Прејди на содржината

Кала Бани Хамад

Координати: 35°48′50″N 04°47′36″E / 35.81389° СГШ; 4.79333° ИГД / 35.81389; 4.79333
Од Википедија — слободната енциклопедија
Кала Бани Хамад
قلعة بني حماد
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 408: Malformed coordinates value
МестоМсила, Algeria
Координати35°48′50″N 04°47′36″E / 35.81389° СГШ; 4.79333° ИГД / 35.81389; 4.79333
ВидНаселба
Историја
ГрадителХамад ибн Булугин
Изграденo1007
Напуштено1090
РаздобјеХамадидска династија
Белешки за наоѓалиштето
Состојбаво рушевини
Службен назив: ел-Кала на Бени Хамад
Тип:Cultural
Критериуми:iii
Прогласено:1980 (4-та сесија)
Број102
Регион:Арапски земји

Кала Бани Хамад (арап. قلعة بني حماد),[1][2][3][4] познат и како Калат Бани Хамад [5] [6] — утврден палатински град во Алжир. Денеска е во урнатини но во 11 век служел како прв главен град на династијата Хамадиди. Се наоѓа на планините Ходна североисточно од Мсила, на надморска височина од 1,418 метри, а добива изобилна вода од околните планини. Локалитетот е во близина на градот Мадид (познат како Мадхид), околу 225 километри југоисточно од Алжир, во Магреб.

Во 1980 година, УНЕСКО го впишал како светско наследство под името ел-Кала од Бени Хамад, и бил опишан како „автентична слика на утврден муслимански град“.[7]

Градот опфаќа долга линија на ѕидови од 7 километри. Внатре во ѕидовите има четири станбени комплекси и најголемата џамија изградена во Алжир по онаа на Мансура. Тој е сличен во дизајнот на Големата џамија Каируан, со високо минаре од 20 метри.

Ископувањата донеле на виделина бројни теракоти, накит, монети и керамика кои сведочат за високото ниво на цивилизација под династијата Хамадиди. Меѓу откриените артефакти има и неколку украсни фонтани со лавот како мотив. Остатоците од палатата на емирот, позната како Дал ел-Бахр, вклучуваат три посебни резиденции одделени со градини и павилјони.

Историја

[уреди | уреди извор]

Тврдината била изградена во 1007 година од Хамад ибн Булугин, син на Булугин ибн Зири и основач на Алжир. Градот станал главен град на Хамадидските Бербери и одржал опсада од Зирид во 1017 година. Во 1090 година бил напуштен под заканата на Бану Хилал и делумно бил уништен од Алмохадите во 1152 година.

Кала била опишана од ел-Бакри во 11 век како големо и моќно воено упориште и трговски центар кое привлекувало карвани од целиот Магреб, Ирак, Сирија, Египет и Хиџаз.[8] Ибн Калдун, исто така, забележал дека изобилството на патници се должи на богатството на ресурси што им се нудат на оние кои се заинтересирани за науки, трговија и уметност. Кала привлекла поети, мудреци и теолози. Архитектурата на Хамадидите дури влијаела и на онаа на Норманите.[9]

Ископувањата започнале во 1908 година, продолжиле од 1952-1956 година и продолжуваат до ден-денес бидејќи поголемиот дел од местото останува неистражено, а аспектите на палатите чекаат понатамошно проучување.[10]

Архитектура

[уреди | уреди извор]
Остатоци од минарето на главната џамија денес
Модел на комплексот

Преглед

[уреди | уреди извор]

Кала била опишана од ел-Бакри во 11 век како големо и моќно воено упориште и трговски центар што привлекувала карвани од целиот Магреб, Ирак, Сирија, Египет и Хиџаз. Ибн Калдун, исто така, забележал дека изобилството на патници се должи на богатството на ресурси што им се нудат на оние кои се заинтересирани за науки, трговија и уметност. Кала привлекла поети, мудреци и теолози. Архитектурата на Хамадидите дури влијаела и на онаа на Норманите.

