Јаблановски Планини

Координати: 52°03′N 113°35′E / 52.050° СГШ; 113.583° ИГД / 52.050; 113.583
Од Википедија — слободната енциклопедија
Јаблановски Пл. во рамките на Русија
Јаблановски Пл.
Местоположба на Јаблановските Планини во Русија

Јаблановски Планини (руски: Яблоновый хребет) — планински венец во Забајкалието (претежно во Читинската област) во Русија.

Венецот се протега на североисток од Монголија, минувајќи недалеку од Бајкалското Езеро. Долг е 1.600 км и завршува во Становојските Планини. Образува делница помеѓу реките од сливот на Северноледениот Океан и оние од тихоокеанскиот слив. Планините не се особено високи и големи, туку долги и тенки. Највисока е Сохондо (2.500 м). Геолошкиот состав на венецот е претежно се состои од гранит, кристален шкрилец и песочник. Падините се обраснати со ариш и, на места, со тајги од ела и сребрена ела. Јужните падини имаат доста борови шуми. Растителноста на надморска височина преку 1.200-1.400 м е од типот планинска тундра.

Подрачјето е ретко населено, со исклучок на местата околу рудниците. Планините се особено богати со наоѓалишта на калај. Напоредно на венецот се протега Транссибирската железница, која ги одминува кај Чита, а потоа ги заобиколува повисоките предели низ тунел.[1]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Јаблановски Планини“. Farlex. Посетено на 30 јануари 2013. (англиски)

52°03′N 113°35′E / 52.050° СГШ; 113.583° ИГД / 52.050; 113.583