Забен камен
Забен камен — плак што се образува со натрупување на неоргански материи (минерали). Минерализацијата на плакот се јавува главно во областите каде што се наоѓаат излезите на големите плунковни жлезди: паротидната жлезда - буквално во пределот на катниците, сублингвалната жлезда - јазично во пределот на секачите. Минерализацијата се јавува затоа што плунката е преплавена со калциум (). Забниот камен е граден во облик на ламели, што докажува дека е образуван во подолг временски период.
Самиот забен камен не е кариоген ниту пак доведува до парадонтоза, но бактериите и наслагите кои се насобираат и се наоѓаат во него се фактори за појава на горенаведените болести.
Поделба[уреди | уреди извор]
- Субгингивален забен камен
- Супрагингивален забен камен
Терапија[уреди | уреди извор]
Рачни алатки:
- Срп/ скалер (англиски: scaler) – само супрагингивално
- Кирета - само субгингивално
- Универзална кирета - субгингивално и супрагингивално
- Грејси кирети (Gracey) – специјални инструменти за само една површина на забите
Звучни и ултразвучни инструменти:
-
Скалер -
Уред со ултразвук -
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Händel, Georg Fr (2005). Zahn-, Mund-, Kieferheilkunde 4. Konservierende Zahnheilkunde und Parodontologie. Thieme Georg Verlag. ISBN 978-3-13-593702-1.