Година на толеранција на Обединетите нации
Генералното собрание на Обединетите нации ја прогласило 1995 година за Година на толеранција на Обединетите нации со УНЕСКО за водечка организација.[1] (Тој го поканил Економскиот и социјален совет да ја разгледа работата на претходната седница.)[2]
Идејата и практиката на толеранција била широко промовирана во училиштата во многу земји-членки. Толеранцијата се сметала за „загрозена доблест“ во многу делови на светот, особено оние кои биле под расни и верски војни, како што биле оние во Босна и Руанда. УНЕСКО соопштила дека биле потребни пет клучни даски за надминување на нетолеранцијата: закон, образование, пристап до информации, поединечна свест и локални решенија. Толеранцијата е политичка, правна и морална должност за заштита и зачувување на човековите права.
Меѓународниот ден на толеранцијата денес се слави на 16 ноември секоја година, како признание на Париската декларација, која тој ден во 1995 година ја потпишале 185 земји-членки.
Во 1995 година, во Обединетите нации се одржала прес-конференција од 12-годишниот Марк Семотиук, кој ја објавил својата книга „401 глупави шеги за деца“, која обединила деца од Украина, Канада и САД, како еден од симболите за Година на толеранција на Обединетите нации.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ General Assembly на ООН Седница бр. 48 Resolution United Nations Year for Tolerance A/RES/48/126 page 2. 20 December 1993. посет. 15 јули 2008 г.
- ↑ General Assembly на ООН Седница бр. 47 Resolution International Year for tolerance A/RES/47/124 page 2. 18 December 1992. посет. 15 јули 2008 г.
Поврзано
[уреди | уреди извор]- Награда УНЕСКО-Мадањет Синг за промоција на толеранција и ненасилство, востановена во 1996 година.