Зев (лингвистика)

Зев^[1]^[2] или хијат^[3]^[4] — појава на два одделни самогласки во соседни слогови без интервентна согласка. Кога два самогласки наместо тоа се појавуваат заедно како дел од еден слог, резултатот се нарекува дифтонг.