Кил Рајнен

Од Википедија — слободната енциклопедија
Кил Рајнен
Рајнен на Брабантсе Пејл 2015
Лични податоци
Цело имеКил Рајнен
Роден1 јуни 1986(1986-06-01) (37 г.)
Бејнбриџ Ајланд,  САД
Висина1,80 м
Маса63 кг
Податоци за клубот
Мом. клубТрек Дрифтлес
Дисциплинадрумски велосипедизам и велосипедизам на чакал
Улогавозач
Вид на возачспринтер (друмски)
Професионални клубови
2008–2010
2011–2012
2013–2015
2016–2021 		Џели Бели Сајклинг Тим
Тим Тајп 1-Санофи Авентис
ЈунајтедХелткер
Трек-Сегафредо
Значајни победи
Етапни трки
Трка околу Тајланд (2010)
Трка околу Руанда (2011)

Еднодневни трки и класици

Меѓународно првенство Филаделфија (2013, 2014)
Последна промена
4 ноември 2022

Кил Рајнен (англиски: Kiel Reijnen; р. 1 јуни 1986) — американски професионален друмски велосипедист, кој вози за американската екипа Трек Дрифтлес, која настапува на трки на чакал.[1] Рајнен претходно настапил во друмскиот велосипедизам помеѓу 2008 и 2021 година за екипите Џели Бели-Кенда, Тим Тајп 1-Санофи, ЈунајтедХелткер и Трек-Сегафредо.

Кариера[уреди | уреди извор]

Во 2010 година завршил трет на националното друмско првенство[2] и имал неколку добри резултати додека возел на настани во Азиската турнеја 2009–10 – ја освоил Трката околу Тајланд, завршил трет на Трката околу Езерото Ќингхај[3] и бил меѓу првите десет на обете трки, Трка околу Хајнан и Тур де Кореја. Откако се преселил во Тим Тајп 1-Санофи Авентис, пропуштил повеќе од шест месеци возење во 2011 година поради вирус,[4] но ја завршил сезоната со победа на Тур ди Руанда – дел од Африканската турнеја 2011–12 – како и четири етапни победи.[5][6] Во 2012 година завршил трет на националното друмско првенство по вторпат за три години,[7] и завршил деветти на крај на Трката околу Езерото Ќингхај.[8]

ЈунајтедХелткер (2013–2015)[уреди | уреди извор]

Во 2013 година ја променил екипата за ЈунајтедХелткер,[9] настапувајќи на Трката Џила, каде ја освоил четвртата етапа,[10] како и на Трката околу Јута, каде завршил трет во бодовниот пласман зад Мајкл Метјус и Грег ван Авермет.[11] Го освоил Меѓународниот велосипедски класик Филаделфија и повторно завршил трет на националното друмско првенство.[12] Во 2014 година завршил втор зад Јуре Коцјан во бодовниот пласман на Трката околу Јута, го освоил Меѓународниот велосипедски класик Филаделфија втора година по ред, како и етапа и спринтерскиот пласман на САД Про Сајклинг Челинџ.[13][14] Во 2015 година повторно освоил етапа и спринтерскиот пласман на САД Про Сајклинг Челинџ[15][16] и го освоил планинскиот пласман на Тур де Лангкави.[17] По четврти пат во шест години завршил трет на националното друмско првенство[18] и ја освоил воведната етапа на Трката околу Јута.[19]

Трек-Сегафредо (2016–2021)[уреди | уреди извор]

