Евгениј Стичкин

Од Википедија — слободната енциклопедија
Евгениј Стичкин

Евгениј Алексеевич Стичкин (р. 10 јуни 1974, Москва) - руски театарски, филмски и синхронизациски глумец, ТВ-водител.

Биографија[уреди | уреди извор]

Евгениј Стичкин е роден на 10 јуни 1974 година во Москва. Завршил англиско специјално училиште број 30. Студирал на Герасимовиот институт за кинематографија (курс на А.Б. Џигархањан, и А.Л. Филозов). Од 1994 до 1995 година работел во театарот за кловнови на Тереза Дурова.

Од 1995 година е глумец на театарот „Месечината“. Играл во претставите „Предлогот“ (Училиште за модерна претстава, во режија на И. Раихелгауз), „Страв и очај од третиот рајх“ (Театар „Вишновата градина“, во режија на А. Вилкин), „Машенка“ (Театарска дружина на Сергеј Виноградов, режисер С. Виноградов), „Чарли Ча“ (Театар на Месечината, режисер, С. Проханов, Награда „Галеб“ во номинацијата „Пробив-2000“ за главната улога), „Фауст“ (Театар на Месечината, режи. Ф. Гојфман) и други.

Во моментот тој соработува со театарската дружина С. Виноградов, Мосовет театар, „Школа за модерна претстава“, Државен академски театар наречен по Евгениј Вахтангов.

Семејство[уреди | уреди извор]

Мајка му била балерина, поранешна солистка на Бољшој театарот, Ксенија Рјабинкина.

Неговата прва сопруга од 2000 до 2009 година била пијанистката Екатерина Сканави. По втор пат се оженил за германската виолончелистка Клаудија Бохоркес. Моментално живее во брак со глумицата Олга Сутулова.

Има четири деца: ќерката Соња е родена 1995 година, синот Алексеј роден 2001 година, синот Лео, роден 2002 година, ќерката Александра родена 2004 година.

Творештво[уреди | уреди извор]

Улоги во театарот[уреди | уреди извор]

  • 1995 година - Иван Василевич Ломов - „Што си во фрак? “, Музички Д. Сухарев, Ц. Никитин според претставата „Предлогот“ од Чехов. Режија И. Рајхелгауз.
  • 1995 година - Хитлер - „Страв и очај од третиот рајх“, работена според драмата на Бертолт Брехт. Режија И. Вилкин
  • 1996 година - „Фанта-Инфанта“, според претставата на С. Проханов . Режија: Сергеј Проханов - Блекстар
  • 1998 година - „Тајланѓанецот сјае“, според претставата на Сергеј Проханов. Режисер: Сергеј Проханов - Мелиј
  • 2000 година - „Чарли Ча“, според претставата на Сергеј Проханов. Режисер: Сергеј Проханов - Чаплин / Наградата галеб
  • 2000 година - „Фауст“ од В. Коифман, Т. Лина. Режисер: Владимир Којфман.
  • 2003 година - „Гумен принц“ според романот „Дилдо“ од Олег Богаев . Режисер: Нина Чусова
  • 2003 година - „ Машенка “ од Владимир Набоков . Режисер: Сергеј Виноградов - Ганин
  • 2003 година - „Кралот Лир“ од Шекспир . Режисер: Павел Чомски .
  • 2005 година - „ Дон Хуан и Сганареле “ од Молиер . Режисер: Владимир Мирзоев - Сганареле.
  • 2005 година - „Манифестации на Љубовта“ од Ксенија Драгунскаја . Режисер: Олга Субботина
  • 2010 година - Поблизу Архивирано на 18 февруари 2022 г. според претставата на Патрик Марбер . Режисер: Владимир Агеев
  • „Росенкранц и Гилденстерн се мртви“ Архивирано на 18 ноември 2019 г. според претставата на Том Стопард
  • „Манифестации на Архивирано на 5 август 2021 г. Љубовта“ според претставата на Ксенија Драгунскаја со учество на Олга Субботина
  • Најстариот син - Силва, според претставата на Александар Вампилов, во режија на Павел Сафонов.

Критичарка Алиса Николскаја, „ Култура “, 2000 за Стичкин напишала:

„Улогата на големиот„ Ча “ му припадна на Е. Стичкин.И ова дело е веројатно најсериозно од она што досега го играше млад глумец. Стичкин не бара да создаде слика на вистински Чаплин - тој излегува со својата.Дури и портрет шминката тука е еден вид ознака за идентификација, а не обид за сигурен изглед на Чарли.Чаплин Стичкана е млада, жешка, немирна, шармантна - и во исто време трагична.Тој брза да живее, како да знае дека смртта му дише низ вратот и се обидува да искуси и научи што е можно повеќе.Но, животот се покажа како повеќе лукав, а радостите на Чарли сè повеќе се претвораат во таги, општото воодушевување од неговиот талент се претвора во потсмев, а неговата бескрајна осаменост доаѓа до израз.Стара колку светот, вистината „На секому му требаш сè додека си безбеден“ станува своевидна реченица за генијалец кој го изгубил стапалото.Стичкин успеа да ги почувствува глумечките специфики на тивкото кино: тој мајсторски ги пренесува искуствата на неговиот Чарли само со очите, гестот и држењето на телото.Гледајќи ги пантомимиските епизоди во претставата (и има доста такви, а понекогаш се дури и посветли и поизразени од разговорните), мислите: овој уметник - дури и сега во нем филм“.

Реклами[уреди | уреди извор]

Во 1997 година тој глумел во реклама за производот за чистење „Комета“. Тој глумел во реклама за барот „Ореви“. Во 2016 година тој глумел во реклама за МегаФон.

Телевизија[уреди | уреди извор]

Во 1994 година тој бил домаќин на каналот RTR на ТВ-шоу „Соничен супер еж“ за игри за конзолите Sega: Mega Drive и Master System.

Тој бил водител на програмата „Разбери ме“ на НТВ во 1998-1999 година.

Тој бил домаќин на програмата Мултазбук на ОРТ од 1999 до 2002 година под псевдонимот Тимофеј Молтахин.

Тој бил водител на програмата „Здраво, гаража!“, Емитувана на украинскиот Нов канал во периодот 2006-2008 година.

Во 2011 година, во серијата филмови „Двобои“ на „Првиот канал“ со помош на СВР од серијата „Двобои“. Кражба на бомби“ ја играше улогата на легендарниот советски разузнавач Владимир Барковски.

Признание и награди[уреди | уреди извор]

  • Добитник на Наградата Галеб во номинација за пробив - 2000 година за улогата на Чаплин во претставата Чарли Ча (2000)
  • Награда за најдобар глумец на Виват, руско кино! „Во Санкт Петербург (2002 година, филмот„ Април“)
  • Добитник на Наградите за кино убавина во категоријата „Toр-лик“ (2010).

Надворешни врски[уреди | уреди извор]