Корисник:Bjankuloski06/Македонски дијалектни текстови/Градобор (Солунско)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Недовршено

Солунско-воденски дијалект: Солунски говор: Градобор, Солунско



Брат и сестра и мечката

Едно́ де́ те и една́ се́стра зе́ ли еди́н во́л и оти́шли на-орма́ нӑт. Като-оти́шли там, го-закла́ ле на-во́лӑт. Дошла́ ме́ чката и посака́ла ме́со. Ти́е му рече́ли: „Ако-ни-да́деш едно́ ме́че, ќи-ти-да́деме ме́со“. Ме́ чката му-даде́ла едно́ ме́че и jе-да́ли ме́со. Седне́ до́шла лиси́цата и ре́ кла: „Даде́ jте-ми ме́ со“. Jе-каза́ли: „Ако-ни-да́деш едно́ лиси́че, к’и-ти-да́деме ме́со“. О́на му-даде́ла едно́ лиси́че и jе-даде́ ли ме́ со. До́шал и вắлкӑт и о́н са́кал ме́со. О́ни му-рече́ли: „Ако-ни-да́деш едно́ вắлче, к’и-ти-да́деме ме́со“. Му-даде́ли ме́со, и о́н му-даде́л и на-де́тто и на-сестра́та по-едно́ вắлче. От не́колку годи́ни ме́чката (ме́чето) се-чини́ла ко́лку еди́н би́вол, а вắлкӑт (вắлчето) се-чини́л ко́лку едно́ мага́ре; лиси́цата се-чини́ла ко́лку еди́н вắлк.

Детто като-и-зел кучин'ата (мечката, лисицата и вŠлкат) отишле да-се-шетат. Зел-jа и на-сестра-му И като-видели там един конак голем, качил на-сестра-му горе и зел он кучин'ата и отишал да-шета. Като-видел да-летат един бул'ук чафк'и, се-помолил на­ -Бога: „Г6споди боже, виа да-ми-дадеш Офце“. И дор да-jе-изрече лакардиjта, чафк'ите станале Офце. Седне Toj и пасел 6фците. Там, на-конакат седел един к'елеш, като-видел момата, jе-речел: „Ка-к'и-доjде брат-ти, да-му-речеш да-и-остави тука кучИн'ата“. Като-дошал брат-му, момата казала: „Остави тука кучИн'ата“. Детто и-речело: „3ашчо да-и-оставам? Господ ни-дал и Офце“. Седне и-оставил кучИн'ата. она и-варзала CO-СИНI,Iире jак'и; му-кладеле на-ушите бубак за-да-не-му-се-слуша.

Детто шiк отишал каде-Офцете. Келешат отишал каде-детто и му-речел: „Сега jac на-тебка к'и-те-jадам“. Детто казало: „Чекаj да-одам, да-се-помбл'ам на-ббга да-ми-прости греховете“. Като­ -отишал до-еднб Д¢PBO И викнал: „Мечко, в¢лк, лисице! келеш ме­ -изеде“. Тиjе като-чули, ск'инали СИНI,lирето и отишле, го-изедели на-келешат. Седне детто шiк речел: „Господи ббже, шчб беха виjа, пак да-ее-чинат“. Дор-да-изрече лакардиjата, бфцете станале чафк'и и летюiле.

Седне детто и сестрата оставил е конакат. В¢лкат, лисицата и мечката казале: „Виj м6ми на-тепка к'и-те-jаде“. Седне Ha-Heja jа-направиле как го-направиле и келешат. Детто си-зел кучин'ата и отишал да-шета. Като се-приближил до-една чешма, видел една мома да-стои до-чешмата; jе-казал на-м6мата: „3ашчо стоиш тука?“ В бна му-рекла: „Ламjата катаден jаде по-една мбма и за­-това и jac тука стбjам да-ме-jаде“. Детто jе казал: „Фоди-си сеа ти“. Момата му-рекла: „Не си-бдам, зашчб ламjата к'и-затне чешмата и не к'е-има да-пиjме вбда“. Детто jе-рекло: „Дил'му не-си бдиш, пбшчи-ме сеа ти и ка-к'и-дбjде ламjата, кажи-ми“. Като ja­ -видела че-иде ламjата, зафатила да-плаче и му-капнала на-детто една с¢лза и станал. Детто jе-рекал на-мечката, на-в¢лкат и на­ -лисицата: „А да-ве-видам сега шчо пари вредите!“ Като-jе-фатиле на-ламjата, jа изедели и си-отИшле. Като-чул царат че-jе-отепале ламjата, рекал: „Викнаjте-го то, шо-jа-утепале ламjата“. Като-отишал детто при-царат, му казал: „JacKa jа-утепах“. И царат My-ja­ -дадел керката-му и детто си-отишал.

Извор: Градобор, стр. 293-294 — Истражувачки центар за ареална лингвистика при МАНУ