Тестостерон

Тестостерон
Клинички податоци
Бременосна; категорија	X (САД), Тератогени ефекти;
Начин на издавање	Schedule III (САД); Schedule IV (Канада);
Начин на; примена	Интрамускуларно, трансдермално (креми, гелови и др.),
Фармакокинетички податоци
Биорасположливост	ниска
Метаболизам	Црн дроб, Тестиси и Простата
Полувреме на елиминација	2-4 часа
Екскреција	Урина (90%), измет (6%)
Назнака
CAS-број	58-22-0 ; 57-85-2 (пропионатен естер)
ATC код	G03BA03
ChemSpider	5791
Хемиски податоци
Формула	C19H28O2
Моларна маса	288,42
	SMILES C[C@]43CCC(=O)\C=C4\CC[C@@H]1[C@@H]3CC[C@]2(C)[C@@H](O)CC[C@@H]12 ;
Физички податоци
Точка на топење	155 to 156 °C (311 to 313 °F)
Специфична ротација	+110,2°
SEC Combust	−11080 kJ/mol
(провери)

Тестостеронот — машки полов хормон што ги дава повеќето машки полови одлики.^[1] Се синтетизира во семениците. Лачењето на тестостеронот започнува во текот на феталниот и ембрионалниот период, при што лачењето се поврзува со поместувањето на тестисите од стомачната празнина во мошниците. Во пубертетот, лачењето се зголемува, додека околу 40-сеттата година од животот значително се намалува, но тој сепак продолжува да се лачи до крајот на животот. Неговото излачување е под контрола на гонадотропните хормони од хипофизата.

Во просек, возрасен маж синтетизира околу четириесет до шеесет пати повеќе тестостерон од возрасна жена, но жените се, од бихевиорална гледна точка, почувствителни на овој хормон.^[2]

Тестостеронот е зачуван во текот на еволуцијата кај повеќето ’рбетници, иако рибите поседуваат малку поинаква форма која се нарекува 11-кетотестостерон.^[3]

Биосинтеза[уреди | уреди извор]

Синтеза на стероидите во човековиот организам. Тестостеронот е прикажан на дното на сликата

Литература[уреди | уреди извор]

↑ Mooradian AD, Morley JE, Korenman SG (1987). „Biological actions of androgens“. Endocr. Rev. 8 (1): 1–28. doi:10.1210/edrv-8-1-1. PMID 3549275.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
↑ Dabbs M, Dabbs JM (2000). Heroes, rogues, and lovers: testosterone and behavior. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-135739-4.
↑ Nelson, Randy F. (2005). An introduction to behavioral endocrinology. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. стр. 143. ISBN 0-87893-617-3.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

[pmid3549275-1] Mooradian AD, Morley JE, Korenman SG (1987). „Biological actions of androgens“. Endocr. Rev. 8 (1): 1–28. doi:10.1210/edrv-8-1-1. PMID 3549275.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)

[isbn0-07-135739-4-2] Dabbs M, Dabbs JM (2000). Heroes, rogues, and lovers: testosterone and behavior. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-135739-4.

[isbn0-87893-617-3-3] Nelson, Randy F. (2005). An introduction to behavioral endocrinology. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. стр. 143. ISBN 0-87893-617-3.

[1]

[2]

[3]