Меѓународно друштво за генетска генеалогија

Од Википедија — слободната енциклопедија
Меѓународно друштво за генетска генеалогија
КратенкаISOGG
Основана2005
ЦелДа се залага и да се едуцира за употребата на генетиката како алатка за генеалошко истражување и да се промовира мрежа за поддршка за генетските генеалози
Членство8,000
ДиректорКетрин Борхес
Мреж. местоisogg.org

Меѓународно друштво за генетска генеалогија (ISOGG) — независна некомерцијална непрофитна организација на генетски генеалози водена од волонтери. Основана е од група администратори на проектот ДНК со презимиња во 2005 година за промовирање на ДНК тестирање за генеалогија. Се залага за употреба на генетиката во генеалошкото истражување, обезбедува образовни ресурси за генеалози заинтересирани за тестирање на ДНК и го олеснува вмрежувањето меѓу генетските генеалози.[1][2][3] Од јуни 2013 , содржи над 8.000 членови во 70 земји.[4] Од јули 2013 , регионалните состаноци ги координираат 20 регионални координатори волонтери сместени во САД, Австралија, Бразил, Канада, Англија, Египет, Ирска и Русија.[5][6]

ISOGG е домаќин на ISOGG Вики, бесплатна онлајн енциклопедија одржувана од членовите на ISOGG која содржи широк спектар на образовни ресурси и упатства за потрошувачите на генетската генеалогија и администраторите на проектите на ДНК.[7] ISOGG Вики содржи етички упатства за администраторите на проектите на ДНК и членовите на ISOGG вршат рецензија на веб-локации на проекти на ДНК на други членови на барање, по што веб-локациите може да ја прикажат графиката на ISOGG рецензирана од колеги.[8][9]

Регулатива и стандарди на индустријата[уреди | уреди извор]

Во 2008 година ISOGG го поддржа усвојувањето на Законот за недискриминација на генетските информации дизајниран да забрани неправилна употреба на генетски информации во здравственото осигурување и вработувањето во Соединетите Држави.[10][11] На јавен состанок на FDA за надзор над лабораториските развиени тестови, ISOGG се спротивстави на регулативите на FDA кои го спречуваат пристапот на потрошувачите до тестирањето DTC.[12][13]

Една статија објавена во Генетика во медицината во март 2012 година дава преглед на разновидните тестови и практики во новонастанатата генетска генеалошка индустрија DTC. Во написот, авторите ја истакнуваат потенцијалната улога на ISOGG во развивањето на упатствата за најдобри практики во индустријата и насоките за потрошувачите:

Го повикуваме Меѓународното здружение за генетска генеалогија (ISOGG) да преземе водечка улога во (i) артикулирање на етички кодекс за водење на практиките на индустријата што ја застапува и (ii) развивање водич за потрошувачи за да обезбеди потенцијални потрошувачи од потеклото на ДНК тестирање на индустријата со доверливи средства за споредба на производите и компаниите за нивните различни мотивации и интереси на потрошувачите.[14]


Зголемената достапност и популарноста на генетското генеалошко тестирање на DTC, исто така, покрена етичка загриженост за генеалози кои ја тестираат ДНК на други без согласност.[15] ISOGG Вики содржи избор на надворешни ресурси за етика за генетски генеалози.[16]

Номенклатура Y-STR[уреди | уреди извор]

ISOGG го промовира усвојувањето на доброволните индустриски стандарди за номенклатура Y-STR развиени од NIST и објавени во Journal of Genetic Genealogy во 2008 година.[10][17][18]

Граѓанската наука[уреди | уреди извор]

Членовите на ISOGG како што се Лео Литл,[19][20] Роберта Естес, Ребека Канада и Бони Шрак биле вклучени во важни откритија на граѓанската наука во врска со човечката филогенија и етничкото потекло.[21][22][23][24] Поширокото членство на ISOGG учествуваше во Генографскиот проект, студија за генетска антропологија која користеше групно-сорсинг за да ги олесни новите откритија за човековата генетска историја и други генетски бази на податоци каде што пошироките и поголеми бази на податоци помагаат во идентификацијата на потеклото на предците на учесниците.[4][25][26]

Филогенетско дрво на хромозомот Y[уреди | уреди извор]

