Важди Муавад

Важди Муавад
Важди Муавад
	Важди Муавад, цртеж
Роден/а	16 октомври 1968; Деир ал-Камар, Либан
Занимање	Актер, драматург, писател, режисер, сценарист, гитарист, тапанар, режисер
Националност	Либанец
Значајни награди	Витез на редот на уметностите и писмата Офицер на Редот на Канада Книжевна награда на генералниот гувернер (2000) Голема награда за театар (Француска академија) (2009) Витез на националниот ред на Квебек (2010)
мрежно место
	wajdimouawad.fr

Важди Муавад, (роден 1968) е либанско-канадски писател, актер и режисер. Тој е познат во канадскиот и францускиот театар по политички ангажираните дела како што е прославената^[1] драма Incendies (2003). Неговите дела често се вртат околу семејната траума, војната, предавството на младоста. Од април 2016 година, Муавад е директор на националниот театар де ла Колин во Париз.

Ран живот и образование

Роден е во Либан, семејството на Муавад ја напуштило земјата кога тој имал осум години поради избувнувањето на либанската граѓанска војна. Тој се преселил во Монтреал во 1983 година, а пред тоа пет години живеел во Франција. Тој ја добил својата диплома за interprétation (глума) од Националната театарска школа на Канада во 1991 година.^[2]

Кариера

Во 1998 година, неговата креација Willy Protagoras enfermé dans les toilettes (Вили Протагорас затворен во тоалетите) била прогласена за најдобра продукција од Монтреал од l'Association québécoise des critiques de theatre.

Од 2000 до 2004 година раководел со Théâtre de Quat'sous во Монтреал.^[3]

Во 2004 година го режирал и продуцирал својот прв филм - Littoral, базиран на истоимената драма.^[4]

Во септември 2007 година, тој станал уметнички директор на Францускиот театар на Националниот уметнички центар во Отава, Онтарио, Канада.^[5]^[6]

На почетокот на 2011 година, Муавад му дал улога на францускиот рок музичар Бертранд Кантат во Chœurs, неговата продукција на трилогија грчки драми од Софокле. Ова предизвикало широка јавна критика во Канада, бидејќи Канта неодамна бил ослободен по отслужување четири години затвор за убиство на неговата девојка, француската актерка Мари Тринтињант. Канадските политичари предложиле да се забрани влезот на Кантат во земјата, бидејќи тој не ги исполнувал законските услови за влез на поранешни осуденици. Во април 2011 година, уметничкиот директор на Théâtre du Nouveau Monde, Лорен Пинтал, објавил дека Кантат нема да настапува во Chœurs во Канада, иако тој бил на турнеја со продукцијата во Франција, Белгија и Швајцарија.^[7] Муавад одговорил на контроверзноста со објавување на отворено писмо до неговата тригодишна ќерка Ејми во весникот Ле Девоар, во кое се расправа за правото на Кантат за целосна реинтеграција во општеството.^[8]

Од април 2016 година, Муавад е директор на Националниот театар де ла Колин во Париз.^[9]

Дела

Неговата драма „Incendies“ (Scorched) е продуцирана низ целиот свет, вклучувајќи ги САД, Бразил, Австрија, Германија, Мексико, Шпанија и Австралија, а продукцијата од 2007 година во театарот Тарагон во Торонто освоила неколку награди. Виенскиот Бургтеатар му дал заслуга на Стефан Бахман за сценската продукција. Подоцна добил многу пофалби од критичарите, освојувајќи ја „Наградата Нестрој“ во 2007 година. Во 2011 година, филмската верзија на претставата во режија на Денис Вилнев била официјалната селекција на Канада за наградите на Академијата.

Драматург

Објавено:

1996: Alphonse (Лемеак)
1999: Les mains d'Edwige au moment de la naissance (Leméac)
1999, 2009: Littoral (коедиција Leméac/Actes Sud-Papiers)
2000: Pacamambo (Actes Sud-Papiers Junior)
2002: Rêves (коедиција Leméac/Actes Sud-Papiers)
2003: Incenties ; Превод на англиски: Scorched (2009)
2004: Willy Protagoras enfermé dans les toilettes (Лемеак)
2006: Forêts ; Превод на англиски: Forests (2010)
2007: Assoiffés (коедиција Leméac/Actes Sud-Papiers)
2008: Le soleil ni la mort ne peuvent se regarder en face (коедиција Leméac/Actes Sud)
2008: Seuls – Chemin, texte et peintures (Actes Sud – Leméac)
2009: Ciels ; Англиски превод: Heavens (2014)
2011: Journée de noces chez les Cromagnons (коедиција Leméac/Actes Sud-Papiers)
2015: Sœurs
2017: Victoires
2018: L'œil
2018: Tous des oiseaux ; Превод на англиски: Birds of a kind (2019)
2019: Alphonse ou Les Aventures extraordinaires de Pierre-Paul-René, un enfant doux, monocorde et qui ne s'étonne jamais de rien

