Мелинда Костелац

Од Википедија — слободната енциклопедија
Мелинда Костелац
Melinda Kostelac
Роден Ријека,
Националност хрватка
Занимање уметник, графичар, професор


Мелинда Костелац - Риека, е хрватска академска графичарка и универзитетски професор од Опатија.[1]

Животопис[уреди | уреди извор]

Родена е во Риека. Дипломирала на Педагошката академија на Универзитетот во Риека, специјализирана за медиум на графика во класата на Јосип Бутковиќ, како професор по ликовна уметност.

Магистрирал графички уметности на ALU во Љубљана во 2005 година во класата на познатиот графичар Лојзе Логар.

Таа е докторанд на докторската студија за графика на Академијата за ликовни уметности Загреб под менторство на Дубравка Бабиќ и Марсел Бачиќ.[2]

Уметнички активности[уреди | уреди извор]

Започнал да изложува во студентските денови, од 1992 година наваму, исклучиво графики, или просторни графички инсталации. Своите први музички изведби ги снимил уште од раното детство, додека подоцна снимил и неколку музички снимки во соработка со различни музичари (1982, Игор Костелац; 1988 г. група "Име"; 1994. "Честитки и аплауз" Шајета ˛&Капра Д' Оро; 1994 „Мајмуни и сенки“ на групата The Stuff (Кроација рекордс); и на крај, 1997 „Ух!“ со групата Гипс (Кроација рекордс); 1997 „Ајмо Риека“, Далас рекордс и други.[3]

Самостојни изложби[уреди | уреди извор]

  • 2020 година. Вонземски – независна изложба, вклучена во планот на HDLU Риека, галеријата Јулије Кловиќ, Риека
  • 2018 година. (Р)еротографија, самостојна изложба на графики, галерија Фрици, Мали Лошињ
  • 2017 година. (Р)еротографија, самостојна изложба на графики, галерија Студентски град, Белград, Србија
  • 2017 година, „Хортикултура на државата“, Градска галерија Цриквеница, Цриквеница, по покана
  • 2016.(Р)еротографија“, самостојна изложба на графики Галерија Филаковац Загреб, по покана
  • 2013. Изложба на графика, галерија Декуманус, Град Крк, Крк
  • 2012 година. Изложба на принтови, „Од изложба до изложба“ (како дел од проектот на здружението Идивиди), Gallery Art Caffe Kastav, Kastav
  • 2011 Државна хортикултура, графичка серија, галерија HAZU Graphic Cabinet, Загреб
  • 2008 година. Изложба на графики, галерија Јулије Кловиќ, Риека
  • 2007 година. „Рестителни и зооморфни орнаменти на фасадите во Риека, Самостојна изложба на графики, Државен архив Риека
  • 2003 година. самостојна изложба на графики, графичко студио Опатија
  • 2003 година. Графичко-просторна инсталација WWW.ATER.IRANJE, улица Водоводна (Објект ВИР), Риека
  • 2003 година. Гравитациски матрици, перформанс, фестивал на улична уметност, Пореч,
  • 2003 година. Графичко-просторна инсталација по повод Денот на планетата Земја, поток Речина, Риека,
  • 2002 Изложба на отпечатоци, Државен архив Риека, Риека
  • 2002. Изложба на графики, галерија Филодраматика, Риека
  • 2002. Изложба на графика, Културен центар Калварија, Риека
  • 2001 Изложба на отпечатоци и предавања, Халкографско ателје Сушак, Риека
  • 2000. Графичко-просторен есеј „Големата мајка“, Галерија Кортил, Риека
  • 1999. Графичка изложба Страто, уметнички павилјон Јурај Шпорер, Опатија
  • 1998. Изложба на графики организирана од Уметничката галерија Марибор, Изложбен салон на Технички факултет, Марибор, Словенија
  • 1995 година. Графичка изложба, Империјал Хотел Галерија, Опатија
  • 1992 година. - 1993 година Изложба на дипломиран графички отсек за ликовни уметности, Риека, Сан Модесто 1992 година Изложба на студентска графика, Риека, Мали Салон Изложба на студентска графика, Краљевица, Франкопан замок Изложба на студентска графика, Госпиќ, Музеј Лика

Групни изложби[уреди | уреди извор]

Учествувала на над 200 групни изложби низ поважни ликовни центри и ликовни меѓународни манифестации.

Творештво[уреди | уреди извор]

Уметничкото творештво на графичарката Мелинда Костелац е континуирано посветено на истражувањето и потрагата по пронајдоци во рамките на графичкиот медиум, што, сепак, не се сведува на принудно отстапување од традиционалната графика, туку, згора на тоа, секогаш се врти околу идејата за ​како традиционалните графички техники на гравира и рамно печатење и тие сè уште не се доволно истражени и користени во нивните технички и визуелни можности. Таа во последните неколку години интензивно работи на комбинирање на медиумите на уметничката книга, графичките листови и сопствените авторски текстови, создавајќи неделив уметнички ентитет - па дури и графички објект - со што е достоен да ја продолжи значајната и обврзувачка серија на современи хрватски графичари кои го подигнаа концептот на уметничката графика на сосема ново ниво: Зденке Позаиќ, Невенка Арбанас и Маје С. Франковиќ.