Од 2006 година ISOGG е домаќин на редовно ажурираното онлајн ISOGG филогенетско стебло на Y-хромозомот.[3][27] ISOGG има за цел да го одржува дрвото што е можно поажурно, инкорпорирајќи нови SNP кои често се откриваат.[28] Дрвото ISOGG е опишано од академиците дека користи прифатена номенклатура за хаплогрупи и подклади на ДНК на човечки Y-хромозом со тоа што ја следи номенклатурата на конзорциумот на Y хромозомот како што е опишано во Карафет и сор. 2008,[28][29][30] Дрвото ISOGG е широко цитирано во рецензирана академска литература.[31][32][33][34][35][36][37]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „The International Society of Genetic Genealogy“. ISOGG. Посетено на July 1, 2013. See Homepage, Our Mission and About ISOGG.
  2. ↑ „ISOGG 2013 Y-DNA Haplogroup Tree“. ISOGG. Посетено на July 10, 2013. ISOGG (International Society of Genetic Genealogy) is not affiliated with any registered, trademarked, and/or copyrighted names of companies, websites and organizations.
  3. ↑ 3,0 3,1 King, Turi E.; Jobling, Mark A. (2009). „What's in a name? Y chromosomes, surnames and the genetic genealogy revolution“. Trends in Genetics. 25 (8): 351–60. doi:10.1016/j.tig.2009.06.003. PMID 19665817. The International Society of Genetic Genealogy (www.isogg.org) advocates the use of genetics as a tool for genealogical research, and provides a support network for genetic genealogists. It hosts the ISOGG Y-haplogroup tree, which has the virtue of being regularly updated. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  4. ↑ 4,0 4,1 „Family History and DNA: Genetic Genealogy in 2013“. Southern California Genealogical Society. Архивирано од изворникот на July 10, 2013. Посетено на July 7, 2013.
  5. ↑ „ISOGG Regional Coordinators“. ISOGG. Архивирано од изворникот на October 22, 2013. Посетено на July 9, 2013.
  6. ↑ „ISOGG Meetings“. ISOGG. Посетено на July 9, 2013.
  7. ↑ „The International Society of Genetic Genealogy – Wiki“. ISOGG. Посетено на July 8, 2013.
  8. ↑ „The International Society of Genetic Genealogy Wiki (ISOGG Project Administrator Guidelines)“. ISOGG. Посетено на July 9, 2013.
  9. ↑ „International Society of Genetic Genealogy – Member Peer Review“. ISOGG. Посетено на July 8, 2013.
  10. ↑ 10,0 10,1 Smolenyak, Megan (July 20, 2010). „Don't 'Protect' Us From Our Own Genetic Information“. The Huffington Post. Посетено на July 7, 2013.
  11. ↑ Borges, Katherine (March 1, 2008). „From the Director“. ISOGG Newsletter. 1 (1). Посетено на July 7, 2013.
  12. ↑ „FDA/CDRH Public Meeting: Oversight of Laboratory Developed Tests (LDTs), Date July 19–20, 2010“. FDA. Посетено на July 7, 2013.
  13. ↑ Vorhaus, Dan (22 July 2010). „The Conversation Continues: Recap from Day Two of FDA's Regulatory Meeting“. Genomics Law Report. Посетено на July 8, 2013. DTC genetic testing also had its advocates, including 23andMe co-founder Anne Wojcicki and Katherine Borges, Director of the International Society of Genetic Genealogy (ISOGG), who delivered one of the most impassioned arguments for prioritizing individual access over FDA regulation. Borges sounded a familiar refrain in arguing that the FDA should not restrict consumer access to genetic information 'without credible, compelling scientific data to support' such regulation.
  14. ↑ Wagner, Jennifer K.; Cooper, Jill D.; Sterling, Rene; Royal, Charmaine D. (2012). „Tilting at windmills no longer: A data-driven discussion of DTC DNA ancestry tests“. Genetics in Medicine. 14 (6): 586–93. doi:10.1038/gim.2011.77. PMC 8339991 Проверете ја вредноста |pmc= (help). PMID 22382803.
  15. ↑ Harmon, Amy (April 2, 2007). „Stalking Strangers' DNA to Fill in the Family Tree“. The New York Times. Посетено на July 7, 2013.
