Ева Ридберг

Од Википедија — слободната енциклопедија
Ева Ридберг
Ева Ридберг (2013)
Роден(а)20 јуни 1943(1943-06-20) (80 г.)
Малме, Шведска
ЗанимањеПејачка, глумица, комичарка, танчерка, ревијална уметница

Ева Гунила Јохансон Ридберг (родена на 20 јуни 1943 година) е шведска пејачка, глумица, комичарка, ревијална уметница и танчерка.

Животопис[уреди | уреди извор]

Ран живот[уреди | уреди извор]

Ева Ридберг е родена во Малме.[1] Започнала балетско училиште од мала возраст и глумела во детскиот театар во Народниот парк во Малме.[2] Во тинејџерските години танцувала балет во Малме Стадјетер. Кога дознала дека Повел Рамел трага по танчери за Кнапуп-Ревија во идеон театарот во Стокхолм, испратила фотографија и ја добила работата. Во текот на летото 1960 година, таа ја обиколила Шведска со Кнапуп за време на турнејата Карл Герхардс Јубелосмар.[3] Потоа отишла во Циркус Шуман во Копенхаген, а потоа била на турнеја со Циркус Беневис. На крајот на 1970-тите, таа започнала да работи за Франсоа Бронет во Циркус Скот и има настапувано и на Париската олимпија.[4]

Театар и Гајгерт[уреди | уреди извор]

Ридберг работела со Стора Театерн во Гетеборг, а потоа и со Театарот Одензе во Данска во 1965 година.[5] Таму таа ја играла улогата на машкоданката Секој, во мјузиклот „Приказна од западната страна“. Добила тригодишен договор со Сендрус и истата улога ја имала во Оскарстертер во Стокхолм. Во 1966 година, Ридберг се појавила во својот прв телевизиски перформанс со сегментот комедија за време на шоуто - „Ослободете се или двојно“.[6]

На Ове Трнквист му се допаднале комичните вештини на Ридберг и ја замолил да работи со Хамбургер бар-шоуата во 1966 година.[7] Тоа бил почетокот на новата ера во нејзината кариера. Ларс Килер бил сценски партнер на Ридберг за време на неколку барови и телевизиски емисии.[6] Таа, исто така, работела во текот на годините со Бјорн Скифс, Сив Малмквист, Томи Керберг, Стен Арденстам, Микаел Нојман и Ева Роус.

Филм, телевизија, театар[уреди | уреди извор]

Ридберг играла во неколку филмови, а нејзината прва улога на екранот била на 12-годишна возраст со култниот филм „Застанете, забавна работа на патот кон Гете“. Таа исто така имала учество во комедискиот филм „ Звукот на Неверлур“ во 1971 година.[8] Таа играла делови во четири емисии на СВТ во „Божиќниот календар“ во текот на годините: „Лажичката“, Приказните на камионџијата, „Време на тролот“ и „Суперхеројот Божиќ“.[9]

Учествувала во Мелодифестивал 1977 година со записот „Чарли Чаплин“ компониран од Томас Ледин и се пласирала на седмото место.[10]

Таа глумеше во музичкиот Слатко милосрдие на Остготскиот театар во Норшепинг во 1989 година.[1]

Личен живот[уреди | уреди извор]

Ридберг е мажена за музичарот Тони Јохансон со кого ја има ќерката, пејачката Биргита Ридберг.[1] Таа има и син Кале Ридберг со Матс Хелквист.

Продукции[уреди | уреди извор]

Филмографија (избор)[уреди | уреди извор]

  • 1955 година - Сино небо
  • 1967 година - Застанете, забавна работа на патот кон Гете
  • 1968 година - Мотел Мисинге (ТВ)
  • 1968 година - Коридорот
  • 1970 година - Викенска недела (ТВ)
  • 1971 година - Звукот на Неверлур
  • 1971 година - Фиксарверкстан (ТВ)
  • 1975 година - Приказните на камионџијата (ТВ)
  • 1977 година - Оле Блом - репортер (ТВ)
  • 1978 година - Звучи како бајка (ТВ филм)
  • 1979 година - Моќ и искреност (ТВ)
  • 1979 година - Време на троловите (ТВ)
  • 1989 година - Патувањето до Мелонија
  • 2005 година - За Сара
  • 2009 година - Суперхеројот Божиќ

Дискографија (избор)[уреди | уреди извор]

  • 1973 година - Ева со Е.
  • 1975 година - Здраво таму
  • 1976 година - Ева Ридберг
  • 1978 година - Песна à ла Ридберг
  • 1984 година - Циркуски живот

Театарска работа (Фредриксдалстетертер)[уреди | уреди извор]

