Александар Домогаров
| Александар Домогаров | |
|---|---|
 Александар Јурјевиќ Домогаров во кино, 2009 година. | |
| Роден(а) | 12 јули 1963 Москва, Русија |
| Занимање | Глумец, водител |
| Страница Официјално мрежно место | |
Александар Јурјевиќ Домогаров (јазик Алекса́ндр Ю́рьевич Домога́ров) Москва, 12 јули 1963) е советски и руски филмски и театарски глумец, телевизиски водител, изведувач на шансони и народен глумец на Русија (2007).[1]
Животопис[уреди | уреди извор]
Роден е на 12 јули 1963 година во Москва. После завршетокот на основното и средното образование, се запишал Виша театарска школа М.С Шепкин во 1984 година.[2]
Во периодот од 1984 до 1985 година играл во Малиот театар во Москва[2], а од 1985 година преминал во Театар на руската армија, каде останал сè до 1995 година.[2] Од 1995 година започнува да глуми во театарот Мосовет[2]
и на таа сцена го играл Марат во театарската претстава Мојот сиромашен Марат, Сирано во претставата Сирано де Бержерак , докторот Џекил и господинот Хајда во руската верзии на мјузиклот Џекил и Хајд, каде го покажал својот талент за пеење, изведувајќи ги тешките вокални делови во претставата. Го играл и Астров во претставата Вујко Вања, Бершиниан во претставата Трите сестри, Гајев во претставата Вишњик и во многу други.
Покрај работата во театарот „Мосовет“, тој глумел и во многу други претстави во други театри, вклучително и во Московскиот драмски театар и во Краковскиот театар, каде својата улога ја поставил на полски јазик.
Дебитирал за филм во 1984 година, кога добил улога во филмот „Наследство“, во режија на Георгиј Натансон. Првата важна улога ја играл во ТВ филмот „Пирати 3“, каде ја играл улогата на Павел Горин, 1992 година. После улогата во историската телевизиска серија „Грофица Монсоро“ 1997 година, тој ја играл главната улога на грофот и привлекол поголемо внимание на јавноста. После тоа, тој играл во телевизиските серии „Турски марш“ (2000-2007) и „Гангстерите од Санкт Петербург“ (2000-2003).
Надвор од Русија првпат глумел во полската ТВ серија „ Со оган и меч“ (1999), во режија на Јержи Хофман, каде Домогаров ја играл улогата на полковникот Јурко Бохун. Покрај тоа, во Полска тој исто така глумел во ТВ серијата „Криминален бран“ (2003-2008), во филмовите „Една јунска ноќ“ во режија на Анджеј Вајда и во „Битката кај Варшава“, 2011 година, во режија на Јержи Хофман. Во Шведска, тој имал улога во филмот „Офицери“, 2001 година.
Неговиот личен живот е опишан во филмот „Исповед за осамениот човек“ на Александар Домогаров, кој премиерно бил прикажан на 17 март 2012 година.[3]
Семејство[уреди | уреди извор]
Неговиот дедо од татковата страна бил поморски официр во Привремена влада на Русија и му помогнал на Александар Керенски да побегне од Зимскиот дворец во Санкт Петербург.[4]
Таткото на Александар Јуриј Домагов (1915—1991)[5] бил филмски и театарски глумец и војник на СССР, кој е повеќекратно наградуван.[6] Мајката на Александар била Наталија Петровна Домагова (21 август 1928[5] — јуни 2002 година)[7])[6], а постариот брат Андреј Домогаров (7 јули 1953) завршил Московски државен патнички и технички универзитет, каде предавал како професор.
Од бракот со Наталија Едуардовна Домогарова имал син Димитриј Александрович Домогаров (7 јануари 1985 — 7 јуни 2008), кој погинал во сообраќајна незгода.
Со другата сопруга Ирина Аљтоневна Домогарова во 1989 година, добил син Александр Александрович Домогаров, кој и ден денес се занимава со глума.
По завршувањето на вториот брак, Александар се оженил со Наталија Валеревна Громушкин, која исто така се занимава со глума.
Четвртата сопруга му била Марина Андрејевна Александровна, Народна глумица на Русија, со која Александар бил во брак во периодот од 2005—2007 година.
