Фабијан О’Нил

Од Википедија — слободната енциклопедија
Фабијан О’Нил
Лични податоци
Полно име Фабијан Алберто О’Нил Домингес
Роден на 14 октомври 1973(1973-10-14)
Роден во Пасо де лос Торос, Уругвај
Починал на 25 декември 2022(2022-12-25) (воз. 49 г.)
Починал во Монтевидео, Уругвај
Држава Уругвај Уругвај
Висина &100000000000001860000001,86 м
Играчки податоци
Позиција среден ред
Повлекување 2003 (29 г.)
Младинска кариера
Насионал Насионал
Кариера*
Години Клуб Наст. (Гол.)
1992-1995 Насионал Насионал 63 (15)
1996-2000 Каљари Каљари 120 (12)
2000-2001 Јувентус Јувентус 14 (0)
2002 Перуџа Перуџа 9 (1)
2002 Каљари Каљари 0 (0)
1987-1988 Насионал Насионал 5 (0)
Репрезентација
1993 Уругвај Уругвај 20 4 (2)
1993-2002 Уругвај Уругвај 19 (2)
  • Сениорските учества и голови се сметаат само за домашни натпревари
податоците се од 6 јануари 2011.

† Учества (Голови).

‡ Учествата и головите за репрезентација се според податок од 17 ноември 2010

Фабијан О’Нил (роден на 14 октомври 1973 година во Пасо де лос Торос - починал на 25 декември 2022 во Монтевидео) — поранешен уругвајски фудбалер, играч од средниот ред.

Биографија[уреди | уреди извор]

О’Нил има ирско потекло; тој е правнук на Мајкл О’Нил, Ирец од округот Корк, кој пристигнал во Уругвај во 1837 година.[1] Тој бил најстарото од петте деца на неговите родители Луис Алберто О’Нил и Мерседес Домингес. Напуштен од неговите родители, О'Нил бил одгледан од неговата баба, со која морал да го дели креветот до 14-годишна возраст. Почнал да работи веќе на деветгодишна возраст, продавајќи колбаси пред бордел и веќе на таа возраст започнал со пиење алкохол.[2][3]

О'Нил има две ќерки и еден син,[4] од кои секој е роден од различна мајка.[5]

За време на играчката кариера бил познат по прекарот „Ел Маго“ (на македонски волшебникот).[6] О'Нил бил наречен од Зинедин Зидан како најталентираниот соиграч во неговата кариера.[2] Тој страдал од алкохолизам за време и по неговата кариера, се пензионирал на 29 години и умрел 20 години подоцна.

Починал на 25 декември 2022, на 49-годишна возраст, откако ден претходно бил хоспитализиран во болница во Монтевидео, со крварење поради заболување на црниот дроб.[7]

Клупска кариера[уреди | уреди извор]

Првите чекори ги направил во Дефенсор, аматерски тим во неговата земја. На 15-годишна возраст се приклучил на младинската академија на Насионал од Монтевидео. Со првиот тим дебитирал во 1992 година и истата година го освоил уругвајското првенство.[8]

Во ноември 1995 година, бил купен од италијанската екипа Каљари со посредство на агентот Пако Касал. Своето деби за клубот во Серија А го имал на 26 ноември против Наполи, а својот прв гол во лигата го постигнал на 21 април 1996 година, за време на домашниот натпревар против Виченца кој завршил со победа на Сардинијците со 2-0.[9] За Каљари одиграл пет последователни сезони, од кои четири во Серија А и една во Серија Б, забележувајќи вкупно 120 настапи и 12 гола.

Во летото 2000 година, тој се преселил во Јувентус, кој го купил уште претходната година за 18 милијарди лири плус позајмицата на Рафаеле Аметрано.[10] Со бјанконерите тој не успеал да ги повтори одличните настапи кој ги имал во дресот на Каљари, губејќи ја и физичката форма.[11][12]

Во јануари 2002 година, тој бил продаден на Перуџа како дел од преговорите што го донеле Давиде Бајоко во Јувентус.[13] За овој клуб излегол на терен во 9 наврати; постигнал еден единствен гол на 3 март против Торино од слободен удар.[14] Тренерот Серсе Косми го дефинирал како технички најсилниот играч што го тренирал, но исто така посочил дека има одредена слабост во карактерот.[15]

На крајот на сезоната, тој го раскинал договорот што го врзувал за Перуџа и се вратил во Каљари, во Серија Б.[16][17] Неговото второ искуство во Сардинија траело само неколку месеци, без воопшто да излезе на терен; затоа одлучил да се врати во Уругвај во Насионал,[18] каде ја завршил професионалната кариера во 2003 година, на возраст од 29 години.

