувот не е водач на стадото, туку го брани и штити од ѕверови и други пастуви. Улогата на „водач“ на ергелето ја има кобила која ги одредува движењата за да се обезбеди храна, вода или дури и засолниште. Таа, исто така го одредува патот на ергелето при бегство од опасност. Кога ергелето се движи, доминантниот пастув е на крајот на групата и делува како „задна стража“ помеѓу неговото ергеле и можниот извор на опасност. Кога ергелето мирува, сите членови ја делат одговорноста да чуваат стража. Пастувот обично се наоѓа на работ на групата, за да ја брани доколку е потребно.
Обично има по еден зрел доминантен пастув во секое мешано ергеле коњи. Доминантниот пастув ќе толерира ждребиња од двата пола, но штом ќе достигнат сексуална зрелост, често помеѓу една и две години, ги исфрла од ергелето. Ждребињата може да се натпреваруваат со доминантниот пастув, но проучувањата покажуваат дека истиснувањето млади коњи од двата пола може да биде нагонско однесување што го минимизира ризикот од блискосродствено размножување во ергелето, бидејќи повеќето ждребиња се потомци на доминантниот пастув во групата. Во некои случаи, еден млад возрасен мажјак може да се толерира во ергелето. Една од теориите е дека овој млад ждребец се смета за потенцијален наследник и на крајот го брка доминантниот пастув од стадото кое станало премногу старо.
Ждребиците обично наскоро се придружуваат на различна група со доминантен пастув кој не е оној од кого потекнуваат. Младите пастуви без сопствени кобили обично образуваат мали, целосно машки, „ергенски групи“ во дивината. Животот во група на овие пастуви им ги дава социјалните и заштитните придобивки од животот во стадо. Ергенското стадо може да содржи и постари пастуви кои го изгубиле стадото во судир со соперник.[11]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „пастув“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „пастув“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „ждребец“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „ждребец“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „ајгар“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „ајгар“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „нерез“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „нерез“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „акалец“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „акалец“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ Release, Press (June 29, 2007). „Gender Issues: Training Stallions“. The Horse. Посетено на 2011-11-06.