Палата Спини Ферони

Од Википедија — слободната енциклопедија
Палатата Спини Ферони.

Палатата Спини Ферони е голема готска палата сместена долж Виа де Торнабуони, на аголот на Пјаца Санта Тринита, во централна Фиренца, регионот на Тоскана, Италија. Стои спроти црквата Санта Тринита.

Историја[уреди | уреди извор]

Детал од фреската на Воскресението на момчето од Доменико Гирландајо, во капелата Сасети во Санта Тринита.

Палатата била нарачана во 1289 година од богатиот трговец со ткаенини и банкар Гери Спини, на парцели кои ги купил по поплавата на Арно во 1288 година, од монасите на Санта Тринита.

Во тоа време, тоа бил најголемиот дворец во приватна сопственост во Фиренца, сличен по големина на современата Палата Векио, седиштето на владата на Републиката. Дизајнот на Палатата Спини Ферони се припишува на списокот на архитекти, вклучувајќи го Арнолфо ди Камбио или таткото на Арнолфо, Лапо Тедеско. Оригиналниот изглед на зградата може да се види на фреските на Гирландајо во капелата Сасети на соседната црква Санта Тринита. Изграден во текот на турбулентниот средновековен век во градот, познат по меѓусебниот конфликт меѓу семејствата, палатата е камен блок налик тврдина, со сводови на ниво на улица во прв кат од висококатница, со испакнат корниз декориран со милони.

Во 14 век, палатата била поделена меѓу двете гранки на Спини; делот свртен кон плоштадот бил продаден во 17 век. Во 1670-тите, маркизот Франческо Антонио Ферони, член на владејачкиот круг на големиот војвода Козимо III, го преуредил со штуко од Џован Батиста Фоџини и Лоренцо Мерлини. За време на ова реновирање, фреските (1609–1612) на Бернардино Покети кои го прикажуваат Рајот со хор од ангели музичари и Обожувањето на овчарите биле преместени од нивната оригинална локација.

Во 1846 година, палатата била купена од комуната Фиренца, а подоцна се користела за државни канцеларии во периодот (1865–1871) кога Фиренца била главен град на Италија. Во 1874 година, била делумно реновирана во неосредновековен стил. Во приземјето биле отворени дуќани, а кулата и сводот кои биле свртени кон реката Арно биле урнати, давајќи и го денешниот изглед на палатата. Во 1930-тите ја купил дизајнерот на чевли Салваторе Ферагамо. Од 1995 година во Палацо се наоѓа музејот посветен на Ферагамо.

Наводи[уреди | уреди извор]

  • Zucconi, Guido (1995). Florence: An Architectural Guide. San Giovanni Lupatoto: Arsenale Editrice. ISBN 88-7743-147-4.
  • Touring Club Italiano. Firenze e dintorni.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

43°46′10.54″N 11°15′3.57″E / 43.7695944° СГШ; 11.2509917° ИГД / 43.7695944; 11.250991743°46′10.54″N 11°15′3.57″E / 43.7695944° СГШ; 11.2509917° ИГД / 43.7695944; 11.2509917