Вен (Шведска)

Вен (дански: Hven , Постариот шведски правопис Hven) е мал шведскиот остров во Ересундски теснец, помеѓу Сканија и Зеланд (Данска). Тој е дел од општината Ландскрона, округот Сконе. Островот има 371 жител и површина од 7.5 км² (2.9ми). Во текот на 1930-тите, населението било на својот врв, со приближно 1.300 жители. Постојат четири села на островот: Беквикен, Туна Би, Нореборг и Киркбекен. Островот е најпознат како локација на опсерваториите на Тихо Брахе од 16 век.

Географија[уреди | уреди извор]

За разлика од релативно рамните острови Амагер и Салтолм, Вен се издига од Ересунд со стрмни крајбрежја. Ова го прави островот лесно видлив и од Зеланд и од Сканија, како и од сите бродови што пловат во и надвор од Балтичкото Море. Неговото јужно крајбрежје наликува на Белите карпи Довер, Ман Клинт и Аркона, но поради повисок степен на песок и понизок варовник, 50 метри висок се повеќе жолти отколку бели. Речиси целиот остров се состои од рамен земјоделски пејзаж, но издигнат е како плато. Поради малку повисоката надморска височина, климата на островот воопшто не е слична со онаа на крајбрежните области со понизок терен околу Ересунд.

Островот има три помали рибарски пристаништа: Беквикен (каде што малите траекти заминуваат за Ландскрона), Нореборг и Киркбекен. Последниот се наоѓа на југозападниот брег веднаш под старата црква Санкт Иб. Овој брег е познат како Бекфал.

Историја[уреди | уреди извор]

Островот историски бил под данска власт. Данскиот астроном Тихо Брахе (1546–1601) изградил две опсерватории таму, Ураниборг и Стернеборг, во текот на 1576-1596 година. Опсерваториите ги изградиле жителите на островот со Тихо Брахе како свој водач.

Шведска ја презела контролата во 1658 година, бидејќи остатокот од Сканија бил отстапен на Шведска со Договорот од Роскилде. Островот не бил посебно споменат во договорот, и според Данците не бил дел од Сканија, туку дел од Зеланд и затоа сè уште е под данска власт. Швеѓаните не се согласиле со тоа толкување и испратиле војници да го окупираат островот на 6 мај 1658 година. Трансферот во Шведска бил потврден во 1660 година со Договорот од Копенхаген. 350-годишнината од овој трансфер била одбележана на островот во 2010 година.

Две цркви се наоѓаат на овој остров. Постарата, црквата Свети Иб, се наоѓа на врвот на еден рид во дворот на црквата близу до западниот брег на островот, со поглед на данскиот град Рунгстед. Изградена е во 13 век и е популарна црква за венчавки. Помладата црква, претворена во музеј, се наоѓа во средината на островот, во близина на Ураниборг, една од двете опсерватории изградени од астрономот Тихо Брахе.

Вен има фериботи до Ландскрона, и само во лето до Хелсингборг и Копенхаген. Фериботите се приклучуваат на Беквикен. Островот е популарна туристичка дестинација, особено во лето. Понекогаш се нарекува „Бисерот на Ересунд“. Бидејќи земјата е богата со до, таа е добра за земјоделство. Таму се одгледува тврда пченица и грозје.

Застапеност во културата[уреди | уреди извор]

Задниот зид на Вен е именуван во Габриел Џонсон песна „Кај чуварот“. Тој ја напишал и песната „Девојка од заден зид“.

Терен за голф[уреди | уреди извор]

Островот е дом на голф клубот Сент Иб, основан во 1972 година од Гаста Карлсон, која исто така работела во близина на Барсебек G&CC. Пар-68 теренот со девет дупки бил домаќин на Сент Иб Опен, професионален турнир на шведската голф турнеја 2000–2010 година.

Галерија[уреди | уреди извор]

Драматичниот јужен брег. Жолтеникавата наместо белата боја на карпите укажува на повеќе песок отколку креда.
Бекфал, југозападниот брег на Вен
Едно од полињата на Вен

Едно од полињата на Вен
Црквата Иб.
Новата црква на Вен, моментално музеј