Репрезентативна кариера[уреди | уреди извор]

О’Нил играл на Светското првенство за играчи под 20 години во 1993 година, придонесувајќи со 4 настапи и 2 гола за пласманот на Уругвај во четвртфиналето, каде што биле поразени од Австралија.

За сениорската репрезентација одиграл 19 натпревари и постигнал 2 гола, a своето деби го имал на 16 јуни 1993 година против САД на Копа Америка.[19]

Тој бил повикан за Светското првенство 2002, но не настапил ниту еднаш поради повреда на Ахиловата тетива.[20][21]

Хронологија на репрезентативните настапи[уреди | уреди извор]

Хронологија на настапи и постигнати голови за националната селекција ― Уругвај
Дата Град Домашни Резултат Гости Натпреварување Голови Инфо Детали
16-6-1993 Амбато Уругвај Уругвај 1 – 0 САД САД Копа Америка 1993 - Прва фаза -
11-10-1995 Салвадор Бразил Бразил 2 – 0 Уругвај Уругвај Пријателска -
15-12-1996 Монтевидео Уругвај Уругвај 2 – 0 Перу Перу Квал. за СП 1998 -
12-2-1997 Кито Еквадор Еквадор 4 – 0 Уругвај Уругвај Квал. за СП 1998 -
8-6-1997 Монтевидео Уругвај Уругвај 1 – 1 Колумбија Колумбија Квал. за СП 1998 -
18-8-1999 Монтевидео Уругвај Уругвај 5 – 4 Костарика Костарика Пријателска 1
8-9-1999 Монтевидео Уругвај Уругвај 2 – 0 Венецуела Венецуела Пријателска -
17-11-1999 Малдонадо Уругвај Уругвај 0 – 1 Парагвај Парагвај Пријателска -
29-3-2000 Монтевидео Уругвај Уругвај 1 – 0 Боливија Боливија Квал. за СП 2002 -
3-6-2000 Монтевидео Уругвај Уругвај 2 – 1 Чиле Чиле Квал. за СП 2002 -
28-6-2000 Рио де Жанеиро Бразил Бразил 1 – 1 Уругвај Уругвај Квал. за СП 2002 -
18-7-2000 Монтевидео Уругвај Уругвај 3 – 1 Венецуела Венецуела Квал. за СП 2002 -
26-7-2000 Монтевидео Уругвај Уругвај 0 – 0 Перу Перу Квал. за СП 2002 -
15-8-2000 Богота Колумбија Колумбија 1 – 0 Уругвај Уругвај Квал. за СП 2002 -
28-3-2001 Монтевидео Уругвај Уругвај 0 – 1 Парагвај Парагвај Квал. за СП 2002 -
27-3-2002 Дамам Саудиска Арабија Саудиска Арабија 3 – 2 Уругвај Уругвај Пријателска 1
17-4-2002 Милано Италија Италија 1 – 1 Уругвај Уругвај Пријателска -
12-5-2002 Вашингтон САД САД 2 – 1 Уругвај Уругвај Пријателска -
16-5-2002 Шенјанг Кина Кина 0 – 2 Уругвај Уругвај Пријателска -
Вкупно Настапи 19 Голови 2

Статистика[уреди | уреди извор]

Сезона Клуб Првенство Национален куп Континентален куп Останати купови Вкупно
Лига Наст Гол Лига Наст Гол Лига Наст Гол Лига Наст Гол Наст Гол
1992 Уругвај Насионал ПД 6 1 - - - КЛ 0 0 - - - 6 1
1993 ПД 19 5 - - - КЛ 4 0 - - - 23 5
1994 ПД 19 4 - - - КЛ 3 2 - - - 22 6
1995 ПД 19 5 - - - - - - - - - 19 5
1995-1996 Италија Каљари А 15 1 КИ 2 1 - - - - - - 17 2
1996-1997 А 25+1[22] 2+0 КИ 2 0 - - - - - - 28 2
1997-1998 Б 28 2 КИ 2 0 - - - - - - 30 2
1998-1999 А 31 5 КИ 3 0 - - - - - - 34 5
1999-2000 А 21 2 КИ 6 3 - - - - - - 27 5
2000-2001 Италија Јувентус А 10 0 КИ 1 0 ЛШ 2 0 - - - 13 0
2001-јан. 2002 А 4 0 КИ 0 0 ЛШ 3 0 - - - 7 0
Вкупно Јувентус 14 0 1 0 5 0 - - 20 0
јан.-јун. 2002 Италија Перуџа А 9 1 КИ 0 0 - - - - - - 9 1
авг.-окт. 2002 Италија Каљари Б 0 0 КИ 0 0 - - - - - - 0 0
Вкупно Каљари 120+1 12+0 15 4 - - - - 136 16
2003 Уругвај Насионал ПД 5 0 - - - КЛ 3 2 - - - 8 2
Вкупно Насионал 68 15 - - 10 4 - 78 19
Вкупно во кариерата 212 28 16 4 15 4 - - 243 36

