Корисник:Filip0998

Сончева физика

Сончева физика

Соларната физика е гранка на астрофизиката која е специјализирана за проучување на Сонцето. Се занимава со детални мерења кои се можни само за нашата најблиска ѕвезда.Се вкрстува со многу дисциплини од чиста Физика,астрофизика, и информатика, вклучувајќи флуиди, Плазма вклучувајќи Магнетохидродинамика, Сеизмологија, Честична физика, Атомска физика, Нуклеарна физика, Ѕвезден развој, Вселенска физика, Спектроскопија,Радиактивен трансфер, Оптика, Обработка на сигнали, Компјутерска визија, Пресметковна физика,Ѕвездена физика и Соларна астрономија.

Бидејќи Сонцето е уникатен за набљудување со блиско растојание(другите ѕвезди не можат да се решат со нешто слично на просторната или временската резолуција што може да ја има Сонцето), постои поделба помеѓу поврзаната дисциплина на опсервационата астрофизика (на далечните ѕвезди) и опсервативната сончева физика.

Студијата за соларната физика е исто така важна, бидејќи се верува дека промените во сончевата атмосфера и соларната активност можат да имаат големо влијание врз климата на Земјата. Сонцето, исто така, обезбедува "физичка лабораторија" за проучување на физиката на плазма.

Историја

Древни времиња

Вавилонците воделе евиденција за соларни еклипси, со најстариот рекорд што потекнува од древниот град Угарит, во денешна Сирија.Овој запис датира околу 1300 п.н.е.Древните кинески астрономи, исто така, ги набљудуваа сончевите феномени (како што се сончеви затемнувања и видливи сончеви пунктови), со цел да се следат календарите, кои беа базирани на лунарните и соларните циклуси.За жал, записите што се чуваат пред 720 п.н.е. се многу нејасни и не нудат корисни информации.Сепак, по 720 п.н.е., во текот на 240 години биле забележани 37 сончеви еклипси.

Средновековни времиња

Астрономското знаење цветаше во исламскиот свет за време на средновековните времиња. Многу опсерватории биле изградени во градовите од Дамаск до Багдад, каде биле направени детални астрономски набљудувања. Особено, мерени се неколку соларни параметри и се земени детални забелешки на Сонцето. Соларни набљудувања беа земени со цел за навигација, но главно за мерење на времето. Исламот бара неговите следбеници да се молат пет пати на ден, на специфична позиција на Сонцето на небото. Како такви, беа потребни точни набљудувања на Сонцето и неговата траекторија на небото.Во доцниот 10-ти век, иранскиот астроном Абу Махмуд Хоџанди изградил масивна опсерваторија во близина на Техеран.Таму направил прецизни мерења на серија меридијански транзити на Сонцето, кои подоцна го користел за пресметување на прекршувањето на еклиптиката.По падот на Западното Римско царство, Западна Европа беше пресечена од сите извори на античко научно знаење, особено оние напишани на грчки јазик. Ова, плус де-урбанизација и болести како што е Црната смрт, доведоа до пад на научните сознанија во средновековна Европа, особено во раниот среден век.За време на овој период, набљудувањата на Сонцето биле земени или во врска со зодијакот, или да помогнат во градењето на богослужби, како што се цркви и катедрали.

Ренесанса

Во астрономијата, ренесансниот период започна со работата на Никола Коперник. Тој предложил дека планетите се вртат околу Сонцето, а не околу Земјата, како што се верувало во тоа време. Овој модел е познат како хелиоцентричен модел.Неговата работа подоцна била проширена од Јоханес Кеплер и Галилео Галилеј.Особено, Галилеј го користел својот нов телескоп за да го погледне Сонцето.Во 1610, открил точки на површината*.Во есента 1611 година Јоханес Фабрициј ја напишал првата книга за сончевите точки "Де Макулис во единствениот опсерватис" (На местата забележани во Сонцето).

Модерни времиња

Современата сончева физика е насочена кон разбирање на многуте феномени забележани со помош на модерни телескопи и сателити. Од посебен интерес се структурата на сончевата фотосфера, проблемот со короналната топлина и сончевите точки.

Истражување

Одделот за соларна физика на Американското астрономско друштво има 555 членови (од мај 2007 година), во споредба со неколку илјади во матичната организација.

Голем удар во тековниот (2009) напор во областа на соларната физика е интегрирано разбирање на целиот сончев систем вклучувајќи го и Сонцето и неговите ефекти во текот на меѓупланетарниот простор во рамките на хелиосферата и на планетите и планетарните атмосфери.Истражувањата за феномени кои влијаат на повеќе системи во хелиосферата, или кои се сметаат дека се вклопуваат во рамките на хелиосферскиот контекст, се нарекуваат хелиофизика, нова кованица која стапила во употреба во раните години на сегашниот милениум.

СДО

Опсерваторијата за соларна динамика (SDO) беше лансирана од НАСА во февруари 2010 година од Кејп Канаверал. Главните цели на мисијата се разбирање на тоа како се јавува сончевата активност и како влијае врз животот на Земјата преку утврдување на тоа како магнетното поле на Сонцето е генерирано и структурирано и како се складира складираната магнетна енергија и се ослободува во вселената.