Мушама

Од Википедија — слободната енциклопедија
Традиционална мушама

Мушамапамучна или ленена ткаенина обложена со слој од варено ленено масло за да се направи водоотпорна. Денес мушамите се изработуваат од памучно платно на кое е нанесен слој од ПВЦ (поливинил хлорид) или само од ПВЦ или силикон.

Изработка[уреди | уреди извор]

Вареното ленено масло се приготвувало со долго вриење на ленено масло со метални соли, пред сèоловен оксид.[1] Современото масло е помалку токсично, но и помалку погодно за изработка на мушама.[1] Мушамата што се користи за заштита од атмосферски врнежи користела мешавина од соли на олово и манган, пигменти од сиена и умбер, за да биде поотпорна на влага.[1]

Ткаенината најпрво била растегнувана на дрвена рамка и премачкувана со животински желатин. Маслото потоа се нанесувало и се оставало да се стврдне помеѓу слоевите. Бидејќи премазот се потпира на оксидација со воздух, потребни се тенки слоеви и долго време на стврднување.[1][2]

Преклопувањата помеѓу листовите свежа мушама се спојуваат природно кога ќе се притиснат заедно. Ова исто така доведува ткаенината да се лепи кога се превиткува. Платното се премачкувало со восок и прав за да се намали лепењето при виткање.

Шевовите во традиционалната мушама може да се премачкаат по шиењето за да се намали навлегуње на течности. Ова е генерално незадоволително за облека, па затоа капутите од оваа ера вградувале една или повеќе кратки наметки преку рамениците. Овие наметки биле изработени во едно парче и ги покривале неизбежните рабови на рамената на главната облека.

Во 19 век, се развиле восочен памук и Мекинтош мантили за дожд и почнале постепено да ги заменуваат масла, особено за облека.

Примена[уреди | уреди извор]

Историски гледано, пред 19 век, мушамата била еден од ретките флексибилни, водоотпорни материјали кои биле широко достапни. Кожата била скапа - многу скапа во големи парчиња - и барала редовно одржување ако често се мокри. Мушамата се користела како надворешен водоотпорен слој за багаж, дрвени ковчези[3] и флексибилни торбички и за водоотпорна облека.[1]

Најпознатата неодамнешна примена била за кујнски покривки за маса со светли печати. Масленото платно со досадна боја се користело за кревети за кревети, вестери и шатори . До крајот на 1950-тите, мушамата станала синоним за винил (поливинил хлорид) врзан или за фланелирана ткаенина или за печатен винил со синтетичка неткаена подлога.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Knight, William A.; Mende, William R. (2000). Staining and Finishing for Muzzleloading Gun Builders. privately published. Архивирано од изворникот на 2013-05-30.
  2. „Recreating old techniques for boiled linseed oil and oilcloth“. 2003. Архивирано од изворникот на 2020-11-12. Посетено на 2022-10-24."Recreating old techniques for boiled linseed oil and oilcloth" Архивирано на 12 ноември 2020 г.. 2003.
  3. „Silversmith's small chest“. 2003. Архивирано од изворникот на 2011-07-10. Посетено на 2022-10-24.