Црква „Св. Никола“ – Пирин
| Свети Никола | |
|---|---|
 | |
| 41°32′41″N 23°33′40″E / 41.54472° СГШ; 23.56111° ИГД | |
| Место | Пирин, Светиврачко |
| Земја | Пиринска Македонија, Бугарија |
| Вероисповед | Бугарска православна црква |
| Архитектура | |
| Статус | споменик на културата |
| Архит. тип | трикорабна псевдобазилика |
| Завршена | 1885 |
| Управа | |
| Архијерејско намесништво | Свети Врач |
| Епархија | Неврокопска |
Свети Никола — црква во Пирин, Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач, Бугарија. Влегува во состав на Неврокопската епархија на Бугарската православна црква.
Историја[уреди | уреди извор]
Црквата била обновена во 1885 г. од зографот Димитар Неделчев на темелите на постар храм. Негово дело е и иконата на „Св. Архангел Михаил“.[1]
Архитектура[уреди | уреди извор]
Градбата претставува трикорабна псевдобазилика со рамен дрвен касетиран таван. Иконостасот е делумно изрезбан, како и проскинитарот и владичкиот престол.[2]
По битката кај врвот Кукла во Илинденското востание во 1903 година, отсечените глави на војводата Спиро Петров и Димитар Гајгуров биле дадени од Турците на жителите на селото Пирин, кои ги закопале до апсидата на црквата. Во 1906 г. во црквата биле закопани и коските на другите борци кои загинале во битката.[3]
Црквата е прогласена за споменик на културата.[2]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Енциклопедия „Пирински край“, том I. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 360. ISBN 954-90006-1-3.
- ↑ 2,0 2,1 Енциклопедия „Пирински край“, том II. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1999. стр. 119. ISBN 954-90006-2-1.
- ↑ Тасев, Христо. Събитията в района на село Пирин през 1903 г. – В: 90 години Илинденско-Преображенско въстание, София, 1994, стр. 174.