Универзитет „Св. Климент Охридски“ – Битола: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
сНема опис на уредувањето |
|
(нема разлика)
| |
Преработка од 20:34, 24 април 2009
 | Оваа статија или заглавие има потреба од викифицирање за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме помогнете во подобрувањето на оваа статија со соодветни внатрешни врски. |
 | Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
 | Оваа статија моментално е под поголема промена за краток временски период. Би ве замолиле за учтивост — не уредувајте ја страницата додека стои поракава. Корисникот кој ја ставил оваа ознака ќе биде означен во историјата на страницата. Ако страницата не е уредувана веќе неколку часа, отстранете ја предлошкава. Поракава постои со цел да се избегнат спротивставените уредувања. Отстранете ја меѓу уредувања за да им овозможите и на другите да ја уредуваат страницава. Последното уредување на оваа Оваа статија го направи Guitardemon666 (разг| прид) пред 15 години. (Поднови) |
 | |
| Вид | Државен |
|---|---|
| Основан | 25 април 1979 |
| Место | Скопје, Република Македонија |
| Припадност | Мрежа на универзитети на ЈИЕ |
| www.ukim.edu.mk | |
Универзитетот „Свети Климент Охридски“ во Битола е вториот македонски универзитет и неговиот двеиполдецениски развој претставува значајна алка во синџирот достигања во образовната, научната и културната архитектура на современото македонско општество. Чинот на формалното конституирање на Универзитетот “Св.Климент Охридски”-Битола - на 25 април, 1979 година секако е резултат на еден подолг процес при што културно-образовната традиција значеше појдовна основа врз која се надоградуваат образованието и науката
Зачуваните вредности од богатата културна историја и нивното опстојување како вечно наследство, се вредности израснати од македонскиот непокор низ бурните збиднувања во изминатите столетија. Тие остануваат постојан предизвик за сегашноста и иднината како стремеж на нашиот народ за сопствена афирмација и натпревар со сите културни народи чиј предзнак е развојот на цивилизираниот хуманизам.
На денот на Св. Климент, 8 декември 1994 година, Универзитетот го доби името на Св. Климент, кој пред еден милениум ја основа Првата книжевна школа во Охрид и со својата просветителска дејност ги надмина нашиве простори промовирајќи се за сесловенски просветител.
Со основањето на Универзитетот “Св. Климент Охридски”-Битола беше остварена историската цел за обединување на постојните високообразовни и научно-истражувачки установи од Југозападниот регион - Битола, Прилеп и Охрид , како придонес за порамномерен развој на Република Македонија. Универзитетот ја прославил својата 35-годишнина на 25 април 2009[1]
Образовни установи
Денес универзитетот вклучува осум високообразовни установи: 5 факултети, една висока школа, Универзитетски интердисциплинарни студии за јавна администрација; три научно-истражувачки установи , Национална и универзитетска библиотека “Св.Климент Охридски” и Студентски дом “Кочо Рацин”.
Факултети
- Технички факултет - Битола
- Економски факултет - Прилеп
- Факултет за туризам и угостителство - Охрид
- Педагошки факултет - Битола
- Факултет за биотехнички науки - Битола
- Факултет за администрација и менаџмент на информациски системи - Битола
- Висока медицинска школа - Битола
- Полициска академија
Институти
- Институт за тутун - Прилеп
- Хидробиолошки завод - Охрид
- Институт за старословенска култура - Прилеп
Придружни установи
- Матична и универзитетска библиотека Св. Климент Охридски - Битола
- Студентски дом Кочо Рацин -Битола
Студии и наставници
Универзитетот “Св.Климент Охридски”-Битола реализира наставно образовен процес од 26 додипломски студиски програми и 14 студиски програми за последипломски студии. На високообразовните установи на Универзитетот студираат повеќе од 15.000 студенти, а наставнообразовниот процес го реализираат 323 наставно- научни и помошнички кадри. Дејноста на научно-истражувачката дејност ја остваруваат 54 научни работници.