Степен (алкохол)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Степенот во алкохолот е мерка која покажува колку алкохол (етанол) содржи еден алкохолен пијалак. Терминот првично почна да се употребува во Велика Британија. Мерењето на алкохолниот состав и изјавата за овој состав на етикетите на алкохолниот пијалак е регулиран со закон во многу држави. Целта на регулирањето е да се обезбеди веродостојна информација за потрошувачите.

Историја[уреди | уреди извор]

Од XVIII век до 1 јануари 1980 година, Велика Британија ја мери содржината на алкохол со терминот Степен на честокиот пијалак, која беше дефинирана како жесток пијалак со гравитација од 12/13 на вода, или 923 кг/м3, што е еквивалентно на 57,15% ABV. Терминот потекнува од 18 век, кога исплатите на британските морнари вклучуваа количества на рум. За да се ​​осигураат дека румот не бил ублажен со вода, се докажуваше со додавање на барут во него, а потоа тестирање за да се види дали барутот ќе се запали. Ако не се запали, тогаш румот содржи премногу вода и се смета за "неквалитетен". Барутот нема да гори во рум кој содржи помалку од 57,15% ABV. Оттука, румот кој го содржи овој процент на алкохол е дефиниран како "100° (стостепен) доказ".

Поврзано[уреди | уреди извор]