Етенраку
Етенраку (越天楽, буквално „музика доведена од рајот“) ― јапонска гагаку мелодија и танц. Таа е обично свирена на хичирики или рјутеки,[1] и е придружувана со други традиционални инструменти како шо, кото и како.
Историја
[уреди | уреди извор]Потеклото на етенракуто не е целосно познато. Постојат теории дека мелодијата била создадена во Јапонија, но други веруваат дека е од хотанска, вазална држава на династијата Танг, која станала дел од репертоарот на кинескиот двор.[2]
За време на периодот на Хејан, познат е обликот на гагаку позната како имајо (今様, буквално современ стил) . Во овој облик, песните би се пееле со употреба на мелодии. Етенракуто било една од најпопуларните мелодии што биле користени во имајото.[3]
Во 1931 година Хидемаро Коноје организирал оркестарска верзија на делото, а подоцна било земено од Леополд Стоковски.[4]
Овие денови, етенраку често се изведува на свадбени церемонии.[3]
Мелодија
[уреди | уреди извор]Постојат различни верзии на етенраку во три од режимите на гагаку - хјоџо, ошики и баншикичо.[5] Се претпоставува дека баншикичо верзијата е најстарата од мелодиите, но хјоџо верзијата е најпозната во Јапонија.[6]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Hiscock, Chris; Metcalfe, Marian; Murray, Andy (1999). New music matters 11-14. Heinemann. ISBN 0-435-81091-X.
- ↑ Picken, Laurence (1990). Music from the Tang Court. CUP Archive. ISBN 0-521-34776-9.
- ↑ 3,0 3,1 Malm, William P. (2000). Traditional Japanese music and musical instruments. Kodansha International. стр. 115. ISBN 4-7700-2395-2.
etenraku.
Грешка во наводот: Неважечка ознака<ref>; називот „malm“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Downes, Olin (1935-11-20). „KREISLER SOLOIST WITH STOKOWSKI“. The New York Times. Посетено на 27 November 2009.
- ↑ Tokita, Alison; David W. Hughes (2008). The Ashgate research companion to Japanese music By. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 0-7546-5699-3.
- ↑ „Banshikicho Etenraku“. The International Shakuhachi Society. Архивирано од изворникот на 13 October 2008. Посетено на 27 November 2009.