Јулски жртви
Јулски жртви е името на жртвите од масакрот што се случил на 29 јули 1845 година во Загреб за време на протестите против Маџарите.
Историја[уреди | уреди извор]
За време на подготовките за Загрепското жупаниско собрание во 1845 г. биле фалсификувани потписи за да има повеќе Маџари и помалку народници. По наредба на кралот е направен списокот на благородници за собранието според оној од 1835 година, од која корист имале и Маџарите. Собранието започнало со работа на 28 јули, еден ден подоцна, на 29. јули 1845 година во Трг Свети Марко во Загреб, околу 19,00 часот, офицер го ранил Мирко Боговиќ, а потоа војниците отвориле оган по наредба на полковникот. [1] 13 лица загинаа, а 27 лица се ранети. Првиот истрел бил испукан од куќата на унгарската адвокатка Тадија Фериќ, која се наоѓала на аголот на плоштадот Свети Марко и улицата Млетачка.
Многу народи се собрале на погребот на жртвите од јули и ја покажале својата решителност во борбата против унгарската хегемонија во Хрватска. Жртвите биле погребани на гробиштата Јурјевски, а потоа преместени во Мирогој.
Сличен настан се случил и на 22 мај 1897 година кај Бошњаците, кога на денот на изборите за Парламентот на Кралството Хрватска и Славонија, осум лица биле убиени, а осумдесет лица биле ранети од антихрватскиот режим. Настанот е познат како Крвави бошњачки избори.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Hrvatski narodni preporod, Zora, Matica hrvatska, Zagreb, 1965., str. 57