Палати

[уреди | уреди извор]

Хамадидските емири изградиле пет палати, од кои повеќето се денес уништени. Чуварот на Палатата на Фанал (Каср ел-Манар) преживеала.[11] Горниот дворец  се состои од три згради распоредени околу предворието со неправилна форма: приватен стан, куполна сала и влезно крило.[10]

Други палати како што се Каср ел-Каваб и Каср ел-Салам биле изградени од Хамадидите. Каср аел-Салам најверојатно служел како резиденција на семејството на владетели и оваа структура опфаќа многу аспекти на типичната архитектура на Хамадид. Каср ел-Манар е друга палата, нејзиниот распоред има сличност со Горниот дворец и Каср ел-Салам бидејќи неговите главни елементи се составени од предворие со сала за публика и приватен стан и двете опкружени со порти со столбови во форма на буквата Т.[10]

Дар ел-Бахр, Езерска палата

[уреди | уреди извор]

Дар ел-Бахар, кој се наоѓа во близина на собраниската џамија, најверојатно се користел за јавна публика и/или за палатата на емирот. Источниот двор окупиран од голем воден слив го инспирирал името на палатата. Помеѓу два дворови се наоѓа главната просторија за прием и куполна сала која се наоѓа северно од водниот двор. Надворешните ѕидови се состојат од потпори со различен дизајн. Што се однесува до водниот двор, дворот е долг 71 метри и широк 51 метри, додека сливот е долг 68 метри, широк 48 метри и длабок 1,3 метри. Дворот бил опкружен од сите страни со порти со столбови во форма на буквата Т.[10]

Палатата Дар ел-Бахр го добила името по правоаголен базен, кој бил со димензии 67 х 47 метри. Рампата на едниот крај од базенот се користела за лансирање чамци. Наводите за наутички прикази во овој базен се појавуваат во сметките на современите посетители. Базенот бил опкружен со трем, а се пристапувал преку монументален влез на источната страна. Западно од базенот имало издигната тераса и двор со градини. Надвор од ѕидините на комплексот на палатата, градините се протегале од исток кон запад низ градот и до длабочина од речиси 100 метри. Градините сè уште не се истражени од археолозите, иако се откриени украсни фонтани. 

Џамија

[уреди | уреди извор]

Се вели дека Хамадидската џамија била најголемата џамија изградена во Северна Африка пред дваесеттиот век и има типично квадратно минаре во магребски стил.[12] Во Калат Бени Хамад, минарето, 82 стапки (25 м) во висина, е единствениот преостанат дел од руинираната Голема џамија; структурата има одредена сличност со севилската Хиралда.[11]

Декорација

[уреди | уреди извор]
Парче од Калат Бани Хамад, моментално чуван во Лувр
План на Калат Бани Хамад (имиња на места на француски)

Архитектурата во Калат Бени Хамад содржи украси од „порцелански мозаици од повеќебојни фајанс, извајани панели и гипс, емајлирани сталактити од теракоти; украси од згради и керамика се состоеле од геометриски дизајни и стилизирани цветни мотиви“.[11]

Во Калат Бени Хамад биле откриени фрагменти од штуко од Каср ел-Салам и Каср ел-Манар, кои можеби се најстарите фрагменти од мукарни во западниот исламски свет, кои датираат од 11 или 12 век.[3][13] :Нема претходни примери на мукарни на исламскиот запад. Според Лусиен Голвин, фрагментите од полукуполата мукарнас во Каср ел-Салам се најстарите документирани остатоци од вистински свод на мукарнас во исламскиот свет.[14] Меѓутоа, други научници на исламската архитектура го доведуваат во прашање или го отфрлиле датирањето на овие фрагменти или нивното идентификување како вистински мукарни.[13][15][16]