Графичките листови се изработени со помош на техники на печатење со гравира, формирани како синергија на повеќе техники, од фотографирање, фотогравура, преку акватинта, резервација и колографија, отворајќи ја синергијата на „интеристорискиот простор, како празнина во културата која се заснова само на банкрот на вистината и спомените“. Во делата на фотографијата (лични и туѓи предмети и ботаника, ентериери и екстериери, предмети), тие ја отвораат археологијата на трагите на новото читање на апстрактните сигнали во графичкиот лист, кои потоа се проследени со сегменти од интимни текстови кои авторката пишувала во својот дневник како десетгодишна, а подоцна и како возрасна. На овој начин преку механичкото и апстрактното се комбинира автентичната трага на графиката како слоеви на ракописи.

Во циклусот Реротографија се издвојува нејзината графичка работа и креативност, таа е амалгам од зборовите ретро, ​​ерос и (фото)графија што ја сумира севкупноста на содржината и пораката што ја пренесува. Со повеќеслојните дела изработени со комбинација на различни техники, пред се графички, уметницата ја доведува во прашање врската помеѓу вистинскиот впечаток и симболичниот впечаток: со пренесување на сопственото тело на површината, таа го манифестира својот идентитет, односно севкупноста на искуства, чувства и спомени. Реротографијата е дневник на знаење што се пројавува во животот и уметничкото самосвест на авторот, наспроти стремежот за симбиоза, вистинско заедништво кое може да се оствари само во еднаквоста на две индивидуи. Со овој циклус Мелинда осудува невидлива, потисната личност која е на маргините на свеста, а со тоа и на општеството. Сè во овој циклус е двосмислено: тоа е коментар на околината, но пред се критика на самиот себе, на свесно потисната личност заради другиот и другите. Реротографијата е и дијагноза и терапија, документ за моменталната состојба и почетна точка за иднината. Во тој контекст, се отвора нов слој на читање на ова дело - запис во дневник, интимен монолог, истовремено станува дијалог во потрага по разбирање.

Со секој нов циклус на нејзината графика, таа се надоврзува на претходни записи, траги од човечкото, графичкото, антрополошкото, интимното.[4],[5]

Награди[уреди | уреди извор]

  • 2021 година. Награда за извонредност на наставата на Фондацијата на Универзитетот во Риека
  • 2013 година. Награда на Фондацијата на Универзитетот во Риека, за успешен наставник во категоријата виш асистент, од областа на уметноста
  • 2012. специјален избор на жирито на Miniprint Argentina
  • 2011 година. Лауреат на годишната награда на Град Опатија за областа на културата
  • Наградна награда на 4-тото хрватско графичко триенале, Кабинет на печатени материјали ХАЗУ, Загреб
  • 2001 година. Наградата Ex libris Stara Pisma, меѓународен натпревар на графики во мал формат, организиран од универзитетската библиотека во Риека
  • 2000. Полуфиналист Минипринт Пиза 2000 година.
  • 2012 година. Во 2008 година, таа беше вклучена во третата книга за современа светска графика од Ричард Нојс, „Printmaking-Off The Beaten Track“, публикација достапна преку www.amazon.com
  • Добитник на Ректорска награда за најдобри студенти во 1993 година.

Публикации[уреди | уреди извор]

Авторка е на неколку публикации кои се занимаваат со историското и културното наследство на Опатија и нејзината околина. Книги; „Историја на опатските бањи“ (2004, Удруга Плаво Зелени; „Опатија“, Дивина Опатија, 2005 година од издание Тетракис, Загреб, монографија „Историја на либурнското водоснабдување и одводнување - 125 години историја на водоснабдување и 105 години дра областа Либурнија“, 2009 година, Комуналец д.о. Опатија. Врз основа на нејзиното значаен придонес во културата преку уметноста и публикациите, во 2011 година стана лауреат на годишната награда за култура на градот Опатија.[6]


Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Melinda Kostelac
  2. ↑ Rerotografijac
  3. ↑ Izv. prof. art. Melinda Kostelac
  4. ↑ Izložba Melinde Kostelac[мртва врска]
  5. ↑ Melinda Kostelac, Kroatien: Kindheitserinnerungen
  6. ↑ Melinda Kostelac, knjiga hr.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Povijest liburnijske vodoopskrbe i odvodnje][мртва врска]

Prekozemnost] Архивирано на 4 август 2023 г.

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Мелинда_Костелац&oldid=5107051“