Титули[уреди | уреди извор]

Уругвај Насионал[уреди | уреди извор]

1992

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Malcolm, Conrad O’Neill. „Fabián O'Neill, football player“. Society for Irish Latin American Studies. Посетено на 6 May 2010.
  2. 2,0 2,1 Carrasco, Eloy (14 December 2016). „Zizou, el mejor era Fabián O'Neill“ [Zizou, the best was Fabián O'Neill]. El Periódico de Catalunya (Spanish). Посетено на 25 December 2022.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  3. Montaño, Pablo (1 November 2022). „Qué fue de Fabián O'Neill, el mejor con el que jugó Zidane“ [What happened to Fabián O'Neill, the best player Zidane played with]. Diario AS (Spanish). Посетено на 25 December 2022.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  4. „El mensaje de los hijos de Fabián O'Neill tras su muerte“ [The message from Fabián O'Neill's children after his death]. El Observador (Spanish). 25 December 2022. Посетено на 25 December 2022.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  5. „Martina, la hija de Fabián O'Neill: "El problema va ser grave si mi papá sigue tomando" [Martina, Fabián O'Neill's daughter: "The problem will be very serious if my dad keeps on drinking"]. El País (Spanish). 30 June 2020. Посетено на 25 December 2022.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  6. „La historia de Fabián O'Neill, el futbolista uruguayo que más admiraba Zidane: "Tuve 14 millones de dólares y los perdí, pero a mí no me molesta ser pobre" [The story of Fabián O'Neill, the Uruguayan footballer who Zidane admired more than any other: "I had 14 million dollars and I lost it all, but being poor doesn't bother me"]. La Nación (Spanish). 20 February 2017. Посетено на 25 December 2022.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  7. „Addio a O'Neill: ex Cagliari e Juventus, e una vita segnata dall'alcol“. 25 декември 2022.
  8. „Gli eroi in bianconero:Fabian O'NEILL“. 14 октомври 2012. Посетено на 19 септември 2013.
  9. „Fabián O'Neill - partite speciali“. Посетено на 19 септември 2013.
  10. „I bianconeri prenotano l'uruguaiano O' Neill“. la Repubblica. 17 јули 1999. Посетено на 19 октомври 2013.
  11. „Ventura: "Siamo più forti dell'anno scorso, una delle due partite con la Juve possiamo vincerla. O'Neill? Peccato non si sia imposto in bianconero". 5 септември 2013. Посетено на 19 септември 2013.
  12. „Colpi di mercato sotto l'albero - Dicembre 2001: Adriano a Firenze“. Посетено на 25 декември 2012.
  13. „Perugia a segno sul mercato: arriva Fabian O'Neill“. 22 јануари 2002. Посетено на 19 септември 2013.
  14. „Segna l'ex bianconero O'Neill, granata senza Lucarelli (20)“. la Repubblica. 4 март 2002. Посетено на 15 октомври 2013.
  15. „Cosmi: O'neill era forte come Zidane però“.
  16. „Perugia: O'Neill via, arriva Caracciolo“. 22 август 2002. Посетено на 19 септември 2013.
  17. „Il Cagliari pronto a riprendere O'Neill“. 23 август 2002. Посетено на 19 септември 2013.
  18. „Cellino sulla rottura con Suazo:"Ho smesso di ascoltare il cuore". Архивирано од изворникот на 16 октомври 2013. Посетено на 16 октомври 2013. Занемарен непознатиот параметар |dead-link= (help)
  19. „Appearances for Uruguay National Team“ (англиски). Посетено на 16 октомври 2013.
  20. „I rossoblu ai Mondiali“. Архивирано од изворникот на 21 септември 2013. Занемарен непознатиот параметар |accesso= (се препорачува |access-date=) (help); Занемарен непознатиот параметар |dead-link= (help)
  21. „Mondiali, Uruguay: O'Neill salta anche sfida con Senegal“. Посетено на 19 септември 2013.
  22. Бараж за опстанок.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]