Генерал Тошево
| Генерал Тошево Генерал Тошево | |
|---|---|
| град | |
 Поглед на читалиштето во градот | |
  Генерал Тошево | |
| Координати: 43°42′01″N 28°02′12″E / 43.700309° СГШ; 28.036558° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Добрич |
| Општина | Генерал Тошево |
| Управа | |
| • Градоначалник | Валентин Димитров (БСП) |
| Површина | |
| • Вкупна | 63,7 км2 (24,6 ми2) |
| Надм. вис. | 230 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 6.283 |
| • Густина | 99/км2 (260/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 9500 |
| Повик. бр. | +359 05731 |
| Мреж. место | generaltoshevo.bg |
Генерал Тошево (бугарски: Генерал Тошево) — град во Североисточна Бугарија, административен центар на општината Генерал Тошево во Добричката Област. Има население од околу 6.283 жители (2022).[1]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Градот се наоѓа во историскиот регион Јужна Добруџа на 25 километри североисточно од регионалниот центар Добрич.
Историја[уреди | уреди извор]
Според археолошките докази, областа била населена од Гетите во антиката, а потоа и од античките Римјани. Денешниот град за првпат се споменува во 1573 година во османлиските даночни регистри како Кас’м. Околниот регион станал дел од Бугарската држава по нејзиното основање во 681 година додека не била освоена од Османлиите кон крајот на 14 век. Тоа останал под османлиска власт до ослободувањето на Бугарија во 1878 година. По Втората балканска војна, Бугарија била принудена да го отстапи на Романија заедно со цела Јужна Добруџа. Првично селото бил преименувано на Сфантул Думитру („Свети Димитриј“) во 1918, а потоа, во 1934 година на Јон Георге Дука во чест на политичарот и премиер на Романија, убиен од Железната гарда претходната година. Исто така под романска власт селото било окружен центар на округот Калиакра.
Селото и било вратено на Бугарија според Договорот од Крајова од 1940 година. Денешното име го добило во 1942 година во чест на бугарскиот генерал Стефан Тошев, а за град било прогласено во 1960 година.
Во 1951 година во градот бил основан Институтот за пченица и сончоглед.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.