Католикон
Католиконот (грчки: καθολικόν) — главен, основен храм на манастир или манастирски комплекс. Во манастирите често има многу помали цркви и параклиси кои го надополнуваат католиконот. Католиконот обично се осветува и го носи името на патронот на манастирот.
Во доцната антика, поимот католикон ја означувал главната просторија на храмот - наосот. Во Византија терминот не се користел. Во доцниот и поствизантискиот период се користел за означување на соборниот храм на епархијата.
Литература
[уреди | уреди извор]- Byzantium (Oxford Dictionary of Byzantium). A.Kazhdan et al. (eds.), 2 v. New York – Oxford, 1991. Р. 1116.
- Krautheimer R. Early Christian and Bizantine Arhitecture. 1986.
- Mango C. Bizantine Architecture. Milano, New York, 1985.