Блачен

Координати: 41°23.51′N 24°0.38′E / 41.39183° СГШ; 24.00633° ИГД / 41.39183; 24.00633
Од Википедија — слободната енциклопедија
Блачен
Αχλαδιά
Блачен is located in Грција
Блачен
Блачен
Местоположба во областа
Блачен во рамките на Неврокоп (Егејска Македонија)
Блачен
Местоположба на Блачен во Неврокоп и областа Источна Македонија и Тракија
Координати: 41°23.51′N 24°0.38′E / 41.39183° СГШ; 24.00633° ИГД / 41.39183; 24.00633
ЗемјаГрција
ОбластИсточна Македонија и Тракија
ОкругДрамски
ОпштинаНеврокоп
Надм. вис.&10000000000000590000000590 м
Население (2021)[1]
 • Вкупно46
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Блачен или Блатчен (грчки: Αχλαδιά, Ахладија; до 1927 г. Μπλάτσεν, Блацен[2]) — село во Драмско, Егејска Македонија, денес во општината Неврокоп на Драмскиот округ, Грција. Сè до 1920-тите било населено со Турци.[3]

Географија[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа северозападно од Драма и североисточно од Зрново,[3] близу десниот брег на Места.

Историја[уреди | уреди извор]

Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]

Во регистар од XV и почетокот на XVI век Блачен (Плачани) са води со 47 глави на домаќинства.[4] Во скратен регистар од 1530 г. село Блачане се води со муслимани: 2 домаќинства, ергени — 7; немуслимани: 58 домаќинства, ергени – 14; вдовици – 5.[5]

Во XIX век Блачен било муслиманско село во Неврокопската каза. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Блачен (Blatchen) имал 30 домаќинства на 80 жители Турци.[6]

Во 1891 г. Георги Стрезов напишал за селото:

Блачан, лежи во еден дол меѓу Черешово и Ливадиште. Ридеста месност; нивите се по страните на ридовите. Одгледуваат и многу овци и кози. 26 куќи турски.[7]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Блатчен (Блатченъ) живееле 200 Турци.[8]

Во Грција[уреди | уреди извор]

За време на Првата балканска војна селото е окупирано од бугарска војска, а по Втората балканска војна во 1913 г. е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата година населението броело 339 жители, а во 1920 г. попишани се 270 лица.[3]

Во 1923 г. жителите на Блачен се иселени во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на нивно место се доведени грчки колонисти дојдени од таа земја. Во 1927 г. селото е преименувано во Ахладијас (Αχλαδιάς),[9] во превод Круша. Во 1928 година Блачен е претставен како чисто дојденско село со 125 грчки дојденци (32 семејства) од Турција.[10]

Во мај 1944 г. селото е опожарено од бугарска војска, а населението е депортирано во Бугарија.[11]

Населението се вратило, но во Граѓанската војна е повторно повлечено во полето, овојпат од грчките власти.

Селото произведува тутун и други земјоделски култури, а се занимава и со сточарство.[3]

Месности во Блачен преименувани со службен указ на 13 јануари 1969 г.
Име Грчки Ново име Грчки Опис
Ракан[12] Ρακὰν Ипсома Υψωμα[13] месност Ј од Блачен[12]
Весеник[12] Βέσενικ Кидониес Κυδωνιὲς[13] врв (1.260 м) Ј од Блачен[12]
Боаз Μπογὰζ Стенорема Στενόρεμα[13]

Население[уреди | уреди извор]

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Население 202 174 153 94 101 103 86 92 46
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). I дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 143. ISBN 9989-9819-5-7.
  4. Гандев, Христо (1989) [1972]. „Населени места с регистрирани имена на главите на домакинствата (XV-XVI в.)“. Българската народност през XV век: Демографско и етнографско изследване (II издание. изд.). София: Наука и изкуство.
  5. Радушев, Евгений (2005). Помаците - християнство и ислям в Западните Родопи с долината на р.Места, XV - 30-те години на XVIII век. Част II - Приложения. София: Народна библиотека Св. Св. Кирил и Методий - Ориенталски отдел. стр. 128. ISBN 954-523-084-3. OCLC 166026970.
  6. Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 124–125. ISBN 954-8187-21-3.
  7. Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“ (PDF). Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница. Година Осма (XXXVII–XXXVIII): 12.
  8. Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 194. ISBN 954430424X.
  9. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
  10. Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
  11. . Ελλάδος Περιήγηση http://www.elladosperiigisis.gr/index.php/2001/193-taxidia-stin-alli-ellada-g-2001/377-makedonia-drama-falakro. Посетено на 27 декември 2015. Занемарен непознатиот параметар |заглавие= (help); Отсутно или празно |title= (help)
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
  13. 13,0 13,1 13,2 „Διατάγματα. Β. Διάταγμα ΥΠ' Αριθ. 12. Περὶ μετονομασίας συνοικισμὤν, κοινοτήτων καὶ θέσεων“ (PDF). Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος. Εν Αθήναις: Ἐκ τοῦ Εθνικού Τυπογραφείου. Τεύχος Πρώτον (Αριθμός Φύλλου 3): 19. 1969. Занемарен непознатиот параметар |month= (help)