Театарски улоги[уреди | уреди извор]
Театар на руска армија[уреди | уреди извор]
- Дама со Камелии — Арман Дивал
- Дрвјата умираат стоејќи — директор
- Макабет — Макбуф
- На умирачкото место — Миливидов
- Моја професија — Викторио
- Павел I — Александар
Театар Багатела[уреди | уреди извор]
- Макбет — Магбет од Шкотска
Отворен московски театар[уреди | уреди извор]
- Машка сезона — Арсениј
Театар Мосовета[уреди | уреди извор]
- Мојот сиромашен Марат — Марат
- Скитници во бегство — Димитрие
- Тој приде — Џералд Крофт
- Добар другар — Жорж
- Сирано де Бержерак — Сирано де Бержерак
- Чудна приказна на докторот Џекил и господинот Хајд — доктор Џекил
- Вујко Вања — Миахил Астров
- Трите сестри — Александар Игњатијевиќ
- Вишњевиот гај — Леондид Андрејевиќ Гаев
Филмографија[уреди | уреди извор]
| Година | Филм | Улога | Напомена |
|---|---|---|---|
| 1984 | Наследство | Слава | |
| 1985 | Голема неволја | Антон | |
| 1986 | Михаил Ломоносов | Александар Сумароков | мини серија |
| 1987 | Асса | Александар I Павлович | |
| 1988 | Мојот сопруг и ќерка ми Тамара | ученик Феди | |
| 1989 | Посета на дама | Кови | тв филм |
| 1990 | Направи еднаш | Гоша | |
| 1991 | Крв за крв | Бубус | |
| 1992 | Пирати III | Павел Горин | |
| 1993 | Ако сакаш да знаеш | Васили Солени, офоцир | |
| 1993 | Одмазда на шверцер | ||
| 1994 | Крст на милосрдие | Андреј | тв серија |
| 1996-97 | Кралица Марго | Буси | ТВ серија |
| 1997 | Грофица Монсоро | Буси | тв серија |
| 1996 | Бел танц | Никита, успешен стопанственик | |
| 1999 | Со оган и меч | Јурко Бохун | |
| 1999 | Na koniec swiata | Виктор | |
| 2000 | Dykaren | Виктор | |
| 2000 | Игра на летење | Николај | |
| 2000 | Царство на удар | Георгије Гапон | тв серија |
| 2000-01 | Гангстери на Петербург | Андреј Серегин | мини серија |
| 2001 | Турски марш | Александар Турески | тв филм |
| 2002 | Јас сум кукла | Виктор | |
| 2003 | Зошто имаш алиби? | Игор | тв филм |
| 2003 | Идиоти | Евегеније Радмоски | тв серија |
| 2004 | Uzkiy most | Гладијев | мини серија |
| 2004 | Меден месец | Андреј | мини серија |
| 2004-05 | Криминален бран | Сергеј – шефот на мафија | тв серија |
| 2005 | Tyomny Instinct | тв серија | |
| 2005 | Губиток на Сонцето | Антон | мини серија |
| 2005 | Жена нобеловец | Олег Ермарков | тв серија |
| 2005 | Звезда на епоха | Константин Симонов, песник | мини серија |
| 2006 | Сатисфакција | Александар Шуленин | мини серија |
| 2006 | Горфот на Црна Гора | Михаил Милорадовиќ, гроф | |
| 2006 | Вукодав од родот Сив Пес | Варварин Људодјеј | |
| 2007 | Инди | Арсени | |
| 2007 | Сјај | Миша Клименко | |
| 2008 | Бела ноќ, слатка ноќ | стопанственик Павел Власов | |
| 2009 | Цар | Алексеј Басманов | |
| 2009 | Ако тоа е нашата судбина | Александар Власов, познат уметник | тв серија |
| 2010 | Легенда за летечкиот Кипран | Валент | |
| 2010 | Постарија сопруга | Макс | |
| 2011 | На сончевата страна на улицата | Јуриј Кондрачевиќ | тв серија |
| 2011 | Достојевски | Александар Исајев | мини серија |
| 2011 | Варшавска војна | Крушкин | |
| 2011 | Тајните на револуционарот на палатата | Линар | тв серија |
| 2012 | Зоннентау | Харалд Сомерсет | тв серија |
| 2012 | Марина роша | Трошин | тв серија |
| 2012 | Лицето на другиот | Ставински | тв серија |
| 2012-13 | Крв за крв | Антон | тв серија |
| 2013 | Викенд | савршени Иван | |
| 2013 | Убиј го Сталин | Иван Бережнаја | Mini-series |
| 2014 | Марина роша 2 | Трошин | тв серија |
| 2015 | Пенсилванија | ||
| 2017 | Голем |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Указ Президента Российской Федерации В. Путина № 456 от 9 апреля 2007 года «О награждении государственными наградами Российской Федерации». Официальный сайт Президента Российской Федерации // kremlin.ru
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Александр Домогаров. Народный артист РФ. Краткая биография, роли в театре, фотоальбом, пресса. Официальный сайт Государственного академического театра имени Моссовета // mossoveta.ru
- ↑ Александр Домогаров. Исповедь одинокого мужчины
- ↑ Покорителю женщин — 50 | Грани
- ↑ 5,0 5,1 Домогаров Александр Юрьевич. Народный артист Российской Федерации. Биография. Международный объединенный биографический центр // biograph.ru
- ↑ 6,0 6,1 Александр Домогаров. Мой фотоальбом. Детство. Архивирано на 27 август 2011 г. // domogarov.ru
- ↑ Александр Домогаров. Биография, фильмография актёра. // kinofilms.com.ua