Рада Ивековиќ

Рада Ивековиќ
Роден(а)	1945 Загреб, Социјалистичка Федеративна Република Југославија
Период	филозофија во 20-ти век
Школа	Будистичка филозофија, феминистичка филозофија
Претежна дејност	Политичка филозофија, феминистичка филозофија
Значајни идеи	„Le partage de la raison“

Рада Ивековиќ (родена 1945 година во Загреб, Југославија) — хрватска професорка, филозофка, индолог и писателка.

Истражување

Истражувачките интереси на Ивековиќ вклучуваат компаративна филозофија (азиска филозофија, особено индиска и западна), феминистичка теорија и феминистичка филозофија, како и политичка филозофија.^{[се бара извор]}

Конкретно, следните аспекти од овие интереси биле интелектуална инспирација за делата на Ивековиќ: современа европска филозофија, постмодерна филозофија, ориентализам во (западната) филозофија, женско во филозофијата, прашања за нацијата, државата и граѓанството, проблемите на национализмот, насилството и војната, европските идентитетски прашања и демократијата.^{[се бара извор]}

Книжевната теорија и книжевната критика, религијата и митологијата се исто така дел од нејзините интереси, како и родови студии и жени писателки, антропологија, а особено современа француска филозофија.^{[се бара извор]}

Политички ставови

Ивековиќ смета дека нееднаквоста на половите (Inégalité des sexes) и другите инаквости, нееднаквости, исклучувања, подредени инклузии (на пр. преку дискриминација по пол, национално државјанство, етничка припадност, колонизација) доведува до голема поделба на разумот ("Le partage de la raison"). За воените настани на територијата на Југославија таа зазема експлицитно антипатријархален, антирасистички и ненационалистички став.^{[се бара извор]}

Во 1997 година, Ивековиќ објавила истражување за родот/полот во филозофијата, спорејќи се со Жан-Франсоа Лиотар.

Во 2017 година, Ивековиќ ја потпишала Декларацијата за заеднички јазик на Хрватите, Србите, Бошњаците и Црногорците.

Кариера

Ивековиќ претежно израснала во Загреб и Белград. Живеела во Загреб од 1963 година до заминувањето надвор од Хрватска во егзил во 1991-1992 година, заради самонаречениот „протест против национализмот“.

На Универзитетот во Загреб студирала индологија, филозофија и англиски студии (1969 год.). Од 1970 до 1973 година студирала будистичка филозофија на Универзитетот во Делхи каде се стекнала со докторат во 1972 година.

Од 1975 до 1991-1992 година, Ивековиќ била предавачка по историја на азиската филозофија и компаративна филозофија на Универзитетот во Загреб. Од 1998 до 2003 година била професорка на Париз VIII. Од 2003 година, станала професорка на Катедрата за социологија на Универзитетот Жан Моне - Сент Етјен и по 2004 година, програмска директорка на Меѓународниот колеџ за филозофија (Париз).

Избрани дела на англиски јазик

• 1984: Таа и Славенка Дракулиќ-Илиќ дадоа придонес со делото „Неофеминизмот и неговите шест смртни гревови“ во антологијата од 1984 година Сестринството е глобално: Антологијата на меѓународното женско движење, уредена од Робин Морган.
• 2004: „КОМЕНТАР - Превезот во Франција: секуларизам, нација, жени“. Економски и политички неделник. Vol. 39, 11, 1117-1119.
• 2005: „Граници и поделби: исклучок како простор и време“ (Апстракт за конференцијата Polemos, Stasis ... Војна, Граѓанска војна, 24–27 јуни 2005 година, Национален универзитет Чиао Тунг, Тајван: Центар за хуманистички науки и социјална теорија).[1]
• 2005: „Фикцијата за родот што ја конструира фикцијата на нацијата: за тоа како фикциите се нормативни, а нормите создаваат исклучоци“. Антрополошки годишник на европските култури 2005 (Родот и нацијата во Југоисточна Европа), 19-38.

Наводи

• Најсеопфатно CV, до 2004 година, на англиски јазик
• Краток портрет на германски јазик со фотографија, 1997 година

Понатамошно читање

• Гребович, Маргрет. Пол по Лиотар. Албани: Прес на Државниот универзитет во Њујорк, 2007 година.