Бегалски камп Ал-Хал

Од Википедија — слободната енциклопедија
Кампот во октомври 2019 г.

Бегалскиот камп Ал-Хал (исто така бегалски камп ал-Хол)[1] е бегалски камп на јужната периферија на градот Ал-Хал во северна Сирија, блиску до границата меѓу Сирија и Ирак, во кој се сместени лица раселени од Исламска држава Ирак и Левант. Кампот номинално е под контрола на Сириските демократски сили (SDF) поддржани од САД, но според американската влада, голем дел од кампот е управуван од Исламска држава Ирак и Левант, кои го користат кампот за цели на индоктринација и регрутирање.[2]

Од февруари 2021 година, населението на кампот било повеќе од 60.000[3] што се зголемило од 10.000 на почетокот на 2019 година откако СДФ ја зазел последната територија на Исламска држава во Сирија во битката кај Багуз Фавкани.[4] Бегалците биле жени и деца од многу земји, првенствено Сирија и Ирак.[5]

Позадина[уреди | уреди извор]

Кампот првично бил основан за ирачките бегалци на почетокот на 1991 година, за време на војната во Заливот, и подоцна бил повторно отворен по инвазијата на Ирак во 2003 година како еден од трите кампови на ирачко-сириската граница.

Демографски податоци[уреди | уреди извор]

{{{content}}}

Додека на почетокот на 2019 година кампот држел околу 10.000 луѓе, неговата големина драстично се зголеми со распадот на ИСИС.[4] До февруари 2021 година, населението на кампот се проценувало на повеќе од 60.000.[3] Проценката во септември 2019 година покажало дека во кампот имало околу 20.000 жени и 50.000 деца од поранешната Исламска држава Ирак и Левант (ИСИЛ), чувани од 400 борци на милицијата на СДФ.[4]

Администрација и услови во кампот[уреди | уреди извор]

Во контекст на Сириската граѓанска војна и преземањето на Ал-Хал од страна на СДФ, кампот, заедно со бегалскиот камп Ајн Иса, станал центар за бегалците од борбите меѓу СДФ и ИСИЛ за време на кампањата на СДФ во Деир ез- Зор и во кампот имало околу 10.000 бегалци на почетокот на декември 2018 година. Во април 2018 година, епидемија на тифус која убила 24 луѓе во кампот.

За време на битката кај Багуз Фаукани во декември 2018 година, кампот забележал огромен прилив на бегалци во серија масивни цивилни евакуации, при што луѓето бегале од жестоките борби меѓу СДФ и ИСИЛ. Условите на патот до кампот, вклучително и во центрите за проверка на оперативците на ИСИЛ, се опишани како „исклучително сурови“ со ограничена храна, вода, засолниште и без здравствени услуги. Од 4 февруари 2019 година, најмалку 35 деца и новороденчиња, исто така, наводно умреле или на пат или набргу по пристигнувањето во кампот, главно поради хипотермија. Хуманитарните организации стравувале дека од преполниот камп може да избувнат дизентерија и други болести. ОН соопштија дека 84 лица, претежно деца, загинале на пат кон Ал-Хал од декември 2018 година. Семејствата на борците на ДАЕШ се чуваат во посебен заштитен дел од кампот по повторените насилни инциденти меѓу нив и другите членови на кампот.[6]

Voice of America report on the al-Hawl refugee camp, 7 February 2019

Во февруари 2019 година, Зехра Думан, Австралијка која се омажила за австралиски џихадист борец набргу по нејзиното пристигнување, и кажала на мајка си дека таа и нејзините две мали деца живеат во кампот. Таа и рекла на мајка си дека има страшен недостиг од храна и се плашела дека нејзината шестмесечна ќерка ќе умре од глад. На почетокот на 2019 година, бремената британска државјанка и поранешен член на ИСИЛ Шамима Бегум била пронајдена во кампот Ал-Хал. Нејзиниот новороден син починал неколку недели по раѓањето.[7] Во март 2019 година, поранешниот американски државјанин и поранешен член на ИСИЛ, Хода Мутана, и нејзиниот 18-месечен син, исто така, било пријавено дека живееле во кампот.

