Хипоподес
Хипоподите биле раса на хуманоиди со коњски копита спомувани во грчката митологија и средновековните бестијари.
Антички извори[уреди | уреди извор]
Според некои антички географи, Хипоподите делеле остров со две други легендарни раси: Паноти и Оеона. Природната историја на Плиниј Старецот го лоцирала овој остров во близина на скитскиот брег;[1] Де ситу орбис на Помпониус Мела го ставала во или околу Северното Море, спомнувајќи го заедно со Данска и Оркнејските Острови (Mela iii. § 56).[2]
Адам од Бремен во 11 век напишал дека Скритофините можат да трчаат побрзо од дивите животни.[3] Олаус Магнус се осврнувал на ова во своето дело Historia de Gentibus Septentriionalibus каде што објаснува дека Скритофините го добиле своето име од скокачкото движење кое го прават додека ловат на скии.[4] Истата врска може да се види и на картата на Абрахам Ортелиус, Europam, Sive Celticam Veterem од 1595 година, каде што ги сместил Хипоподи и Скрикофини во истата област на северна Скандинавија.[5]
Подоцнежни сметки[уреди | уреди извор]
„Патувањата на Сер Џон Мендвил“ ги сместиле Хипоподите во поморска Југоисточна Азија и додале дека тие се особена флота кои ловат трчајќи по својот плен.[6]
Проектот за мултиспектрална слика од 2014 година, предводен од Чет ван Дузер, открли дека ок. 1491Мапата, создаден од Хенрикус Мартелус Германус и најверојатно користен од Кристофер Колумбо, ги поставува Хипоподите во Средна Азија.[7]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Hippopodes“. Theoi Greek Mythology. Посетено на 2008-12-28.
- ↑ Romer, Frank E. (1998). Pomponius Mela's Description of the World. Ann Arbor: University of Michigan Press. ISBN 9780472084524.
- ↑ Fjellström, Phebe (1986). Samernas samhälle i tradition och nutid: [Lappish society in tradition and the present day]. Stockholm: Norstedt. ISBN 91-1-863632-2.
- ↑ Magnus, Olaus (1555). Historia om de nordiska folken. стр. 18.
- ↑ „Celctic Europe by Abraham Ortelius“. 6 September 2015. Посетено на 2020-05-09.
- ↑ Mandeville, Sir John (1883). The Voiage and Travaile of Sir John Maundeville, Kt. which Treateth of the Way to Hierusalem: And of Marvayles of Inde, with Other Ilands and Countryes. London: Reeves and Turner. стр. 205. Посетено на 1 September 2019.
- ↑ Miller, Greg (8 October 2018). „A 500-year-old map used by Columbus reveals its secrets“. National Geographic. Посетено на 26 August 2019.