Станислав Фишер
Станислав Фишер (1769–1812) ― полски генерал и началник на Генералштабот на Војводството Варшава.[1]
Тој бил оженет со Виридијана Фишерова, запаметена по нејзините мемоари.
Тој бил жител на Полска, а неговото семејство по потекло е од Германија. Помеѓу 1783 и 1788 година присуствувал на Корпусот на кадети и се приклучил на бригадата на Тадеуш Косцјушко која била дел од Полската дивизија. Под команда на Косцјушко се борел во Полско-руската војна од 1792 година. Учествувал во Битката кај Полоно и во Битката кај Дубјенка и се искачил во чиновите, на крајот станал поручник. Нему му било доделено највисокото воено одликување за херојство и храброст во Полска - „Воена доблест“ (латински: Virtuti Militari).[2] На крајот на 1792 година тој пристигнал во Гдањск, каде што според Шимон Аскенази, ја проверувал состојбата на градските утврдувања кои требало да бидат користени како дел од проектот во кој полската војска која била поразена од Русите требало да се пресели од Прусија до Гдањск каде требало да чекаат помош од Франција. Во јануари 1793 година, откако Прусија ја нападнала Голема Полска, Фишер, преправен како лекар за итни случаи, стигнал до Франкфурт на Одра, каде што ја следел пруската војска која се движела кон Полска.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Czubaty, Jaroslaw (11 февруари 2016). The Duchy of Warsaw, 1807-1815: A Napoleonic Outpost in Central Europe (англиски). Bloomsbury Publishing. ISBN 9781472521965.
- ↑ Studia i materialy do historii wojskowości (полски). 1960.
|