Во септември 2015 година, Рајнен потпишал договор со Трек Фактори Рејсинг, подоцна преименувана Трек-Сегафредо, за сезоната 2016.[20] Ја освоил петтата етапа на Трката околу Јута и бодовниот пласман.[21][22] Рајнен исто така првпат настапил на некоја голема трка во неговата кариера кога бил именуван во почетниот состав за Вуелта а Еспања.[23] Во текот на трката завршил меѓу првите десет на две етапи додека возел како поддршка на Шпанецот Ајмар Зубелдија, како и на Фабио Фелине,[24] кој на крајот го освоил бодовниот пласман. Во 2017 година, Рајнен уште еднаш завршил меѓу првите десет на националното друмско првенство[25] и го имал својот прв настап на Светското друмско првенство, настапувајќи на друмската трка. Настапил на Вуелта а Еспања во 2018 година,[26] и во 2019 година, завршувајќи ги обете. Во 2019 година првично возел како поддршка за Џанлука Брамбила како и за спринтерот Џон Дегенколб, но Дегенколб не можел да освои ниту една етапа и највисоко пласиран американски возач во генералниот пласман бил Питер Стетина. Во завршните две сезони, Рајнен не успеал да заврши меѓу првите десет и не ја завршил Вуелта а Еспања 2021.

Велосипедизам на чакал[уреди | уреди извор]

Во јуни 2021 година настапил на Анбаунд Гравел, каде бил фаворит за победа заедно со други американски професионални возачи како Ијан Босвел и Квин Симонс. За жал за Рајнен се здобил со механички проблем рано во трката додека возел во првата група. Тој не бил повеќе во можност да ја освои трката, но сакал да ја заврши во чест на стотиците други возачи.[27] Започнал да трча со точакот надевајќи се дека ќе стигне до првата неутрална зона на околу триесет милји оддалечена. Сепак иако направил ситни поправки за да не мора да го турка велосипедот,[27] продолжил да пешачи, но по осумнаесет милји сфатил дека нема доволно вода за преостанатиот дел од трката и се повлекол.[27]

По повлекувањето од друмскиот велосипедизам, Рајнен бил дел од тричлениот состав на Трек Дрифтлес за сезоната 2022 заедно со Ејмити Роквел и Рут Виндер, кои исто така се повлекле од друмскиот велосипедизам по сезоната 2021.[1]

Личен живот[уреди | уреди извор]

Рајнен го посетувал Универзитетот Колорадо и се здобил со диплома во машинско инженерство.[28] Рајнен е оженет и има две ќерки.[1]

Достигнувања[уреди | уреди извор]

2008
5. Краен пласман Трка околу Хајнан
2010
1. Краен пласман Трка околу Тајланд
1. Етапа 1 (ITT)
3. Национално друмско првенство
3. Краен пласман Трка околу езерото Ќингхај
4. Краен пласман Трка околу Хајнан
6. Краен пласман Трка околу Кореја
2011
1. Краен пласман Трка околу Руанда
1. Пролог (ITT)
1. Етапа 1
1. Етапа 2
1. Етапа 4
2012
3. Национално друмско првенство
9. Краен пласман Трка околу езерото Ќингхај
2013
1. Меѓународно првенство Филаделфија
1. Класик Бакс Каунти
1. Етапа 4 Трка Гила
3. Национално друмско првенство
2014
1. Меѓународно првенство Филаделфија
1. Кларендон Куп
1. Кристал Куп
САД Про Сајклинг Челинџ
1. Спринтерски пласман
1. Етапа 1
2015
САД Про Сајклинг Челинџ
1. Спринтерски пласман
1. Етапа 3
1. Етапа 1 Трка околу Јута
1. Планински пласман Планински пласман Тур де Лангкави
3. Национално друмско првенство
2016
Трка околу Јута
1. Спринтерски пласман
1. Етапа 5

Распоред на резултатите на големите трки[уреди | уреди извор]

Голема трка 2016 2017 2018 2019 2020 2021
Џиро не настапил во текот на својата кариера
Тур
Вуелта 132 — 135 141 — СО

