Марини во Турција

Од Википедија — слободната енциклопедија
Поглед на пристаништето Фетије

Марините во Турција, претставуват пристаништа за меѓународни и локални јахти, опремени се со модерни и тренди услуги кои се очекуваат во индустријата за рекреативно пловење. Марините се наоѓаат во близина на Истанбул или Измир, двата најголеми пристанишни градови во земјата чии економии се најчесто фокусирани на туризмот во Егејското Море или Средоземното Море, со посебна концентрација во југозападна Анадолија.

Зголемувањето на популарноста на земјата во наутичкиот туризам е последица од нејзиното крајбрежје и минатото забележано за поморската литература, чиишто референци се дел од секојдневната култура, како што е случајот со Синото крстарење и потрагата по Златното руно. Добро е да се потсетиме дека, освен поголемите марини наведени подолу, постојат и бројни точки за застанување и снабдување кои нудат предностисвојствени за помалите претпријатија, понекогаш во семејна средина, како и истовремено ставање на географијата на турскати брегови за употреба.

Во последниве неколку години , овие инсталации нудат модерна инфраструктура и капацитети кои се сметааткако барања со зголемена софистицираност, угостувајќи цела палета на услуги. Направени се значителни инвестиции од не-турски инвеститори во некои од марините подолу и истакнати приватни турски групи ги гледаат пристаништата како значајна и атрактивна инвестиција која исто така го подобрува нивниот престиж, и на тој начин изградиле или стекнале таква марина што би ја вкличиле во целокупното портфолио.

Список на објекти[уреди | уреди извор]

Пристаништето Мармарис

Во Турција моментално (2010) работат околу триесетина марини .  Многу од нив биле првично изградени преку јавни инвестиции, за подоцна да бидат купени и дотерани од компании во приватниот сектор.

Профили на компании кои работат[уреди | уреди извор]

Палмарина Бодрум[уреди | уреди извор]

Јаликавак Палмарина, Бодрум дизајниран од Емре Аролат
Марина од Кемер, Анталија

Палмарина Бодрум е сместена во Јаликавак, јужниот дел на Егејското Море. Палмарина Бодрум, работи под сино знаме, и претставува единствената марина со доволно голем капацитет за мега и гига јахти во Турција  вдомувајќи до 69 мега јахти од 40 метри и погоре за прикотвување во текот на целата година, како и едрилици и моторни јахти со различни должини.

Локални специјализирани фирми[уреди | уреди извор]

Алачати Марина и Левент Марина во Измир се најчесто управувани од локални претпријатија, а Атакој Марина е управувана од избран клуб за јахти . Марина Алачати е сместена во комплексот на тековниот и голем проект за изградба на Порт Алачати наменет за меѓународни сопственици на викендички. 

Меѓународни инвестиции[уреди | уреди извор]

Пристаништето Гечек е под управа на британската дивизија за марински кампер и Николсон Маринас, во заедничко вложување со сопственикот, турската Туркон Холдинг. Пристаништето е дел од прекрасен интегриран комплекс за одмор, на врвот на природен национален парк и се комплетира со готел и плажа од чакал донесен од Канада. Во 2006 година, Кампер и Николсон, исто така, ја добија понудата за завршување на започнатите работи и управувањето на пристаништето Чешме. Тоа ќе биде второ изградено пристаниште во овој град. 

Во изградба[уреди | уреди извор]

Значајна точка во агендата на Турција во областа на наутичкиот туризам останува проширувањето на зоната со соодветна инфраструктура и особено воведувањето на нејзиниот брег на Црното Море во меѓународните јахтарство и развој на регионалниот потенцијал. Се до денеска, развојот на марината на турскиот брег на Црното Море, е приспособен за да им служи на современите аргонаути, но сè уште многу заостанува зад другите региони во Турција. 

Инфраструктурата за изградба на марина со капацитет од 175 чамци е всушност целосно поставена во Трабзон и турското Министерство за транспорт бара приватни инвеститори за дополнителните работи и оперативните обврски. Други инвестиции во иста фаза на изградба се двете познати марини во метрополитенската област Мерсин (капацитет од 500 и 200 чамци) , две во провинцијата Анталија (Аланија со 425 чамци и Газипаша со капацитет од 250 чамци), уште две склучени инвестиции во провинцијата Измир со капацитет од 400 чамци, во Сигаџик и во пристаништето Чешме, и на крајот две мали пристаништа за најмногу 100 чамци во областа Бурханије во Егејското Море (соседна Ајвалик) и во брегот Кумбургаз на истанбулскиот Силиври област, во Мраморното Море. Конечно, комплексот на историската зграда Конак Пјер во Измир е наменет за зголемување за да може да ја вклучи најголемата турска марина, во областа Конак во срцето на градското подрачје на Измир, откако ќе се стави на располагање соодветната соседна област. Делот од трговскиот центар на Конак Пиер е во функција веќе две години и во него се наоѓаат модерни продавници.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]