Прејди на содржината

Никола Миличевиќ Луњевица

Од Википедија — слободната енциклопедија
Никола Миличевиќ Луњевица
Никола Миличевиќ Луњевица

Никола Милиќевиќ[1] е роден во селото Луњевица во 1776 година. Бил трговец, и еден од главните помагачи на српските востанија, претседател на рударскиот суд во Рудничка нахија, по што го добил и прекарот Луњевица.[2]

На крајот на 18. век бил многу познат како богат трговец во својата област, но и во областа преку Сава. Неговото богатство особено се умножувало со трговијата преку земунските трговци кои набавувале храна и добиток за австриската војска. „Така виден човек не можеше а да не влезе во битка со своите лојалисти, Рударите“. . . , забележале хроничарите.

Во негова средина, Никола Луњевица важел за човек со мудри совети, а освен со пари и трговско знаење помагал и со набавка на смртоносни средства за српската востаничка војска.

И покрај тоа што никогаш не бил вклучен во редот на востаничките старешини, тој е запаметен по тоа што им помагал на востаниците во почетоците на српската револуција, и во Првото и во Второто српско востание.

За време на двете востанија, тој добро соработувал со војводата Милош Обреновиќ. Никола му бил брат на Милош, а со тоа и зет на неговата сопруга Љубица. Нивниот современик Сима Милутиновиќ Сарајлија истакнал дека војводата Милош, доаѓајќи од Таково, каде било организирано востанието, наишол во Црниќ дома коњ полн со талери, што му го дал газдата Никола Милиќевиќ од селото Луњевица, спасил и испрати уште малку пари за да се најдат.

Никола Луњевица бил главниот посредник во бракот на Милош Обреновиќ и Љубица, од познатото семејство Вукомановиќ. На четириесетдневното чествување на Радослав, таткото на идната принцеза Љубица, братот на Никола и Милош, Милан, рударскиот војвода, ја завршил работата околу бракот на Милош.

Личноста на Никола Луњевица е забележана и во случајот со заминувањето на војводата Милан Обреновиќ во 1810 година во Букурешт. Потоа, на „Нивер ЛУЊЕВИЦЕ“ му подарил осумстотини рупшии со молба, во случај на смрт на Милан, пред неговиот син Ристо.

Кога починале Милан и Ристо, Никола Луњевица отишол на дворот на кнезот Милош Обреновиќ и му предал запечатен плик со парите што му биле доверени на чување.

За време на владеењето на кнезот Милош Обреновиќ, Никола Луњевица бил претседател на Окружниот рударски суд. Бил познат како инволвиран судија кој многу простува.

Го обновил манастирот Вујан, каде што бил погребан по неговата смрт на 11 ( 23 ).мај[3] во 1842 година.

Поради околностите, внуката на Никола Луњевица, Драга, со бракот со кралот Александар Обреновиќ, станала трагична кралица на Србија.[4]

Галерија

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]

 

  1. „Братство Милићевића > Знаменити Милићевићи“. Знаменити Милићевићи. Архивирано од изворникот на 29. 01. 2020. Посетено на 29 јануари 2020. Проверете ги датумските вредности во: |archive-date= (help)
  2. Pavlović, Ivan S. „Nikola Milićević Lunjevica“. Knjižara. Посетено на 29 јануари 2020.
  3. "Српске новине", 30. мај 1842
  4. „Bila je OMRAŽENA kraljica, a da li je to zaslužila: Draga Mašin, fatalna žena zbog koje je promenjen Ustav“. Žena. Посетено на 29 јануари 2020.