Понатаму, зградите се сметаат за документирани на одредени случувања во западната исламска уметност во 12 век.[13] Гипсните капители кои биле пронајдени кај Калатот биле составени од мазни листови обвиени во нивниот горен дел се сметаат за претходник на обичните алморавидски и алмохад форми кои се гледаат во Големата џамија во Тлемчен или во Тинмел.[13] Рамката на мермерен слив и сив мермерен фрагмент ја документираат употребата на повеќеслојни сводови со импост декорација во спирална форма. Употребата на овој мотив во Калат последователно се проширила во времето на Алморавидите и станала универзална во зградите на Алмохадите.[13] Квадратните соби опкружени со неконтролиран сводови за буриња во Каср ел-Манар се споредуваат со алмохадските минарињата и Торе Писана во Палермо. Забележано е и дека хамадидските палати ја содржат првата или една од првите документирана употреба на шадирван.[17]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ M. Bloom, Jonathan; S. Blair, Sheila, уред. (2009). „Qal῾at Bani Hammad“. The Grove Encyclopedia of Islamic Art and Architecture. Oxford University Press. ISBN 9780195309911.
  2. ↑ Whitcomb, Donald. „Archaeology“. Во Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett (уред.). Encyclopaedia of Islam, Three. The Encyclopaedia of Islam. Brill. ISSN 1873-9830.
  3. ↑ 3,0 3,1 Arnold, Felix (2017). Islamic Palace Architecture in the Western Mediterranean: A History. Oxford University Press. ISBN 9780190624552.
  4. ↑ Bosworth, Clifford Edmund (2004). The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual. Edinburgh University Press. ISBN 9780748696482.
  5. ↑ Bloom, Jonathan M. (2020). Architecture of the Islamic West: North Africa and the Iberian Peninsula, 700-1800. Yale University Press. ISBN 9780300218701.
  6. ↑ Ettinghausen, Richard; Grabar, Oleg; Jenkins-Madina, Marilyn (2001). Islamic Art and Architecture: 650–1250 (2nd. изд.). Yale University Press. стр. 189. ISBN 9780300088670.
  7. ↑ Centre, UNESCO World Heritage. „Al Qal'a of Beni Hammad“. UNESCO World Heritage Centre (англиски). Посетено на 2022-04-12.
  8. ↑ „Site of Qal'at Bani Hammad - Discover Islamic Art - Virtual Museum“.
  9. ↑ L. Hadda, Zirid and Hammadid palaces in North Africa and its influence on Norman architecture in Sicily, in Word, Heritage and Knowledge, a cura di C. Gambardella, XVI Forum International di Studi-Le vie dei Mercanti, Napoli-Capri 14-16 giugno 2018, Roma 2018, pp. 323-332
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Islamic Palace Architecture in the Western Mediterranean: A History Felix Arnold Oxford University Press
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Jeff Huebner, "Al Qal'a of Beni Hammad (M'sila, Algeria)" in Middle East and Africa: International Dictionary of Historic Places (Vol. 4) (eds. K.A. Berney, Trudy Ring & Noelle Watson: Fitzroy Dearborn, 1996), pp. 36-39.
  12. ↑ Early Islamic North Africa: A New Perspective By Corisande Fenwick
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Massaiu, Maurizio (2014). „The Use of Muqarnas in Hammadid Art. Some Preliminary Observations.“. Во Burnett, Charles; Mantas-España, Pedro (уред.). Mapping knowledge : cross-pollination in Late Antiquity and Middle Ages. Oriens Academic; CNERU; Warburg Institute. стр. 209–230. ISBN 9788461697441.
  14. ↑ Golvin, Lucien (1957). „Notes sur quelques fragments de platre trouvés récemment à la Qal'a des Beni-Hammâd“. Mélanges d'Histoire et d'archéologie de l'occident musulman II, Hommage a Georges Marçais. Algiers: Imprimerie Officielle du Gouvernement Général de l'Algérie. стр. 75–94.
  15. ↑ Tabbaa, Yasser (1985). „The Muqarnas Dome: Its Origin and Meaning“. Muqarnas. 3: 61–74. doi:10.1163/22118993-90000196.
  16. ↑ Bloom, Jonathan M. (2020). Architecture of the Islamic West: North Africa and the Iberian Peninsula, 700–1800. Yale University Press. ISBN 9780300218701.
  17. ↑ Constructions of Power and Piety in Medieval Aleppo By Yasser Tabbaa

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Кала_Бани_Хамад&oldid=5253886“