Евгенија Чирикова

Од Википедија — слободната енциклопедија
Евгенија Чирикова кон крајот на 2011 година.

Евгенија Чирикова (руски: Евге́ния Серге́евна Чи́рикова; р. 12 ноември 1976 во Москва) — руски еколошки активист, првенствено позната по противењето на изградбата на автопат низ шумата Химки во близина на Москва.[1] Таа, исто така, одиграла значајна улога во руските протести од 2011 до 2012 година по спорните парламентарни избори во Русија. На Чирикова, исто така, и се припишува „стимулирање на националниот интерес за политички реформи“.[2] Таа моментално живее во Естонија.[3]

Кампања[уреди | уреди извор]

Евгенија Чирикова во април 2011 година.

Чирикова водела кампања против изградбата на пат низ шумата Химки. Таа, исто така, помогнала да се убедат Европската банка за обнова и развој и Европската инвестициска банка да го „затворат проектот“.[2]

Чирикова била заплашувана поради нејзината кампања. Во 2011 година владини претставници ја посетиле, велејќи дека добиле инструкции да ѝ ги одземат децата затоа што ги злоставувала. Според Чирикова: „Мојата реакција беше целосно беспрекорен бес. Се снимив себеси како опишувам што се случило и го објавив видеото на интернет. Имаше толку многу повици до одделот што тие се повлекоа“.[2]

Награди[уреди | уреди извор]

Во март 2011 година, таа добила „награда за храбра жена предадена од тогашниот американски потпретседател Џо Бајден“.[4] Во оваа прилика, таа предложила воведување санкции за руските политичари, вклучувајќи го и министерот за транспорт Игор Левитин.

Во 2012 година, таа била добитник на наградата Goldman Environmental Prize, добивајќи награда од 150.000 американски долари.[2] Таа рекла дека ќе ги потроши парите за формирање на кампања наречена Нашата земја за борба против слични еколошки кампањи како Химки.

Во ноември 2012 година, Форин Полиси ја именувал Евгенија Чирикова за еден од своите Топ 100 глобални мислители за 2012 година.[5]

Семејство[уреди | уреди извор]

Евгенија Чирикова е во брак со стопанственикот Михаил Матвеев. Двојката има две деца.[6][7]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Ruvinsky, Vladimir (July 4, 2011). „From Russian activist to politician: Evgenia Chirikova“. Telegraph. Архивирано од изворникот на July 11, 2011. Посетено на March 18, 2012.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 „She dared to call Vladimir Putin a crook“. Telegraph. Архивирано од изворникот на April 27, 2012. Посетено на April 28, 2012. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Tel2“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  3. „Russia's leading environmentalist flees to Estonia“. The Guardian. Посетено на April 4, 2015.
  4. Встреча с вице-президентом США, grani.ru, 10.03.2011
  5. „The FP Top 100 Global Thinkers“. Foreign Policy. 26 November 2012. Архивирано од изворникот на 28 November 2012. Посетено на 28 November 2012.
  6. "Милиция проверяет фирму мужа Евгении Чириковой", gazeta.ru, 10. Dec. 2010
  7. "Чирикова, Евгения", lenta.ru

Надворешни врски[уреди | уреди извор]