Необјавени:

1992: Partie de cache-cache entre 2 tchécoslovaques au début du siècle

Радио-дела

Loin des chaises
Wilfrid
William M.
Le chevalier
Dans la cathédrale
Les trains hurlent quand on tue
Les étrangers du bord du monde

Романи

2002: Visage retrouvé (коедиција Leméac/Actes Sud)
2007: Un obus dans le cœur (Actes Sud Junior – Léméac)
2012: Anima

Филмови

2004: Littoral во режија на Wajdi Mouawad
2010: <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Incendies" rel="mw:ExtLink" title="Incendies" class="cx-link" data-linkid="132">Incendies</a> во режија на Денис Вилнев

Театарска режија

(автори во заграда, освен ако авторот е Важди Муавад)

1992: Al Malja et L'Exil (Наџи Муавад)
1992: Магбет (Шекспир)
1994: Le tour du monde на Џо Макилон (Гислен Бушар)
1995: Tu ne violeras pas (Една Мазија)
1995: Дон Кихот (Мигел де Сервантес)
1997: Littoral
1998: Willy Protagoras enfermé dans les toilettes
1998: Trainspotting (Ирвин Велш)
1998: Œdipe roi, на англиски Едип Рекс (Софокле)
1999:Disco Pigs (Енда Волш)
1999: Les Troyennes, на англиски The Trojan Women (Euripides)
1999: Littoral – фестивал на Авињон
2000: Rêves
2000: Ce n'est pas la manière dont on se l'imagine que Claude et Jacqueline se sont rencontrés (Муавад е соавтор со Естел Клертон)
2000: Lulu le chant souterrain(Френк Ведекинд)
2000: Reading Hebron (Џејсон Шерман)
2001: Le mouton et la baleine (Ахмед Газали)
2001: Six personnages en quête d'auteur на англиски Six Characters in Search of an Author - Шест ликови во потрага по автор (Лујџи Пирандело)
2001: Manuscrit retrouvé à Saragosse (опера, Алексис Нус)
2002: Les Trois Sœurs на англиски Three Sisters - Три сестри (Антон Чехов)
2003: Incendies
2005: Ma mère chien (Луиз Бомбардие)
2006: Forêts
2007: Incendies in Russian, во Театрот и Цетера во Москва)
2008: Seuls at Festival d'Avignon
2009: Littoral, Incendies, Forêts (трилогија) на фестивалот d'Avignon
2009: Ciels на фестивалот d'Avignon
2010: Ciels во Odéon-Théâtre de l'Europe Ateliers Berthier
2010: Littoral / Incendies / Forêts (трилогија) во националниот театар де Шајо
2010: Seuls на фестивалот Авињон
2011: Seuls во Ле Кварц
2011: Temps во Théâtre d'Aujourd'hui
2011: Le Cycle des Femmes: trois histoires de Sophocle на фестивалот d'Avignon (музика од Бертранд Кантат и Паскал Хамберт )

Адаптации

Тој има адаптирано различни дела за театар, од Дон Кихот до Трејнспотинг .

2010 година: адаптација на Un tramway d'après на Тенеси Вилијамс (режија: Кшиштоф Варликовски, Театар на Одеон)

Интерпретации

2009: Seuls texte (режија и интерпретација, фестивал на Авињон)
2010: Les Justes на Албер Ками (режија: Станислас Нордеј, национален театар де Бретања, национален театар де ла Колин, Театар на Треиз Вентс,)

Други

2004: Je suis le méchant!, интервјуа со Андре Брасард (Лемеак)
2004: Littoral, кинематографска проекција на истоименото театарско дело ТВА Филмс
2005: Architecture d'un marcheur, интервјуа дадени на Jean-François Côté (Leméac)
2009: Le Sang des Promesses: Puzzle, racines, et rhizomes, белешки за патувања, режија, во врска со процесот на пишување и режирање на тетралогијата (Léméac/Actes Sud)
2011: Traduire Sophocle (Actes Sud)

