Силажа

Силажа — поткиселена сочна добиточна храна, со влажност 65-75%.^[1] Во Македонија помасовно започнува да се употребува од втората половина на XX век на поголемите фарми. Се силажираат култури што тешко се сушат или ако при косидбата временските услови не се погодни за подготвување сено. Во некои земји во светот на одделни краварски фарми таа е единствената кабаста храна во текот на целата година. Во Македонија служи главно за исхрана на добитокот во зимскиот период. Силажата во однос на сеното има предност поради подобриот квалитет, помалиот простор, полесното чување, помалите загуби и трошоци, а освен тоа нема опасност за опожарување.^[2]^[3]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ Wood, Brian J. B. Microbiology of fermented foods Volume 1&2. Springer. стр. 73. ISBN 978-0-7514-0216-2.
↑ Making and Feeding Silage, John Murdoch, B.Sc, Ph.D. Published by Dairy Farmer (Books) Limited, Lloyd's Chambers, Ipswich, UK 1961)
↑ Zhou, Yiqin. Compar[ison of] Fresh or Ensiled Fodders (e.g., Grass, Legume, Corn) on the Production of Greenhouse Gases Following Enteric Fermentation in Beef Cattle. Rouyn-Noranda, Qué.: Université du Québec en Abitibi-Témiscamingue, 2011. N.B.: Research report.

„Силажа“ на Ризницата ^?

[Wood73-1] Wood, Brian J. B. Microbiology of fermented foods Volume 1&2. Springer. стр. 73. ISBN 978-0-7514-0216-2.

[2] Making and Feeding Silage, John Murdoch, B.Sc, Ph.D. Published by Dairy Farmer (Books) Limited, Lloyd's Chambers, Ipswich, UK 1961)

[3] Zhou, Yiqin. Compar[ison of] Fresh or Ensiled Fodders (e.g., Grass, Legume, Corn) on the Production of Greenhouse Gases Following Enteric Fermentation in Beef Cattle. Rouyn-Noranda, Qué.: Université du Québec en Abitibi-Témiscamingue, 2011. N.B.: Research report.

[1]

[2]

[3]