Персиски мистицизам
Персискиот мистицизам или персиската љубовна традиција - традиционално толкување на постоењето, животот и љубовта, потпрено на откритие и насетувани на срце начела во расудувањето. Иако е делумно изворен од мистичните зороастриски традиции на Персиската Империја, во неговите современи практични аспекти, сега е синоним за суфизам во современ Иран.[1]
Мисла[уреди | уреди извор]
Персиски мистична мисла била анализирана критично со Абдолхосеин Заринкуб, Абдолкарим Соруш и Дариуш Шајеган. Кај Руми, може да се најде мистицизам заснован на љубов; кај Хафиз мистицизмот заснован на задоволство. Под влијанија на Руми, Абдолкарим Соруш во моментов работи на основа на моќ или епска мистика.[2][3]
Музика[уреди | уреди извор]
Средновековни персиски мистични ликови[уреди | уреди извор]
- Руми
- Хафиз
- Фарид ал-Дин Атар
- Саади
- Баба Тахер
- Најмедин Кубра
- Шемс Тебризи
- Бајазид Бастами
- Абул-Хасан Харакани
- Шахаб ал-Дин Сухраварди
- Мансур Ал-Халаџ
- Омар Кајам (филозофска мистика)
- Џами
Современа уметност и персиската мистична традиција[уреди | уреди извор]
Персиската мистика има значително влијание врз иранската современа уметност.
Светски стручњаци за персиска мистика[уреди | уреди извор]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Garraty, John A., and Peter Gay. Columbia History of the World. Harper & Row, New York, 1981. ISBN 0-88029-004-8
- ↑ Tarnas, Richard. The Passion of the Western Mind: Understanding the Ideas that have Shaped Our World View. Balantine: New York, 1993. ISBN 0-345-36809-6
- ↑ Smith, Huston. The World’s Religions: Our Great Wisdom Traditions. Harper: San Francisco, 1991. ISBN 0-06-250811-3