Разговор со корисник:Tropcho

Тука можете да ми оставате пораки. Tropcho (разговор) 00:04, 26 ноември 2011 (CET)

Покана за Вики средба

На 2 март 2012 година (петок), со почеток во 20.00 часот, во кафулето EveryDay во Скопје, ќе се одржи Вики средба на која уредувачите на википедија на македонски јазик и нејзините корисници ќе имаат прилика да се дружат и разговараат за теми од заеднички интерес. Се радуваме што во изминатиот период уредувавте на википедија и со задоволство ве покануваме на средбата. Повеќе информации за средбата може да најдете тука, односно за локацијата на кафулето - http://g.co/maps/qq7q5. Поздрав. Brest-bot (разговор) 18:02, 1 март 2012 (CET)

Самуил

O zdr.zdravei kak si priqtelu :)Za po lesno da se razberem reshih da ti pisha na tvoq balgarski ezik... Za da sporish s men, trqbva da prochetesh malko poveche knigi, zashtoto az ne si gi izmislqm neshtata, ami tova sa tochni fakti... Samuil imal titulata na balgarski car ,no izopshto ne e bil car na Prvoto balgarsko carstvo,z ashtoto tova carstvo e bilo unishtozeno v 971 godina. Tova neshto sa go pisali vsichki avtori... Prvo balgarsko carstvo i prodoljavnie na tradiciite na Prvo balgarsko carstvo ne e sashto-razli4no e... Pozdrav i priqtna vecher :) --Хилариус Книгоподврзувачот (разговор) 20:55, 9 декември 2012 (CET)P.S : Ako te interesuva,predlagam da prochetesh:

На капијама града y суерет су му изашли највиши достојанственици цркве и Царства, певајући химне y славу цара, и пружили му круну и схиптар од злата и драгог камен>а. На позлаћеним кочија-ма y четворопрегу y којима ce иначе вози цар, била je икова Богородице коју je он лично донео мз Бугароке, a испод ње лежале су одоре и дијадеме бугарских царева. Док je поворка улазила y град, иза кочија јахао je цар на белцу, окићен свим царским обележјима, a иза њега je пе-шлце ишао бугарски цар, Борис II, којег je ЦЈ«ИИСК заро-био y Преславу. У цркви Св. Софије византијски цар по-ложио je сјајну круну Бугарске на високи олтар, нао зна-мење првог ратног плена и захвалности. Онда je, пред са-купљеном гомилом y главном броду цркве, наредио бу-гарском цару да скине своја владарска обележ;ја и доде-лио му виз^антијску дворску титулу магистра. Само током једне године (971) Јован Цимиск постигао je војни тријумф којем нема премца y средњовековним - аналима Балкана. Уклонио je руеку опасност која je угрож:авала опстанак Визан1-ије y Евроли, поново утврдио северну границу на Дунаву и повратио теритарију коју су Аспарухови Бугари одузели од Византије још пре три века. За време овог суровог рата Бугари су беспомоћно гледали две највеће војне силе источне Европе како ce боре око шихове земље.

— Димитри Оболенски, ВИЗАНТИЈСКИ КОМОНВЕЛТ

На западу, y брдима и изолованим долинама Македоније, где ни Руси ни Византинци нису крочили за време рата, царска власт je била углавном номинална, па je и даље живела политичка традиција свргнуте бугарске државе. И управо на том месту су после Цимискове смрти 976. године четворица синова једног локалног македонског управитеља подигла побуњанички барјак. Најмлађи Самуило, искористио je грађанеки рат y Византији који je избио после смрти Јована Цимиока, и полако изградио државу чији je главни град најпре био на Преспаноком језеру, a потом y Охриду. До краја века ова држава проширила ce на већи део пређашње бугарске територије између Црног и Јадранског мора, уз Србију све до доњег тока Саве, Албаније, јужне Македоније, Тесалије и Епира

— Димитри Оболенски, ВИЗАНТИЈСКИ КОМОНВЕЛТ

Док је византиска флота ишла уз Дунав, Цимискије пређе Балкан, заузе Преслав, опседе Свјатослава код Доростола (Силистрија) и примора га да се покори и да напусти земљу. Бугарска би присаједињена царству, а независна патријаршија би укинута; победоносни јелинизам прошири границе царства до Дунава... Захваљујући немирима који избише у почетку владавине Василија II, један од Николиних синова, цар Самуило (976- 1014 г.), основа македонско словенско царство

— Шарл Дил, ИСТОРИЈА ВИЗАНТИЈСКОГ ЦАРСТВА

Срушивши Бугарску помоћу Светислава и његових Руса, Византија је онда свом снагом ударила на овог за њу врло незгодног суседа, те га је надмоћном снагом победила. О томе су сачувани савремени извештаји, који лепо приказују крваву борбу Руса и Грка. Светислав, побеђен и тучен, морао је да прими кратак и веома неповољан за њега уговор, по коме је одустао од сваких тражења на Балкану...

— Алексеј Јелачић, ИСТОРИЈА РУСИЈЕ

Кад неће да дели власт с братом, још мање ће је Самуило хтети делити с царевићем Романом. Он Роману даје само подређени положај намесника у Скопљу, што овај прима видећи да нема иначе изгледа за успех у борби против њега. Самуило, према том, одбија бугарску закониту династију од власти над својим подручјем; он ствара нову државу и узима власт за себе и своје потомке. Тај свој самостални став он одржава до краја. Иако је после заузео Бугарску и престоницу њену Преслав, он тамо неће да преноси своје седиште, него остаје веран Преспи и Охриду. У та места он је пренео и седиште патријаршије, хотећи да патријарх буде уза њ као уз новог цара. Једино што је примио као непосредно наслеђе старе бугарске државе то је царска титула и установа патријаршије, којима је хтео и да обележи свој став према Византији и да покаже континуитет Симеонове творевине као нове државне концепције против свемоћи Цариграда. С тога је његова држава сматрана као наставак старе Бугарске од свих савременика, па и од саме Византије...