Најмалку 100 луѓе загинале за време на патувањето или набргу по пристигнувањето во кампот од декември 2018 година.[8]

Во април 2019 година, жените и девојките во кампот ѝ рекле на една новинарка: „Преобрати се!“ поттикнувајќи ја да го изрецитира шехадетот. Тие ѝ рекле: „Ако станеш муслиманка и го покриеш (твоето тело и лице) како нас и станеш припадник на нашата религија, нема да те убијат“. Многумина од нив се молелле калифатот на ИСИЛ да се врати.[9] Жените го оправдале геноцидот врз Језидите од страна на ИСИЛ и преземањето на сексуални робинки од страна на ИСИЛ. Една Ирачана рекла: „Ако тие не преминат во ислам и не станат муслимани како нас и не го обожаваат Алах, тогаш тоа го заслужуваат“.[10]

Во извештајот објавен во април 2019 година, новинарот на Би-Би-Си Квентин Сомервил го опишал кампот како „преплавен сад со гнев и неодговорени прашања“, каде што некои жени „се држат до својата идеологија поттикната од омраза, други молат за излез - пат до дома." Квентин цитирал Мароканско-Белгијка, поранешна медицинска сестра која ѝ го грабна никабот, велејќи: „Ова е мој избор. Во Белгија не можев да го носам мојот никаб - ова е мојот избор. Секоја религија направи нешто погрешно, покажи ни го доброто“. Жената видела дека нема потреба да се извинува за нападот на ИД во Брисел во 2016 година и го обвинила Западот и неговите воздушни напади врз Багуз за нивните тешки услови.[11]

Бегалците во кампот на 16 октомври 2019 година.

Извештајот на Вашингтон пост од септември 2019 година ја опишувала зголемената радикализација во кампот каде што условите се лоши, безбедноста слабо, а луѓето кои не ја следат идеологијата на ИСИС живеат во страв.[4]

На 28 ноември 2019 година, сириската арапска Црвена полумесечина објавила дека над 36.000 жители на кампот добиле помош од организацијата во клиниките основани во кампот и преку мобилен медицински тим таму.[12] Во октомври 2020 година, во обид да се реши ситуацијата со пренаселеноста на кампот, било објавено дека властите на Автономната управа на северна и источна Сирија (ААНЕС) одлучиле да ги ослободат сите сириски државјани од кампот, за кои се околу половина од населението на кампот. Сè уште ќе останат над 25.000 Ирачани и 10.000 луѓе од други националности во бегалскиот камп.[13]

Во октомври 2020 година, СДФ ги објавил плановите за ослободување на илјадници Сиријци кои се чуваат во бегалскиот камп Ал-Хал.[14] Процесот бил бавен, на почетокот на 2022 година во кампот живееја уште околу 56.500 луѓе.[15]

Во текот на јануари и февруари 2021 година, 21 лице биле убиени од страна на ќелиите на Исламската држава Ирак и Левант, што е повеќе од тројно од бројот на убиени во последните месеци во она што Сириската опсерваторија за човекови права го опишале како „мини Ал-Хал - држава“.[3][16]

Напори за репатријација[уреди | уреди извор]

Репатријацијата била тешка бидејќи многу жители на кампот станале радикализирани и претставуваат потенцијална закана за нивната матична земја.[4] Сомервил посочил дека „западните влади преварираат“ или можеби немаат планови да ги вратат луѓето назад.[11]

Во септември 2020 година било објавено дека курдските власти префрлиле 50 австралиски државјани од кампот Ал-Хал во помалиот камп Рој, каде што, како што се тврди, повеќе се фокусирало на превоспитување и рехабилитација. На австралиската влада и недостигало политичка волја да ги врати своите државјани од Сирија во страв да не донело радикализирани поединци во земјата.[17]

