Панфорте
 Традиционален изглед на панфорте | |
| Вид | колач |
|---|---|
| Регион или држава | Тоскана |
| Главни состојки | лешник, мед, шеќер, овошје, зачин |
| Варијанти | Панпепато |
 Cookbook: Панфорте на Викикниги
| |
Панфорте е традиционален италијански десерт кој содржи овошје и јаткасти плодови. Сличен е на флорентине, но многу подебел. Познат низ цела Италија, тој е божиќна традиција особено поврзана со провинцијата Сиена.[1]
Историја[уреди | уреди извор]
Панфорте датира барем од 13 век, во италијанскиот регион Тоскана. Документите од 1205 година, зачувани во Државниот архив на Сиена, потврдуваат дека лебот со вкус на пиперка и мед (panes melati et pepati) им бил плаќан на локалните монаси и монахињи од манастирот Монтечелези (модерен Монте Селсо, во близина на Фонтебечи) како данок. или десеток кој требал да се исплати на 7 февруари истата година.[2][3][4]
Буквално, панфорте значи „силен леб“, добиен од латинскиот збор fortis,[5] што се однесува на зачинетиот вкус. Првично Сиенците го нарекувале „панпепато“ (леб со пиперка), поради силниот бибер кој се користи. Оригиналниот десерт бил составен од пченично брашно, мед, зачини, суви смокви, џем, борови ореви и бил зачинет со бибер.[6]
Производство[уреди | уреди извор]
Процесот на правење панфорте е прилично едноставен. Шеќерот се раствора во мед и разни јаткасти плодови, овошје и зачини кои се мешаат заедно со брашното. Целата смеса се пече во плитко тавче. Готоваа смеса се посипува со шеќер во прав. Комерцијално произведеното панфорте често има лента од оризова хартија околу работ.
Во моментов има многу продавници во Италија кои произведуваат панфорте, а секој рецепт е нивна љубоморно чувана интерпретација на оригиналната слаткарница и спакувана во препознатливата обвивка. Обично, мал дел се служи со кафе или десертно вино по оброк, иако некои го уживаат со кафето за појадок.
Во Сиена, која многумина, ако не и повеќето жители на тој град ја сметаат за главен град на панфорте на Италија, понекогаш се вели дека панфорте треба да содржи седумнаесет различни состојки, бидејќи седумнаесет е бројот на Контрад во градските ѕидини.
Заштитена географска ознака[уреди | уреди извор]
Во 2013 година Панфорте ја добил Заштитената географска ознака (ПГИ) на географските ознаки и традиционалните специјалитети во Европската Унија.[7]
-
Панфорте со чоколадо -
Панфорте со марципан во продавница во Сан Џимињано
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Panforte“. epicurious.
- ↑ „Storia - History (Fiore di Siena)“ (PDF). Посетено на 2020-08-21.
- ↑ „I dolci senesi tra storia e leggenda“ (PDF). Посетено на 2020-08-21.
- ↑ Atti, volumi 1-2. Accademia dei fisiocritici in Siena. Sezione agraria. 1933.
- ↑ „I dolci più antichi: Panforte e Panpepato“. Архивирано од изворникот на 2023-01-02. Посетено на 2020-08-21.
- ↑ „Panforte e panpepato: i dolci più antichi“. Архивирано од изворникот на 2020-02-21. Посетено на 2020-08-21.
- ↑ „Agriculture and Rural Development“. Посетено на 2019-01-05.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Панфорте ди Сиена - историја