  16. ↑ „The International Society of Genetic Genealogy Wiki (Ethics)“. ISOGG. Посетено на July 8, 2013.
  17. ↑ John M. Butler; Margaret C. Kline; Amy E. Decker (2008). „Addressing Y-Chromosome Short Tandem Repeat Allele Nomenclature“ (PDF). Journal of Genetic Genealogy. 4 (2): 125–148. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-04-12. Посетено на July 8, 2013.
  18. ↑ Грешка во повикувањето на Шаблон:Наведена изјава за печат: Параметарот title мора да се определи
  19. ↑ Bettinger, Blaine (May 27, 2008). „In Memoriam – Leo William Little“. The Genetic Genealogist. Посетено на July 16, 2013.
  20. ↑ „Obituary for Leo W. Little Jr“. Orlando Sentinel. June 23, 2008. Посетено на July 16, 2013.
  21. ↑ Estes, Roberta (April 10, 2013). „DIY DNA Analysis, GenomeWeb and Citizen Scientist 2.0“. DNAeXplained. Архивирано од изворникот на 2017-07-06. Посетено на July 16, 2013.
  22. ↑ Estes, Roberta J.; Jack H. Goins; Penny Ferguson; Janet Lewis Crain (2011). „Melungeons, A Multi-Ethnic Population“ (PDF). Journal of Genetic Genealogy. 7 (2). Посетено на July 17, 2013.
  23. ↑ Loller, Travis (May 24, 2012). „Melungeon DNA Study Reveals Ancestry, Upsets 'A Whole Lot Of People'“. The Huffington Post. Посетено на July 17, 2013. 'There were a whole lot of people upset by this study,' lead researcher Roberta Estes said ... Estes and her fellow researchers theorize that the various Melungeon lines may have sprung from the unions of black and white indentured servants living in Virginia in the mid-1600s, before slavery ... In order to conduct the larger DNA study, Goins and his fellow researchers – who are genealogists but not academics – had to define who was a Melungeon.
  24. ↑ Грешка во повикувањето на Шаблон:Наведена изјава за печат: Параметарот title мора да се определи
  25. ↑ Callaway, Ewen (June 5, 2012). „Ancestry testing goes for pinpoint accuracy“. Nature. 486 (7401): 17. Bibcode:2012Natur.486...17C. doi:10.1038/486017a. PMID 22678260. Commercial ancestry testing, once the province of limited information of dubious accuracy, is taking advantage of whole-genome scans, sophisticated analyses and ever-deeper databases of human genetic diversity to help people to answer a simple question: where am I from?
  26. ↑ Vergano, Dan (June 13, 2013). „DNA detectives seek origins of you“. USA Today. Посетено на July 16, 2013.
  27. ↑ „ISOGG 2006 Y-DNA Haplogroup Tree“. ISOGG. Посетено на July 8, 2013. An ISOGG group was formed in November 2005 to create a web-based document which could be updated to keep pace with the rapid developments in the field.
  28. ↑ 28,0 28,1 Athey, Whit (2008). „Editor's Corner: A New Y-Chromosome Phylogenetic Tree“ (PDF). Journal of Genetic Genealogy. 4 (1): i–ii. Архивирано од изворникот (PDF) на March 5, 2014. Посетено на July 8, 2013. ISOGG is committed to a tree with the minimum of confusion for users, so naturally, with the publication of the new tree in Karafet (2008), ISOGG will be changing several haplogroup names to conform to the choices made by Karafet ... Meanwhile, new SNPs are being announced or published almost every month. ISOGG’s role will be to maintain a tree that is as up-to-date as possible, allowing us to see where each new SNP fits in.
