Римски магистрат

Од Википедија — слободната енциклопедија

Магистрат (лат.: Magistratus) бил секој избран функционер во римската држава, а неговата служба се нарекувала магистратура.

Во периодот на Римското кралство највисокиот магистрат со извршни овластувања бил римскиот крал[1]. Неговата власт, de facto, била апсолутна. Тој бил носител на извршната власт, законодавец, главен судија, врховен свештеник и единствен врховен командант на војската. По смртта на кралот, власта привремено преминувала во Сенатот, кој го избирал интеррексот (Interrex) за да го организира изборот на новиот крал.

Магистратури[уреди | уреди извор]

Магистратурите биле редовни и вонредни.

Редовни магистрати (избрани):

Вонредни магистрати (именувани):

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Magistratus, Article by George Long, M.A., Fellow of Trinity College William Smith, D.C.L., LL.D.: A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, John Murray, London, 1875. анг.