Поврзано[уреди | уреди извор]

  • Ал-Хал
  • Кампања во Деир ез-Зор (2017–2019)
  • Битка кај Багуз Фаукани
  • Невестите на ИСИЛ

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Sommerville, Quentin (12 April 2019). „The women and children no-one wants“. BBC News. Архивирано од изворникот на 12 April 2019. Посетено на 12 April 2019.
  2. ↑ "Islamic State down but not out in Syria and Iraq: Pentagon report", AL MONITOR, November 26, 2021, https://www.al-monitor.com/originals/2021/11/islamic-state-down-not-out-syria-and-iraq-pentagon-report
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 „Syria refugee camp 'womb' for new generation of IS extremists as killings surge“. Sky News. 18 February 2021. Посетено на 20 February 2021. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „surge“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Louisa Loveluck, Souad Mekhennet (September 3, 2019). „At a sprawling tent camp in Syria, ISIS women impose a brutal rule“. Washington Post. Архивирано од изворникот на September 4, 2019. Посетено на September 4, 2019. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „loveluck“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  5. ↑ editor, Patrick Wintour Diplomatic (2019-03-12). „Ministers urged to help UK families of foreign fighters in Syria“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Архивирано од изворникот на 2019-03-18. Посетено на 2019-03-18.CS1-одржување: излишен текст: список на автори (link)
  6. ↑ „After the caliphate: Has IS been defeated?“ (англиски). 2019-02-07. Архивирано од изворникот на 2019-03-23. Посетено на 2019-03-19.
  7. ↑ Eliza Mackintosh and Hamdi Alkhshali (8 March 2019). „British ISIS bride Shamima Begum's baby died in Syria“. CNN. Архивирано од изворникот на 2019-03-10. Посетено на 2019-03-19.
  8. ↑ „Syria's Al Hol Camp: Families in Desperate Need“. 22 March 2019. Архивирано од изворникот на 23 March 2019. Посетено на 23 March 2019.
  9. ↑ „'We Pray For The Caliphate To Return': ISIS Families Crowd Into Syrian Camps“. NPR.org. Архивирано од изворникот на April 21, 2019.
  10. ↑ „'We Pray For The Caliphate To Return': ISIS Families Crowd Into Syrian Camps“. NPR.org. Архивирано од изворникот на April 21, 2019. Asked about the Yazidi minority, which ISIS targeted with a campaign of genocide, the women shout: "Devil worshippers!" Misconceptions about the ancient Yazidi religion have led to dozens of massacres over the centuries. When ISIS took over a third of Iraq in 2014, thousands of Yazidis were killed or captured as sex slaves.
  11. ↑ 11,0 11,1 „Islamic State: The women and children no one wants“. BBC. 12 April 2019. Архивирано од изворникот на 27 April 2019. Посетено на 5 May 2019. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „sommerville“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  12. ↑ „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2019-11-28. Посетено на 2019-12-30.
  13. ↑ „Kurdish-led authorities to remove Syrians from al-Hol camp“. www.aljazeera.com (англиски). Посетено на 2020-10-05.
  14. ↑ „The SDF Seeks a Path Toward Durable Stability in North East Syria“. reliefweb.int/. 25 November 2020.
  15. ↑ Twitter https://twitter.com/RojavaIC. Посетено на 10 January 2022. Отсутно или празно |title= (help)
  16. ↑ „21 murders so far in 2021 | Iraqi refugee shot dead in "Al-Hawl mini-state" • The Syrian Observatory For Human Rights“. Syrian Observatory For Human Rights (англиски). 2021-02-20. Посетено на 2021-02-20.
  17. ↑ „Australian families at al-Hawl camp moved by Kurdish authorities“. 16 September 2020. Посетено на 8 February 2022.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Бегалски_камп_Ал-Хал&oldid=5131744“