  29. ↑ Van Holst Pellekaan, Sheila (2013). „Genetic evidence for the colonization of Australia“. Quaternary International. 285: 44–56. Bibcode:2013QuInt.285...44V. doi:10.1016/j.quaint.2011.04.014. Classification of the mtDNA lineages is historic, following the naming of Native American haplogroups A, B, C and D (Torroni et al., 2006). This initiated a generally accepted nomenclature, whereby African lineages were called L and one of these, L3, apparently gave rise to some African and all non-African mt haplotypes (matrilines) that cluster under the ‘superfamilies’ or macrohaplogroups called ‘M’ and ‘N’. There are now non-African mtDNA haplogroups named after all the other letters of the alphabet (except L) that are subdivisions of the large M and N superfamilies (van Oven and Kayser, 2010). The accepted system of naming sub-groups was set out by Richards et al. (1998) and more recently reviewed by Torroni et al. (2006). Y-chromosome studies have also resulted in an accepted nomenclature (see Karafet et al., 2008; ISOGG, 2010).
  30. ↑ Redmonds, George; King, Turi; Hey, David (2011). Surnames, DNA, and Family History. Oxford: Oxford University Press. стр. 196. ISBN 9780199582648. The growth of interest in genetic genealogy has inspired a group of individuals outside the academic area who are passionate about the subject and who have an impressive grasp of the research issues. Two focal points for this group are the International Society of Genetic Genealogy and the Journal of Genetic Genealogy. The ISOGG is a non-profit, non-commercial organization that provides resources and maintains a phylogenetic trees of Y chromosome haplogroups.
  31. ↑ Li, Dongna; Li, Hui; Ou, Caiying; Lu, Yan; Sun, Yuantian; Yang, Bo; Qin, Zhendong; Zhou, Zhenjian; Li, Shilin (2008). MacAulay, Vincent (уред.). „Paternal Genetic Structure of Hainan Aborigines Isolated at the Entrance to East Asia“. PLOS ONE. 3 (5): e2168. Bibcode:2008PLoSO...3.2168L. doi:10.1371/journal.pone.0002168. PMC 2374892. PMID 18478090.
  32. ↑ Zhao, Zhongming; Khan, Faisal; Borkar, Minal; Herrera, Rene; Agrawal, Suraksha (2009). „Presence of three different paternal lineages among North Indians: A study of 560 Y chromosomes“. Annals of Human Biology. 36 (1): 46–59. doi:10.1080/03014460802558522. PMC 2755252. PMID 19058044.
  33. ↑ Regueiro, Maria; Rivera, Luis; Damnjanovic, Tatjana; Lukovic, Ljiljana; Milasin, Jelena; Herrera, Rene J. (2012). „High levels of Paleolithic Y-chromosome lineages characterize Serbia“. Gene. 498 (1): 59–67. doi:10.1016/j.gene.2012.01.030. PMID 22310393.
  34. ↑ Al-Zahery, Nadia; Pala, Maria; Battaglia, Vincenza; Grugni, Viola; Hamod, Mohammed A; Kashani, Baharak; Olivieri, Anna; Torroni, Antonio; Santachiara-Benerecetti, Augusta S (2011). „In search of the genetic footprints of Sumerians: A survey of Y-chromosome and mtDNA variation in the Marsh Arabs of Iraq“. BMC Evolutionary Biology. 11: 288. doi:10.1186/1471-2148-11-288. PMC 3215667. PMID 21970613.
  35. ↑ Ambrosio, B.; Dugoujon, J. M.; Hernández, C.; De La Fuente, D.; González-Martín, A.; Fortes-Lima, C. A.; Novelletto, A.; Rodríguez, J. N.; Calderón, R. (2010). „The Andalusian population from Huelva reveals a high diversification of Y-DNA paternal lineages from haplogroup E: Identifying human male movements within the Mediterranean space“. Annals of Human Biology. 37 (1): 86–107. doi:10.3109/03014460903229155. PMID 19939195.
  36. ↑ Wagner, Jennifer K.; Weiss, Kenneth M. (2011). „Attitudes on DNA ancestry tests“. Human Genetics. 131 (1): 41–56. doi:10.1007/s00439-011-1034-5. PMID 21698460.
  37. ↑ Fedorova, Sardana A; Reidla, Maere; Metspalu, Ene; Metspalu, Mait; Rootsi, Siiri; Tambets, Kristiina; Trofimova, Natalya; Zhadanov, Sergey I; Kashani, Baharak (2013). „Autosomal and uniparental portraits of the native populations of Sakha (Yakutia): Implications for the peopling of Northeast Eurasia“. BMC Evolutionary Biology. 13: 127. doi:10.1186/1471-2148-13-127. PMC 3695835. PMID 23782551.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Меѓународно_друштво_за_генетска_генеалогија&oldid=5190993“