СО = се откажал; — = не учествувал

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 „Adventure ahoy! Meet the three riders of Trek's new all-surface program“. Trek Bicycle Corporation. Intrepid Corporation. February 17, 2022. Посетено на April 3, 2022.
  2. ↑ Frattini, Kirsten (September 19, 2010). „A new King crowned in Greenville“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на April 3, 2022.
  3. ↑ „'Jelly Belly saved my career'“. VeloNews. Outside Media. July 13, 2020. Посетено на April 3, 2022.
  4. ↑ Carrey, Pierre (November 20, 2011). „Team Type 1 at the Tour of Rwanda for charity and victory“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на April 3, 2022.
  5. ↑ „Reijnen takes his fourth stage“. Cyclingnews.com. Future plc. November 23, 2011. Посетено на April 3, 2022.
  6. ↑ Carrey, Pierre (November 28, 2011). „Video: Kiel Reijnen talks about his recipe for success“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на April 3, 2022.
  7. ↑ Browne, Neil (May 28, 2012). „Duggan wins US professional road championship“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на April 3, 2022.
  8. ↑ „Alizadeh wins 2012 Tour of Qinghai Lake“. Cyclingnews.com. Future plc. July 14, 2012. Посетено на April 3, 2022.
  9. ↑ „UnitedHealthcare confirms eight new riders for 2013“. Cyclingnews.com. Future plc. November 19, 2012. Посетено на April 3, 2022.
  10. ↑ Malach, Pat (May 5, 2013). „Hall and Reijnen sprint to Silver City victory“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на April 3, 2022.
  11. ↑ „Danielson wins Tour of Utah“. Cyclingnews.com. Future plc. August 11, 2013. Посетено на April 3, 2022.
  12. ↑ „Reijnen continues fine streak for UnitedHealthcare with Philly Cycling Classic victory“. VeloNation. VeloNation LLC. June 3, 2013. Посетено на April 3, 2022.
  13. ↑ Frattini, Kirsten (June 1, 2014). „Reijnen repeats as Philly Classic champion“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на April 3, 2022.
  14. ↑ Weislo, Laura (December 30, 2014). „Reijnen aiming higher after successful 2014 season“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на April 3, 2022.
  15. ↑ Malach, Pat (August 19, 2015). „USA Pro Challenge: Reijnen wins stage 3 in Aspen“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на April 3, 2022.
  16. ↑ Malach, Pat (August 23, 2015). „Murphy wins final USA Pro Challenge stage in Denver“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на April 3, 2022.
  17. ↑ Stokes, Shane (March 15, 2015). „Reijnen: Langkawi mountains classification gives me and the team more confidence“. CyclingTips. CyclingTips Media Pty Ltd. Архивирано од изворникот на 2022-11-04. Посетено на April 3, 2022.
  18. ↑ Burns, Ted (May 25, 2015). „Busche secures stars-and-stripes jersey at US pro road championships“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на April 3, 2022.
  19. ↑ „Reijnen wins at Tour of Utah, Phinney finishes third“. USA Today. Gannett. Associated Press. August 3, 2015. Посетено на April 3, 2022.
  20. ↑ „Reijnen joins Trek Factory Racing for 2016“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. September 17, 2015. Посетено на April 3, 2022.
  21. ↑ „Tour of Utah: Kiel Reijnen wins stage 5 in Bountiful“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. August 5, 2016. Посетено на April 3, 2022.
  22. ↑ „Tour of Utah: Morton escapes to claim final stage“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. August 7, 2016. Посетено на April 3, 2022.
  23. ↑ „71st Vuelta a España“. ProCyclingStats. Посетено на August 20, 2016.
  24. ↑ Petty, Daniel (September 8, 2016). „At 30, Kiel Reijnen is finally getting his shot at a Grand Tour with Vuelta a España“. The Denver Post. Mac Tully, Digital First Media. Посетено на April 3, 2022.
  25. ↑ Weislo, Laura (June 25, 2017). „US Pro Championships: Warbasse takes men's road title“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на April 3, 2022.
  26. ↑ Brown, Gregor (September 11, 2018). „Reijnen's 'best rest day' ideal for final Vuelta push“. VeloNews. Outside Media. Посетено на April 3, 2022.
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 Nicholson, Kit (June 6, 2021). „Kiel Reijnen ran for 18 miles after race-ending mechanical at Unbound Gravel“. CyclingTips. CyclingTips Media Pty Ltd. Посетено на April 3, 2022.
  28. ↑ „USA Pro Challenge 2014: Stage 1 Results“. August 18, 2014.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Кил_Рајнен&oldid=5008067“