Le nozze во вила
| Le nozze in villa | |
|---|---|
| Opera buffa од Gaetano Donizetti | |
 Donizetti as a young man | |
| Либретист | Bartolomeo Merelli |
| Јазик | Italian |
| Засновано на | Предлошка:Based on |
| Премиера | 1820 or 1821 Teatro Vecchio, Mantua |
Le nozze in villa (Свадбата во вилата) била оперски биф во два чина од Гаетано Доницети, кој датира од почетокот на неговата кариера. Завршена во 1819 година, таа беше премиерно прикажана во Театро Векио во Мантуа некаде за време на сезоната на карневалот од 1820-1821 година; точниот датум е неизвесен. Либретото на Бартоломео Мерели е засновано на драмата Die deutschen Kleinstädter од Август фон Коцебуе. Операта беше неуспешна на својата премиера и оттогаш исчезна од изведбата; освен за настап во Џенова во пролетта 1822 година како I provinciali, ossia Le nozze in villa, не се познати дополнителни монтирање. Партитурата на автограмот на Доницети исчезнала, но нецелосна копија од делото, на која недостасувал квинтет од Акт II, постоел во библиотеката на Конзерваториумот во Париз.
Мерели, во својот Cenni biografici, ја обвинил неуспешноста на работата, и покрај „многу успешни бројки“, за „каприците и лошата волја на неколку од пејачите, особено примадоната“. Фани Екерлин ја отпеа главната улога во премиерата.[1]
Ликови[уреди | уреди извор]
- Сабина, млада жена ( мецосопран )
- Трифоглио, учител ( бас )
- Клаудио, млад човек, богат ( тенор )
- Дон Петронио, таткото на Сабина (бас)
- Анастасија ( контралто )
Сабина била вљубена во Клаудио, но ѝ се додворувал Трифољо, кому нејзиниот татко, Дон Петронио ѝ ветил брак. Таа со себе носела портрет на Клаудио како љубовен знак, но го пренесувала како на кралот; следствено, по неговото појавување во селото, нејзиниот љубовник се третирал како да бил од кралско семејство. По вообичаените недоразбирања, Трифољо се повлекувал од кавгата кога открил дека Сабина немала мираз. Како резултат на тоа, Клаудио го добил денот, бидејќи бил богат земјопоседник и затоа се согласувал да се откаже од миразот.
Снимки[уреди | уреди извор]
- Еден извадок можел да се најде на антологијата објавена од Opera Rara.[2]
- Доницети: Ле Нозе во Вила - Снимање на светската премиера; Диригент: Стефано Монтанари со оркестарот Гли оригинали и операта Коро Доницети; пејачи, Гаја Петроне и Омар Монтанари, на 22 ноември 2020 година на фестивалот Доницети. Ознака: Dynamic CDS7908.02, EAN 8007144079086
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Osborne 1994, p. 145.
- ↑ „Donizetti Society Donizetti Works Page“. Посетено на 6 March 2016.
- Charles Osborne (1 April 1994). The bel canto operas of Rossini, Donizetti, and Bellini. Amadeus Press. ISBN 978-0-931340-71-0.