Избор во отсуство
Во парламентарна постапка, изборот во отсуство (absentia) ― избор на претседавач на комисија или собрание, кога лицето не е присутно.[1] Пошироко, во контекст на избори може да се однесува на кандидат кој не е присутен во јурисдикцијата за која се одржуваат изборите, што може или не смее да биде дозволено со соодветниот изборен закон.
Јулиј Каесар добропознато побарал да му биде дозволено да се кандидира за конзул во 59 п.н.е. во отсуство, спротивно на правилото воспоставено четири години претходно, со кое се барало кандидатите за конзулството да бидат присутни во Рим: бидејќи бил магистрат со империум, тој не можел да го премине помериумот, но доколку се откаже од својот империум, нема да добие триумф. На крајот, Сенатот не му дал дозвола да биде гласан во отсуство, и тој избрал да се откаже од триумфот.[2][3]
За време на уставната криза во Шпанија 2017/18, регионалниот парламент на Каталонија изгласал закон со цел да му се дозволи на Карлес Пуџдемон да се кандидира за избори додека поранешниот водач тогаш бил во самонаметнат егзил.[4] Уставниот суд на Шпанија го блокирал овој потег.[5]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Glossary of Parliamentary Procedure“. Собрание на Канада. Посетено на 16 октомври 2021.
- ↑ Dillon, Matthew; Garland, Lynda (2005). Ancient Rome: From the Early Republic to the Assassination of Julius Caesar. Taylor and Francis. стр. 545. ISBN 9780415224598.
- ↑ Canfora, Luciano (2007). Julius Caesar: The Life and Times of the People's Dictator. University of California Press. стр. 130. ISBN 9780520235021.
- ↑ „Catalan parliament acts to allow absent candidate to be voted leader“. Reuters. Reuters. 4 мај 2018. Посетено на 16 октомври 2021.
- ↑ „Spanish court blocks election of separatist ex-Catalan chief“. Minneapolis Star Tribune. Associated Press. 9 мај 2018. Архивирано од изворникот на 2019-03-30. Посетено на 16 октомври 2021.