Палата Абателис

Од Википедија — слободната енциклопедија
Главната фасада на палатата

Палата Абателис (исто така познатa и како Палата Патела) била палата во Палермо, Сицилија, јужна Италија, сместена во квартот Калса. Таа е дом на галеријата на уметност за сицилијанскиот регион.

Историја[уреди | уреди извор]

Атриум на палатата, фотографија од Паоло Монти, 1961 година
Свети Августин од Антонело да Месина
Богородица Благовештение од Антонело да Месина

Палатата, пример за готско-каталонската архитектура, била дизајнирана во 15 век од Матео Карнеливари, кој во тоа време работел во Палермо. Тоа било резиденција на Франческо Абателис (или Патела), господар на пристаништето на Кралството Сицилија.

После смртта на Абателис, останала на неговата сопруга, а по нејзината смрт, била предадена на женски манастир. Биле извршени неколку модификации за да се прилагоди на монашкиот живот. Тие вклучувале капела, изградена на левата страна на капелата (1535–1541), криејќи една од фасадите. Во 18 век, по изградбата на поголема црква (сегашната Санта Марија дела Пиета), капелата била укината и поделена на неколку простории. Предниот дел се користел како говорница, додека задниот дел, со отстранет олтар, бил претворен во низа складишта.

Во текот на ноќта помеѓу 16 и 17 април 1943 година, палатата била погодена за време на воздушното бомбардирање на сојузниците: чардакот, портикот, југозападниот сектор и ѕидот на Западната кула се урнале. Палатата потоа била обновена и било одлучено да се користи за „Галерија на средновековна колекција“. Делата биле режирани од архитектите Марио Гиото, а подоцна и Армандо Дилон. Тие биле завршени во 1953 година, а на Карло Скарпа му било нарачано поставувањето на уметничка галерија, која била отворена на 23 јуни 1954 година.

Музеј[уреди | уреди извор]

Регионалната галерија била дом на многу дела стекнати кога биле потиснати неколку религиозни наредби во 1866 година. Тие претходно биле сместени во Универзитетот Пинакотека дела Реџија и од 1866 година во Националниот музеј во Палермо, кој станал регионален музеј кога Сицилија добила автономен статус.

Биста на госпоѓа од Франческо Лаурана.

Приземјето содржи дрвени дела од 12 век, дела од 14 и 15 век, вклучително и некои од Антонело Гагини, насликана маиолика од 14-17 век, Биста на госпоѓа од 15 век од Франческо Лаурана и насликани панели од дрвени тавани. Големата фреска на Триумфот на смртта (најверојатно датира од 1445 година), била изложена во поранешната капела.

На првиот кат било најпознатото дело на музејот, Богородица Благовештение од Антонело дe Месина (15 век), кое се смета за ремек-дело на слики од високата ренесанса. Присутни се и три панели со свети Августин, свети Григориј Велики и свети Јероним, исто така од Антонело, некогаш дел од полиптих сега уништен, и Визијата на Света Агата на Вуе за Свети Петар во затвор. Музејот го содржи холандскиот триптих Малвања од раните холандски сликари: Јан Госаерт и Џерард Дејвид и депонирање на Јан Провост. Во него се наоѓал и приказ на Мојсеј од Пјетро Новели.

Наводи[уреди | уреди извор]

Литература[уреди | уреди извор]

  • Meli F., Matteo Carnelivari e l'architettura del quattro e cinquecento in Palermo, Fratelli Palomi Editori, Рим 1958 г.
  • Морело П., Палацо Абателис. Il maragna del maestro Portulano da Matteo Carnilivari a Carlo Scarpa, Grafiche Vianello, Ponzano/Treviso 1989
  • Полано С., Карло Скарпа: Палацо Абателис, Електа, Милано, 1989 година
  • Andrea Sciascia, Architettura contemporanea a Palermo, L'Epos, Палермо, 1998, стр.35–42

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

38°07′00″N 13°22′16″E / 38.1167° СГШ; 13.3711° ИГД / 38.1167; 13.3711