Директива за еколошка одговорност 2004 година

Од Википедија — слободната енциклопедија

Директива за еколошка одговорност 2004/35/ECзаконска директива на Европската Унија за спроведување на побарувања против професионални активности кои ја оштетуваат животната средина. Нејзината цел е да биде создаден „поунифициран режим за спречување и санирање на еколошката штета“ низ ЕУ.[1]

Позадина[уреди | уреди извор]

Директивата стапила на сила низ ЕУ во текот на 2009 година и во Обединетото Кралство станала основен закон на 1 март 2009 година, претворајќи ги различните национални Упатства за спречување на загадувањето, како што се Упатствените точки за планирање на политиката на Обединетото Кралство: PPG11, PPG18 и PPG21 во барања каде што не се почитуваат може да резултира со парични казни и трошоци за санација или враќање.

За разлика од Директивата Севесо II, Директивата 96/82/ЕЗ, која била применувана на големите бизниси со висок ризик, Директивата за еколошка одговорност се применува за сите големи и мали бизниси подеднакво. Две од најважните размислувања во рамките на Директивата се задржувањето на излевањата (како млеко, масло за јадење или дизел) и вода за гаснење пожар, истекот од гаснењето пожар, кој најверојатно се состои од вода, пена и материјали засновани на местото. Може да биде смртоносен и да има големо влијание врз животната средина доколку ви излее. Оттука, клучот во Директивата е Системот за управување со животната средина кој ќе содржи излевање и вода за гаснење пожари на нивното место за нивно безбедно отстранување по завршување на активноста.

Содржини[уреди | уреди извор]

Членот 2 ја дефинира незаконската штета во однос на „заштитените видови“ и „природните живеалишта“, кои пак се дефинирани со Директивата за птици[2] и Директивата за живеалишта.[3]

Членот 4 подразбира „можно е да се воспостави причинско-последична врска помеѓу штетата и активностите на поединечни оператори“.

Членовите 6 до 8 бараат загадувачот да преземе мерки за санација за каква било штета и да ги плати трошоците.

Амандмани[уреди | уреди извор]

Директивата за еколошка одговорност била трипати изменета преку Директивата 2006/21/EC за управување со отпад од екстрактивните индустрии, преку Директивата 2009/31/EC за геолошко складирање на јаглерод диоксид и преку Директивата за безбедност на крајбрежјето 2013/30/EU, за безбедноста на морските операции со нафта и плин. Амандманите го прошириле опсегот на строга одговорност со додавање на „управување со екстрактивен отпад“ и „работење на места за складирање во согласност со Директивата 2009/31/ЕЗ“ на списокот на опасни професионални активности во Анекс III од Директивата за еколошка одговорност.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. European Commission, Environmental Liability Directive: Protecting Europe’s Natural Resources, објавено 2013, пристапено на 6 јануари 2024. © European Union, 2013. Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.
  2. 2009/147/EC, formerly Directive 79/409/EEC.
  3. 92/43/EC