Прејди на содржината

Конзервиран чај

Од Википедија — слободната енциклопедија
Јапонски конзервирани млечни чаеви

Конзервираниот чај е релативно неодамнешен метод за промовирање на чај кој традиционално се продава како чај од листови, а исто така, во последните 100 години, во форма на кесички чај. Се користи процес на конзервирање за да произведе готов пијалок. Воочените предности вклучуваат леснотија на користење (минимално или без време на подготовка) и можност за додатоци (како вкусови или шеќер). Недостатоците на овој начин на производство се трошоците за испорака.[1]

Чај[уреди | уреди извор]

Чајот е пијалок кој се прави со потопување на обработени лисја, пупки или гранчиња од растението Camellia sinensis во топла вода неколку минути. Преработката може да вклучува оксидација (наречена „ферментација“ во индустријата за чај), загревање, сушење и додавање на билки, цвеќиња, зачини и овошје. Постојат четири главни типа на чај: црн, улонг, зелен и бел. Чајот е природен извор на кофеин, теофилин, теанин и антиоксиданси; но речиси и да нема масти, јаглени хидрати или протеини.

Конзервирање[уреди | уреди извор]

Конзервирањето е метод на зачувување на храната со загревање на температура што ги уништува микроорганизмите, а потоа се затвора во херметички тегли, лименки или торбички. Патентиран е во Обединетото Кралство во 1810 година.

Историја[уреди | уреди извор]

Во 1981 година, првиот конзервиран производ од чај, незасладен улонг, бил воведен во Јапонија од Ито Ен. Воведот многу брзо довел до повеќе од сто варијации, понудени и во лименки и во шишиња. Сортата улонг била добро прилагодена бидејќи конзервираниот чај се покажал стабилен дури и на температури до 50° - 60 °C во автомати. Чајот исто така укажувал до потрошувачите кои се склони да користат автомати за удобен пристап „на улица“. Понатаму, се гледаат здравствени придобивки од конзервираниот чај, за разлика од другите конзервирани безалкохолни пијалоци, поради прикажувањето на чајот како помош за одржување на витката градба на телото.[2]

Видови[уреди | уреди извор]

Црн чај[уреди | уреди извор]

Црниот чај, најоксидиран од четирите главни сорти, генерално има посилен вкус и содржи повеќе кофеин од помалку оксидираните сорти. Тоа е традиционалниот чај од западниот свет каде што е познат едноставно како „чај“.

Улонг чај[уреди | уреди извор]

Улонг е традиционален кинески вид на чај кој наликува некаде помеѓу зелениот и црниот во оксидација.[3] Иако има вкус, повеќе е сличен на зелениот чај отколку на црниот чај. Тој ги нема строгите тревни нијанси кои го означуваат зелениот чај.[4]

Зелен чај[уреди | уреди извор]

Зелениот чај претрпел минимална оксидација за време на обработката. Популарен е во Кина, Тајван, Хонгконг, Јапонија, Кореја и Блискиот Исток. Неодамна тој станал пораспространет во Западот. Првиот комерцијално конзервиран зелен чај бил достапен во Јапонија во 1985 година.[4]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Friedlander Jr., Blaine P. (2000-03-30). „Food scientists pinpoint why bottled green tea is inferior to fresh brewed“. Cornell Chronicle. Архивирано од изворникот на 2002-11-13.
  2. Nick Hall (2000). The Tea Industry. Elsevier. стр. 33–36. ISBN 9781845699222. Посетено на 27 January 2016.
  3. Seven Cups, „All About Oolong Tea at Seven Cups“. Архивирано од изворникот на 2007-01-05., www.sevencups.com
  4. 4,0 4,1 „Green Tea in a Can“. web-japan.org. Архивирано од изворникот на December 31, 2006.