Прејди на содржината

Инфинитезимала

Од Википедија — слободната енциклопедија
Бесконечно мали (ε) бесконечно големи (ω) на хиперреалната бројна права (ε = 1/ω)

Инфинитезимала или бесконечно мал број — во математиката, број чија апсолутна вредност е помала од кој било позитивен реален број. Бројот x е бесконечно мал ако и само ако за секој цел број n, важи дека |nx| е помал од 1, без разлика колку е голем n. Во тој случај, апсолутната вредност на 1/x е поголема од кој било позитивен реален број. Инфинитезималите различни од нула, очигледно не се реални броеви, па затоа не се познати „операции“ со нив.

Историјата на инфинитезималите[уреди | уреди извор]

Првиот математичар кој користел инфинитезимали бил Архимед, иако тој не верувал во нивното постоење.

Кога Њутн и Лајбниц развиле анализа (види и калкулус), тие почнале да користат инфинитезимали. Вообичаента употреба би изгледала вака:

За да се најде изводот f '(x) на функцијата f(x ) = x², нека dx е инфинитезимално. Потоа,
бидејќи dx е инфинитезимално мало.

Овој аргумент, иако интуитивен, и иако го дава точниот резултат, не е математички точен. Основниот проблем е што dx прво се смета за ненула (бидејќи делиме со него), но подоцна се отфрла како нула.

Дури во втората половина на деветнаесеттиот век на анализата ѝ била дадена математичка веродостојност, со воведувањето на лимесот. Во дваесеттиот век, било откриено дека бесконечно малите сè уште може да се користат строго математички. Ниту една формулација не е неточна (што значи дека dx прво се смета за ненула, а подоцна се отфрла како нула), но и двете го даваат точниот резултат ако се користат правилно.

Поврзано[уреди | уреди извор]