Јохана Борман
Јохана Борман (10 септември 1893 - 13 декември 1945)[1] била германски затворски чувар во неколку нацистички концентрациони логори од 1938 година. Таа била погубена како воен злосторник во Хамелн, Долна Саксонија, Германија, по судење, 1945 година.
Проба и извршување[уреди | уреди извор]
На нејзиното судење, Борман рекла дека се приклучила на помошната СС во 1938 година. „Да заработам повеќе пари. Таа најпрво служела во концентрациониот логор Лихтенбург во Саксонија под команда на СС Оберауфсечерин Јане Бернига со уште 49 СС жени.[2]
Во 1939 година таа имала задача да го надгледува работниот тим во новиот женски камп во Равенсбрик во близина на Берлин. Во март 1942 година, Борман била една од неколкуте жени избрани за притвор во Аушвиц во окупирана Полска. Ниска по раст, таа била позната по својата суровост. Жртвите ја нарекувале „Визел“ (ласица) и „жена со кучиња“.[2] [3] Во октомври 1942 година, Борман отишла во Аушвиц-Биркенау како Ауфсечерин. Нејзини супервизори биле Марија Мандл, Марго Дрешел и Ирма Гризес. Борман на крајот била префрлена во Буда, блискиот логор каде што продолжила да малтретира затвореници.[2]
Во 1944 година, додека германските загуби растеле, Борман била префрлен во помошниот логор во Хинденбург (денешна Забрзе, Полска) во Шлезија. Во јануари 1945 година, таа се вратила во Равенсбрук. Во март, таа пристигнала на своето последно место, Берген-Белзен, во близина на Целе, каде служела под Јозеф Крамер, Ирма Гризе и Елизабет Волкенрат (сите служеле со неа во Биркенау). Британската армија на 15 април 1945 година го заробила Берген- Белсен, наоѓајќи над 10.000 трупови и 60.000 преживеани. Ослободителите ги принудиле сите членови на СС да ги носат мртвите.[2]
Во 1944 година, додека германските загуби растеле, Борман била префрлен во помошниот логор во Хинденбург (денешна Забрзе, Полска) во Шлезија. Во јануари 1945 година, таа се вратила во Равенсбрук. Во март, таа пристигнала на своето последно место, Берген-Белзен, во близина на Целе, каде служела под Јозеф Крамер, Ирма Гризе и Елизабет Волкенрат (сите служеле со неа во Биркенау). Британската армија на 15 април 1945 година го заробила Берген- Белсен, наоѓајќи над 10.000 трупови и 60.000 преживеани. Ослободителите ги принудиле сите членови на СС да ги носат мртвите.[2]
„Таа куцаше низ ходникот, изгледаше старо и исцрпено. Таа имаше 42 години (вистинска возраст, 52), стоеше нешто повеќе од пет метри. Таа се тресеше додека ја ставаа на вага. Таа на германски рече: „Имам мои чувства“.[4]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Shelley, Lore (1992). Auschwitz--the Nazi Civilization: Twenty-three Women Prisoners' Accounts : Auschwitz Camp Administration and SS Enterprises and Workshops (англиски). University Press of America. ISBN 978-0-8191-8471-9.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Gibson, Tyler (2017-04-06). Irma Grese - "The Beast of Belsen" & Other Twisted Female Guards of Concentration Camps (англиски). Lulu Press, Inc. ISBN 978-1-365-23799-7.
- ↑ „Female Nazi war criminals“. www.capitalpunishmentuk.org. Посетено на 2022-03-05.
- ↑ Pierrepoint, Albert (1974). Executioner, Pierrepoint. Mazal Holocaust Collection. London: Harrap. ISBN 0-245-52070-8. OCLC 1255210.