  • 1993 година - Куќата на браќата Естерман се вкрстува (со Нилс Поп)
  • 1994 година - Храбриот војник Бом
  • 1995 година - Исто така и Хусан
  • 1996 година - До кампување
  • 1998 година - Зрно грашок
  • 1999 година - Малото девојче на тато
  • 2000 година - Фабрика за корсети на Арнберг
  • 2001 година - Љубов и клизма
  • 2002 година - Џезираше едно лето
  • 2003 година - Хаос во националниот парк
  • 2004 година - Мелница покрај морето
  • 2005 година - Среќните денови на домашната гарда
  • 2006 година - Господарство и службен брак
  • 2007 година - Големата премиера
  • 2008 година - Рабалдер во Рамоаса
  • 2009 година - Господ од уличката
  • 2010 година - Зелениот лифт
  • 2011 година - Да живее Грета
  • 2012 година - Арсен и старите совети
  • 2013 година - 'Allå,' allå, 'emliga armén | allo' allo!
  • 2014 година - Мака во зградата

Друга театарска работа[уреди | уреди извор]

  • 1965 година - Приказна од западната страна (Оскарстертерн)
  • 1966 година - Здраво Доли (Оскарстертерн)
  • 1970 година - Ревизија на Хагс - нас е еднакво помеѓу (Лисебергштетерн)
  • 1971 година - Rевија на Хаг - Хјертат и Гетет (Лисебергштетерн)
  • 1972 година - Ревизија на Хагс - Деца на улицата (Лисебергштетерн)
  • 1984 година - Парневикс Ревија (Кинески театар)
  • 1989 година - Слатка добротворна организација (Оскарстертерн)
  • 1991 година - Омака пар (стадиум на Хелсингборг)
  • 1993 година - Пипи Долгиот Чорап (Забавниот театар во Малме)
  • 1994 година - Омака пар (Лисебергтеатерн)
  • 1995 година - И Хусан! (Лисебергтеатерн)
  • 1995 година - Ени (Копенхаген)
  • 1996 година - Грна Хисен (Паладиум, Малме)
  • 1996 година - Лила Франсискан (Паладиум, Малме)
  • 1997 година - Прозит! Комесар (Паладиум, Малме)
  • 2000 година - Љубов за илјада (турнеја со Националниот театар)
  • 2001 година - Сон на летната ноќ (Хип, Малме)
  • 2001 година - Пипи Долгиот Чорап (Забавниот театар во Малме)
  • 2002 година - Фабрика за корсет Арнбергс (Интиман Стокхолм)
  • 2003 година - Ангели со ореол на снег (Забавниот театар во Малме + турнеја)
  • 2004 година - Schlageryra i Folkparken (Интиман Стокхолм)
  • 2005 година - Ени (Забавниот театар во Малме)
  • 2007 година - Големата премиера (Интиман Стокхолм)
  • 2009 година - Боинг Боинг (Забавниот театар во Малме)
  • 2011 година - Неодговорена љубов - Вистинска комедија на Бродвеј (Слагстусет, Малме)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 „Eva Rydberg om att bli äldre: Måste ha action“. Expressen. 7 January 2014. Посетено на 11 January 2014.
  2. ↑ Gunnarsson, Björn. „Energilöst med tanke på tidigare fullträffar“ (шведски). hd.se. Архивирано од изворникот на 11 January 2014. Посетено на 11 January 2014.
  3. ↑ „Ulf Elfving möter Eva Rydberg 7 augusti 2011 kl 12:03 – Elfving möter“. Sverigesradio.se. 7 August 2011. Посетено на 11 January 2014.
  4. ↑ „SVT sviker Eva Rydberg“. Folkbladet.se. Архивирано од изворникот на 11 January 2014. Посетено на 11 January 2014.
  5. ↑ Björck, Joakim. „En allvarsam väg mot skrattet“ (шведски). hd.se. Посетено на 11 January 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 „Eva Rydberg – ett porträtt“. SVT.se. Архивирано од изворникот на 2015-09-24. Посетено на 11 January 2014.
  7. ↑ „Eva Rydberg kan få ny guldmask“. Sydsvenskan. 29 April 2005. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 11 January 2014.
  8. ↑ „Sound of Näverlur“. Nyheter24.se. Архивирано од изворникот на 2014-01-12. Посетено на 11 January 2014.
  9. ↑ „Trolltider – Avsnitt 5 av 24: Hemkomsten“. oppetarkiv.se. Посетено на 11 January 2014.
  10. ↑ „Se Eva Rydberg – ett porträtt i SVT Play“. Webb-tv.nu. 19 December 2013. Посетено на 11 January 2014.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Ева_Ридберг&oldid=5036636“