Награди и одлики

1998: Награда за најдобра продукција во Монтреал, доделена од „Association québécoise des critiques de théâtre“ за Willy Protagoras enfermé dans les toilettes
2000: Книжевна награда на генералниот гувернер на Канада во категоријата Театар за Littoral
2002: Chevalier (витез) на Орденот на уметностите и писмата награден од Франција за збирката на неговите дела.
2004: награда Жаклин-Дери-Мошон
2004: Награда „SACD de la francophonie“ за севкупност на неговите дела
2005: Молиер за најдобар франкофонски автор (тој одбил да ја добие наградата Молиер 2005 година)
2009: Офицерски орден на Канада „за неговиот придонес како писател, актер, сценски режисер и драматург познат меѓународно по квалитетот и обемот на неговите театарски креации“.^[10]
2009: Grand prix du théâtre de l'Académie française
2013: Награда Феникс за неговиот роман Anima (како дел од Бејрутскиот пролетен фестивал организиран од Фондацијата Самир Касир)
2013: Гран при Тајд Моние за Anima
2013: Награда Дексием Роман де Лавал за Anima
2013: Медитеранска награда за Anima
2014: Premi Llibreter de Narrativa за Anima

Извори

Charlotte Farcet, Les Tigres de Wajdi Mouawad (Joca Seria, 2009)

Наводи

↑ Nasrallah, Dimitri (2019-08-27). „A Controversial Playwright Takes on the Arab-Israeli Conflict“. The Walrus (англиски). Посетено на 2020-06-18.
↑ „Graduates and recent cohorts“. National Theatre School of Canada (англиски). Посетено на 15 October 2020.
↑ „À propos du théâtre | Découvrez le Quat'Sous“. www.quatsous.com. Théâtre de Quat'Sous. Посетено на 17 October 2020.
↑ Dumais, Manon. „Littoral : Au nom du père“. Voir.ca (француски). Voir. Архивирано од изворникот на 2020-10-20. Посетено на 17 October 2020.
↑ „Wajdi Mouawad to guide French theatre at Ottawa's NAC | CBC News“. CBC. CBC Arts. Посетено на 17 October 2020.
↑ „WAJDI MOUAWAD UNVEILS FINAL SEASON AS ARTISTIC DIRECTOR FOR THE NATIONAL ARTS CENTRE FRENCH THEATREWE ARE NOT DANGEROUS“. nac-cna.ca (англиски). National Arts Center. Посетено на 17 October 2020.
↑ Convicted killer Bertrand Cantat will not perform in Canada: theatre Архивирано на {{{2}}}.
↑ Aimee, my little darling/ Aimée, ma petite chérie^{[мртва врска]}
↑ „Wajdi Mouawad's career“. La Colline Théâtre National. Посетено на 15 October 2020.
↑ „Governor General announces 60 new appointments to the Order of Canada“. July 1, 2009. Архивирано од изворникот на 2009-07-05. Посетено на 2023-02-11.

Надворешни врски

Вајди Муавад Биографија
Критичка библиографија (Auteurs.contemporain.info) Архивирано на 13 ноември 2010 г.
[1] Архивирано на 3 март 2016 г. Vienna Burgtheater Play Info

[1] Nasrallah, Dimitri (2019-08-27). „A Controversial Playwright Takes on the Arab-Israeli Conflict“. The Walrus (англиски). Посетено на 2020-06-18.

[2] „Graduates and recent cohorts“. National Theatre School of Canada (англиски). Посетено на 15 October 2020.

[3] „À propos du théâtre | Découvrez le Quat'Sous“. www.quatsous.com. Théâtre de Quat'Sous. Посетено на 17 October 2020.

[4] Dumais, Manon. „Littoral : Au nom du père“. Voir.ca (француски). Voir. Архивирано од изворникот на 2020-10-20. Посетено на 17 October 2020.

[5] „Wajdi Mouawad to guide French theatre at Ottawa's NAC | CBC News“. CBC. CBC Arts. Посетено на 17 October 2020.

[6] „WAJDI MOUAWAD UNVEILS FINAL SEASON AS ARTISTIC DIRECTOR FOR THE NATIONAL ARTS CENTRE FRENCH THEATREWE ARE NOT DANGEROUS“. nac-cna.ca (англиски). National Arts Center. Посетено на 17 October 2020.

[7] Convicted killer Bertrand Cantat will not perform in Canada: theatre Архивирано на {{{2}}}.

[8] Aimee, my little darling/ Aimée, ma petite chérie^{[мртва врска]}

[La_Colline-9] „Wajdi Mouawad's career“. La Colline Théâtre National. Посетено на 15 October 2020.

[10] „Governor General announces 60 new appointments to the Order of Canada“. July 1, 2009. Архивирано од изворникот на 2009-07-05. Посетено на 2023-02-11.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]