— Владимир Ћоровић, Историја српског народа

Извори

Добро бе... изворине кои си ги посочил дали воопшто си ги прочитал... Немаат ништо врска со темата Прво бугарско царство, еве ти извадоци, сам прочитај:

By the time of the abdication of Tsar Boris, his sons had succeeded to his influence; and to them the Western Bulgarians looked to preserve their independence... Of the history of this revolution we know nothing. The Emperor John Tzimisces was apparently unconcerned by troubles in Bulgaria after his victory at Dristra. His attention was mainly turned to his eastern frontier. We only hear that, following the old Imperial policy, he established large numbers of Armenians, Paulician heretics, round Philippopolis and on the borders of Thrace. This would dilute and weaken the Slavs; but it weakened them chiefly in the one way which as a pious Emperor he might regret—it increased the vigour of the Dualist heresy... But Samuel also seems to have dealt tactfully with the Bogomils. We have no direct evidence; but throughout his career he seems never to have come into collision with the people. Probably the aristocracy of his realm was more Slav than Bulgar, and therefore there was less cause for friction than there had been in Peter’s reign, round the old Bulgar capitals. Possibly, too, the Bogomil heresy never penetrated far into Macedonia, where Clement had established the orthodox faith on more popular foundations... These years gave Samuel his opportunity. Already in 976 the Comitopuli had been aggressive enough to attack Seres; and, though that attack failed, under cover of such action they were able to establish themselves over all of Peter’s former Empire west of a line drawn south from the Danube considerably to the eastward of Sofia; though Philippopolis lay to the east of it. At the same time Samuel sought to add prestige and spiritual force to his dominion by refusing to acquiesce in the extinction of the independent patriarchate. The old seats, Dristra and Preslav, were no longer available; but, it seems, a Patriarch, called Gabriel or Germanus, was established first in Sofia, and later moved to Vodena, and thence to Moglena and to Prespa; on his death his successor, Philip, had his... These peregrinations probably coincided with the movements of Samuel’s Court, which, after visiting Sofia and Vodena, settled for about the last fifteen years of the century at Prespa, and soon after 1000 moved to Ochrida, the holy city of Clement and of Nahum, the real centre of Western Bulgarian civilization.... Probably the West Bulgarian question lay dormant, till on John’s death the Bulgarians became actively aggressive. Drinov’s theory (loc. cit.) of an independent Western Bulgaria that seceded in 963 depends on the existence of the mythical Shishman and on a paragraph in Cedrenus, ii., p. 347, which has clearly been interpolated out of place. Drinov has, however, been copied by Jireček and Schlumberger and the Cambridge Mediaeval History

— Steven Runciman, A History of the First Bulgarian Empire

Од текстот е јасно дека правиш класична манипулација со изворот... Точне е дека авторот, државата на Самоил ја именува како Бугарија меѓутоа тој прави јасна динстикција помеѓу државата на Самуил и на Петар I (of Peter’s former Empire)... Авторот прави динстикција помеѓу Западни Бугари и Источни Бугари, Западен дел на Бугарија или Западна бугарска цивилизација (Western Bulgarian civilization.), прави разлика помеѓу Словените кои живееле во Македонија и Бугари, односно потенцира дека Бугарите биле во незначителен број во јадрото на Самоиловата држава... Се на се авторот на ова дело застапува некои идеи на Дриновљевата теорија за Западнобугарско царство на Шишманови од 963 година... Steven Runciman истакнува дека има континуитет меѓу Петровото царство и она на Самоил, меѓутоа сепак прави динстикција помеѓу западен и источен дел... --Хилариус Книгоподврзувачот (разговор) 18:43, 11 декември 2012 (CET)

Во делото Oxford Dictionary of Byzantium се пишува воопштено без да се навлегува подлабоко по прашањето за Првото бугарско царство....

Григор Прличев

Ако имаш бугарски тези за Прличев, со релевантни извори а не од Божидар Димитров на пример, ставај ги во поседбна секција именувана Бугарска гледна точка на крајот од статијата. Ако има веќе таква секција, дополни таму. Остај го воведот, не го чепкај.--Никола ^{Стоіаноски} 17:17, 7 април 2014 (CEST)

Здраво, имам неколку прашања. Прво, што значи "бугарски тези" за Прличев и зошто сметаш дека требва да бидат во посебна секција? Второ, дали сметаш дека тоа што самиот Прличев вели за себе е исто така "бугарска теза" и не заслужува да биде во основниот дел на статијата? Tropcho (разговор) 20:55, 7 април 2014 (CEST)

Разговорот продолжува на страницата за разговор на статијата за Григор Прличев, затоа што може да биде полезен подоцна за други уредувачи на статијата Tropcho (разговор) 21:43, 7 април 2014 (CEST)

Што е проблемот...--Еден Македонец (разговор) 00:57, 26 јуни 2014 (CEST) Да не се брише изворот... Не сум го измислил јас... Каков е таков е... Ако не оди во прилок на бугарската пропаганда, оф бугарската историографија, не значи дека е фалсификат или незнам што...--Еден Македонец (разговор) 01:14, 26 јуни 2014 (CEST)

Да де...--Еден Македонец (разговор) 01:22, 26 јуни 2014 (CEST)

Пиво за идни придонеси!

Еве едно пиво за да се опуштите и да добиете поттик за уредување на нови статии. Се надевам дека ќе имаме можност еден ден да седнеме и во разговор да испиеме по едно. :) Kiril Simeonovski (разговор) 19:32, 5 октомври 2016 (CEST)